markt in Audierne

Zaterdag 13 juli

Wegens aanhoudende N wind blijven we hier nog wat langer.

In het dorp vlakbij kun je geen groentes,fruit en vlees kopen, dus besluiten we vandaag met de bijboot de rivier op te varen naar de stad Audierne.

Het is minder ver dan Ronald vreesde.

Op de rivier komen we een hele club multihulls tegen, die hadden we gisteren al aan zien komen. Jammer dat we ze niet even gesproken hebben.

We treffen het in de stad, er is markt. We zijn meestal niet zo van de markt, een hoop gedoe met allemaal verschillende keren afrekenen.

We maken eerst maar eens een wandelingetje door de oude stad.

Dan bekijk ik nog eens goed hoe het gaat op de markt, want ik heb wel mooie groentes gezien. In de kleine supermarkten in de stad is vaak niet veel keuze.

Het systeem spreekt me wel aan, bij veel stallen zelfbediening en afrekenen bij een kassa, net zoals in de supermarkt. Al snel hebben we alles wat we nodig hebben.

Om 11 uur zijn we terug aan boord.

Daarna wachten we op wat afkoeling. Aan het eind van de middag gaan we nog eens de wal op hier in het dorp. Gisteren hadden we al gezien dat er een botanische tuin is.

Het is even klimmen, maar dan ben je op een “hoogvlakte” er staat een lekkere frisse wind.

De tuin is nog niet oud, dus de bomen zijn nog klein, maar er is wel van alles van over de hele wereld te zien.

We worden nog tamelijk nat met het te water laten van de bijboot, er staat flinke branding op de helling. We zullen blij zijn als de wind wat afneemt.

meer wind, meer problemen in de baai van Audierne

Vrijdag 12 juli

's Nachts regen en 's ochtends heel grijs. We doen rustig aan, beetje klusjes, lezen.

's Middags wordt het zonnig en maken we de bijboot klaar om naar de wal te gaan. Dat is best veel werk. Kleedje er af, omkeren, beetje de bodem oppompen, want die is een beetje lek.

Buitenboordmotortje en riemen er aan. Benzine aanvullen. Wielen monteren aan de plank.

Maar als we eenmaal bij de pier/helling zijn, werkt het perfect met de wielen, moeiteloos rijdt Ronald het bootje naar boven.

Daarna wandelen we eerst oostwaarts langs de baai. Er staat een frisse N wind, daardoor is het lekker wandelen.

We lopen tot de rivier waaraan Audierne ligt.

Daarna terug naar het bootje, we hebben het niet op slot, maar alles is hier heel rustig, dus het ligt er nog prima. Dit heet een druk zeilgebied te zijn, maar vergeleken met de Engelse Zuidkust is het hier heel leeg.

Na een ijsje maken we nog een wandeling in westelijke richting op het kustpad.

Dit is nog mooier.

We zitten de rest van de middag rustig aan boord, opeens boem.

Een kleine catamaran is tegen ons aangevaren. 

De mannen kijken een beetje verbaasd en varen dan weg terwijl wij wel een put in de huid hebben.

We houden ze in de gaten. Ze hebben moeite de boot te zeilen, hij wil niet overstag.

Uiteindelijk weten ze wel het strand te bereiken en we varen er naar toe met de bijboot.

Het blijkt geen boot van de zeilschool te zijn, maar van de man zelf, hij woont vlakbij.

Na wat overleg treffen we een financiële regeling en Ronald smeert wat epoxyplamuur in de put.

Er komen met de inmiddels vrij harde N wind nog meer mensen in problemen.

Een klassiek jacht maakt met grootzeil omhoog vast aan een mooring, het zeil gaat niet naar beneden. Er moet iemand de mast in. Er hangen ook nog wat flarden van een voorzeil voor de mast.

Verder zijn er vooral leuke boten zonder problemen.

in kleine stapjes terug

Donderdag 11 juli

´s Nacht regent het en ´s ochtends zijn er wolken!

We vertrekken vrij vroeg, opeens geschreeuw achter ons, de havenmeester komt met een schuimsnor achter ons aan. We stoppen meteen. Hij denkt dat we nog niet betaald hebben. Hij had varend als naam van de boot Groningen genoteerd en we hadden natuurlijk betaald voor Tortuga.

Hij maakt excuses en begint gelukkig niet over catamaran tarief.

Er staat bijna geen wind en op de motor varen we westwaarts.

Als we bij point de Penmarch zijn begint er NW wind op te steken.

Het is net bezeild de baai in vlak langs het dorp bij de kaap.

De wind krimpt geleidelijk en we kunnen helemaal de bocht van de baai opsturen 

langs de mooie kust met zandstrand. 

De zon schijnt inmiddels weer en er is een mooie mackerel sky.

Vlak bij Audierne maken we een klein slagje.

We kunnen zeilend naar de ankerplaats.

Er liggen maar 2 boten, het is haast onherkenbaar vergeleken met vorige keer.

Het is wel druk met zeilles en er varen nog steeds motorboten die veel golven maken.

van heel groot naar piep klein Lesconil

Woensdag 10 juli

Omdat er ´s ochtends ZO wind staat vertrekken we vrij vroeg, ´s middags draait de wind waarschijnlijk naar W.

Het is mooi zeilen, iets scherper dan halve wind op vlak water.

Sommigen lukt het dan op een spinaker te zeilen, maar wij moeten de wind dan toch iets meer van achteren hebben.

Om 13 uur zijn we bij Lesconil, een klein haventje.

Leek onze boot gisteren heel klein, vandaag lijkt hij heel groot. Het havengeld is ook best hoog, het is hier hoogseizoen. ´s Middags loopt de haven vol en we zijn al blij dat we geen dubbel tarief hoeven te betalen.

Het is wel gezellig met traditionele boten en een markt.

We kunnen eerst niks vinden in het dorp, maar om 15 uur gaat het toeristen bureau open en vinden we een kapper voor Ronald. Eigenlijk had die geen tijd, maar toen ze Ronalds haar zag kreeg hij voorrang.

Er bleek ook nog een levensmiddelen winkel te zijn, maar die deed wat aan een oostblok winkel denken, voor de val van de muur.

Er blijken ook Menhirs in de buurt te zijn, we zijn in het land van Obelix. Ik vind er 1 bij de haven, vanavond nog wat verder zoeken.

la Foret, verborgen centrum voor grote race jachten

Dinsdag 9 juli

Er staat een stevige oostenwind. We gaan niet verder oostwaarts.

Omdat er nodig weer gewassen moet worden en boodschappen etc. gaan we naar een marina.

Concarneau lijkt in de pilot erg druk vooral met vissers en andere beroepsvaart.

La Foret, dat er vlakbij ligt klinkt aantrekkelijker.

Als we aankomen na een vrij ruig tochtje , doet het zijn naam eer aan, allemaal bossen op de oevers.

 Er komen een paar racejachten naar buiten varen. Ook wat racers in spe.

Op de rivier liggen veel multihulls aan moorings

De buitenste gastensteiger is in de verbouwing. We maken er even vast tot de havenmeester een plek voor ons gevonden heeft.

Ondertussen zijn we helemaal blij, want een van de grote trimarans waar we naar op zoek waren, die ligt hier: MACIF. Dit blijkt de thuishaven te zijn. Er wordt druk geklust.

De havenmeester heeft voor ons een plek waar normaal een groot racejacht ligt, die is even weg.

We liggen midden tussen de grote jachten, onze boot valt helemaal in het niet.

Ze hebben speciale stootkussens voor de foils

De haven is super mooi en toch niet extreem duur gelukkig. We kunnen alles doen wat we moeten doen, zelfs een band verwisselen van onze boodschappenkar, die lek was.

Het is wel erg warm 's middags.

Iles de Glenan

Maandag 8 juli

Het is een stuk rustiger wat boten betreft nu het weekend voorbij is.

Met hoogwater zijn de eilanden heel klein en je kijkt tussen de eilanden door naar de oceaan.

Op Sr Nicolas staan een paar gebouwen en daar landt de veerboot.

Na de koffie halen Henk en Houkje ons op en gaan we naar het zuidelijkste eilandje, Ile du Loch.

De naam klinkt erg Keltisch en betekent hetzelfde als in Schotland. In het midden van het eiland is een meertje.

We landen op het prachtige strand. Het is vrij hoog water als we aankomen en de rubberboot moet met een ankertje ver van het strand worden gelegd zo dat die straks niet heel hoog en droog ligt.

Het eerste stuk lopen we over het strand. Je mag niet naar het midden van het eiland, dat is privé bezit.

Een vogelwachter vertelt dat we wel helemaal rond kunnen lopen. Er is wel een meeuwen kolonie met vogels die misschien agressief kunnen zijn.

Na het strand bestaat de hele oost-, zuid- en westzijde uit rotsen. Soms loopt het makkelijk, soms lastig. Het is prachtig, doet ons aan de Orkneys denken.

Er zitten inderdaad veel jonge meeuwen, maar ze zijn niet agressief.

Halverwege eten we onze lunch. 

Er staat 1 huis op het eiland, dat is niet permanent bewoond door de eigenaar. Er staat ook een schoorsteen, vroeger werd er zeewier verzameld en verbrand ten behoeve van de soda productie.

Het is een flinke wandeling en we zijn blij als we om een uur of 2 weer bij de rubberboot zijn.

Na een siësta gaan we ook nog naar St Nicolas.

Dat is een geciviliseerd eiland vergeleken met Ile du Loch. 

Er zijn paadjes en veel dagjes mensen en een terras.

's Avonds genieten we van het uitzicht vanaf ons eigen terras.

een prachtige zeiltocht naar Ile de Glenan

Zondag 7 juli

Als we ´s ochtends wakker worden hebben we meteen het gevoel dat we ook op de Canarische eilanden hadden: deurtjes open, op blote voeten het dek droog maken.

Er liggen hier 4 catamarans, waarvan 3 Nederlanders. Die naast ons komt uit Stellendam.

Ik wil graag even van de rust genieten en de films in de laptop zetten en de blog schrijven, daar was het gisteravond te laat voor.

Ronald wordt onrustig van alle jachten die vertrekken, zelfs al staat er maar 5 knopen NW wind.

Gelukkig ben ik vrij snel klaar en neemt de wind ook toe tot 10 knopen.

Het is ook wel tijd om weg te gaan, de vissers en veerboten plagen de jachten hier door veel golven te maken.

Het zeilt heerlijk met uitgeboomde genua en vol grootzeil. We proberen nog even het lichtweerzeil, maar dat gaat niet sneller.

Bij de kaap trekt de wind aan.

Er zijn veel Jan van Genten en ook dolfijnen.

We willen naar Ile de Glenan omdat het weer wel vrij rustig is.

De eilanden zijn nogal lastig aan te varen, van de N zijde ziet de invaart er smal en ondiep uit. Vanaf het zuiden is het wat ruimer, daarheen zetten we koers.

Met de aantrekkende wind krijgen we twijfels of het wel mogelijk is daar in te varen.

Maar van de Wahoo, die wat noordelijker vaart, horen we dat daar helemaal geen wind is, dat geeft moed.

We komen met laagwater aan. 

Het is er op zondagmiddag enorm druk.

Gelukkig vindt Henk een mooi plekje en kunnen wij daar ook vlakbij ankeren.

We hebben na 3 dagen al weer heel wat bij te praten.

Douarnenez en weer een kaap

Zaterdag 6 juli

We gaan vroeg de stad Douarnenez bekijken, het is dan nog lekker fris.

Bij de oude haven zijn veel sardine inblik fabrieken.

Er is ook een gezellige markt.

Het museum is wel mooi maar het valt ons wat tegen, we hadden meer boten als de Joshua en de Penduick verwacht. We hadden wel films over de baai gezien waar je zulke boten zag varen, maar die zijn er nu niet.

Na de lunch vertrekken we. Er is nog wat stroom mee. We hebben de hele middag om naar Raz du Nez te komen, je moet daar met de kentering zijn.

De voorspelling was N wind, maar helaas , de wind is W, pal tegen.

In de baai wisselt de wind ook nogal.

Toch slagen we erin een paar uur mooi te kruisen.

We zien onderweg toch nog een paar mooie schepen varen.

Dan gaat de stroom tegen staan en starten we een motor. We een heel rustig gangetje varen we richting kaap.

We zijn er op het juiste tijdstip.

Het is niet te begrijpen hoe hier ook nog heel kleine vissersbootjes zijn.

We zijn blij als we voorbij de kaap zijn, al viel het erg mee

Na de kaap krijgen we eindelijk mooie zeilwind, we varen halve wind naar Kernevez.

Hier liggen veel boten ten anker, zelfs 2 Nederlandse catamarans. Het ligt er mooi beschut.