Zig Zag over de Noordzee

15 augustus

Het regent nu voor de tweede dag en de accu's beginnen leeg te raken. We sluiten voor het eerst dit jaar de walstroom aan voor we vertrekken nog even opladen.

Het plan is Stonehaven, 35 mijl zuidelijker.

Maar we krijgen te horen dat je daar nu niet kunt liggen wegens erge deining.

Dus wat nu?

We bekijken de gribfiles nog maar eens.

Langs de Engelse kust staat de komende week geen wind wegens een hoge druk gebied, op de Noordzee staat een noordelijke stroming.

Over 2 dagen is er een kleine depressie boven het oostelijk deel van de Noordzee.

Het lijkt het beste om maar over te steken naar Nederland via een zig zag tussen hoge en lage druk.

We vertrekken om 9 uur en het gaat zoals gepland.

Mooi eerst met een uitgeboomde genua later met het lichtweerzeil het grootzeil reven we omdat het dan minder slaat, want er staan wel wat golven.

De wind valt's middags helaas weg en we starten een motor, ook mooi om de accu's nog weer op te laden, want er is nog steeds geen zon.

Een kleine strandloper lift een stukje mee.

's Avonds zeilen we weer lekker en de zon komt door. We worden begeleid door een grote groep dolfijnen.

Als het al donker is worden we opgeroepen door een schip, hij is bezig met seismisch onderzoek en wil een bocht maken. We worden verzocht de koers te verleggen naar 90, niet echt de richting waar we heen willen.

Zo'n schip draait niet snel een bocht, pas na een uur kunnen we weer wat zuidelijker sturen, maar dan wordt de wind ook minder en moeten we nog een motor starten om vrij van hem te blijven.

16 augustus

Weinig wind, het lichtweerzeil brengen we een par keer naar de andere boeg , maar op een gegeven moment starten we toch maar een motor.

In ieder geval schijnt de zon en we hebben geen haast, we willen dat de depressie eerst naar het noorden verdwijnt, voor we naar het oosten koersen.

Het wordt lekker warm, ook de zeewater temperatuur is al 3 graden gestegen.

We zien 's avonds wel windveren in het oosten maar ook een prachtige zonsondergang.

17 augustus

Het waait 's ochtends wat harder, we lopen 5 knoop.

Helaas moeten we weer uitwijken voor een seismoloog, deze vraagt ons om 6 mijl achter hem langs te gaan, een omweg van 2 uur!

Inmiddels gaat het steeds harder waaien, met 3 reven in het grootzeil en de genua heel wat slagen opgerold, varen we nog 7-8 knoop.

Maar de boot doet het goed, de automaat hoeft nauwelijks te sturen, zelfs als we af en toe 11-12 knoop varen.

Tijdens het middag eten maakt het grootzeil opeens een gijp, het staat wel vast, dus geen klap, maar de boot is met het bak staande grootzeil niet meer op koers te krijgen, we strijken het.

We zijn inmiddels ook zo ver zuidelijk, dat we toch echt eens naar het oosten moeten, koers 110.

De zon heeft de hele dag niet geschenen, we laten 1 motor een paar uur in zijn vrij draaien om de accu's op peil te houden.

Het is wel weer warmer geworden, nog maar 1 trui aan en 1 slaapzak nodig.

18 augustus

We komen 's nachts al bij de diepwater scheepvaartroute.

Omdat ons dat in het donker toch wat moeilijk lijkt, gaan we bijliggen tot het licht wordt. De boot ligt mooi rustig, stuur staat gewoon stil, dus we gebruiken ook geen stroom.

Het duurt op deze zuidelijke breedte wel heel lang voor het licht wordt, pas om 6 uur 's ochtends!

Met 2 motoren, deels om te laden, deels voor meer snelheid, en gereefde zeilen steken we over.

Ondanks de plotter met AIS toch wel spannend. Er staat nu oostenwind kracht 6, het is aan de wind en er komt best veel water over, zodat het kijken op de plotter niet echt prettig werk is.

Om 9 uur zijn we de route over.

De wind draait dan naar zuid. We zijn er via de navtex inmiddels achter dat de kleine depressie niet naar het noorden is gegaan, maar naar de Doggersbank, precies waar we zitten!

We gaan overstag en kunnen nu oostwaarts varen evenwijdig aan de scheepvaart route.

De wind ruimt gelukkig steeds meer naar ZW en we kunnen steeds meer naar ZO sturen, zodat we precies richting Ameland gaan.

Wel nog steeds hard aan de wind. En er moet nog een scheepvaart route gekruist worden.

Deze is behoorlijk druk en het is best spannend of het net lukt voor schepen langs die 15 knoop varen.

We maken zo veel mogelijk snelheid, want we willen voor donker bij Ameland binnen lopen. De boot lijkt wel een onderzeeer zoveel water krijgen we over.

Ik ben blij als we er voorbij zijn.

We hebben dan ook weer telefoon bereik. Ik bel meteen Nico. Die is ook heel blij wat te horen, was al ongerust, had de vuurtoren van Schier al gebeld om te vragen of ze ons zagen.

Dan zijn we ook al bijna bij het zeegat.

Het is net niet bezeild, dus toch maar weer 2 motoren aan.

Het begin van het zeegat is heel duidelijk, vlak bij de kust van Terschelling, maar verder naar binnen toe ben ik blij dat er nog een lijntje van de heenweg staat.

De wind draait weer naar zuid, dus zeilen valt ook wat tegen. We varen in het vallende duister tot het Molengat.

Er wordt druk gewerkt aan de kustbescherming van Ameland. We gaan ten anker aan het begin van het Molengat, blij dat we kunnen rusten.

19 augustus

Mooi zonnig, lekker alles luchten en wat schoonmaken.

Om 10 uur varen we de 6 mijl naar Nes en gaan voor anker bij het strandje.

Even later zien we de Wadvaart aankomen, de laatste catamaran van Jan Bart

en nog even later de Kaimiloa! De Ariki die gebouwd is door Lautier in begin jaren 70.

Het lijkt wel een CTC bijeenkomst. 's Avonds komt er ook nog een Edelcat.

Bij laagwater blijken wij niet droog te vallen, we liggen net op de rand van het geultje, dus dat wordt weer wat met het anker slepen, leuk werk voor Ronald. We hebben het gevoel dat we nu pas vakantie hebben, lekker wat rondlummelen op het wad.