zaterdag 21 juli 2012

wachten op betere wind

Er is windkracht 8 zuidwest voorspeld, dus blijven we een paar dagen hier liggen. Helaas is het internet aan boord slecht, we zitten nu in een stampvol internet cafe. Niet ideaal, dus voorlopig even stil waarschijnlijk.

vrijdag 20 juli 2012

verder zuidwaarts


2012-07-17 Dinsdag
Ideaal zeilweer voor ons: windkracht 3 en vlak water. Het Loch van Tarbert uit is het voor de wind, daarna wel kruisen, maar met wat stroom mee gaat het prima.
Om half 2 zijn we bij Rodel, de Zuidoost punt van Harris. Hier is een heel beschutte ligplaats.
Maar je kunt er alleen met hoogwater inkomen. We ankeren eerst voor de ingang en verkennen met de bijboot de doorvaart. De diepte blijkt al snel genoeg.
Er liggen in de “haven” moorings.  Het is heel diep, dus zelf ankeren is geen optie. Ronald vindt het een goed idee om op de mooring te gaan staan voor het bevestigen van ons spruitstuk. Dat gaat maar net goed, ik moet al lachen om de acrobatische evenwichtstoeren half hangend aan onze nettingbeam.
Een aalscholver is hier beter in.
’s Avonds even de wal op. Er staat hier een heel oude kerk.
We hebben inmiddels wat buren gekregen.

2012-07-18 Woensdag
Er staat vrij harde Noordoosten wind.  Het is niet mogelijk de Sound of Harris in te varen naar het eilandje Ensay. We hadden daar graag nog eens heen gewild, we hebben er goede herinneringen aan.
Als alternatief wandelen we 5 km door een mooi dal naar de plaats Leverburgh.
De plaats is niet gezellig maar vanaf hier heb je uitzicht op het eiland Ensay met het strandje waar we 32 jaar geleden droog vielen.

Er is in Leverburgh ook een tentoonstelling van wandkleden gemaakt van tweed stoffen. Ter gelegenheid van het millennium zijn ze door de bevolking gemaakt en gaan over allerlei historische thema’s. Echt super mooi borduurwerk.
Eenmaal  terug in Rodel ligt onze bijboot helemaal op het wier, dus het is even lekker klauteren. Het laddertje naar beneden is ook niet optimaal om het zacht uit te drukken. Dat zijn de genoegens van het boord leven.

2012-07-19 Donderdag
Noorden wind, ideaal om een stuk naar het zuiden te zeilen. We vertrekken vroeg om met hoog water uit de kom bij Rodel te komen en we hebben dan ook stroom mee.
Dankzij de rolinstallatie durven we het lichtweerzeil te hijsen.
Net voor een bui is het zeil in een oogwenk weer netjes opgeruimd.
We varen naar Loch Skipport, op het eiland Zuid Uist.
Door een heel nauwe doorvaart komen we helemaal diep in het Loch, waar het opeens weer wat ruimer is.
Het is hier heel rustig, alle gebouwen zijn verlaten. De visfarm die hier ooit was, is al weer opgegeven.
We komen alleen een heleboel mini pony’s tegen en ook wel wat toeristen.

2012-07-20 vrijdag
We staan vroeg op en zitten om 7.30 al op de fiets.
Het is 8 km door een prachtig natuurgebied, van heide met veel meertjes, naar de westkust.
De westzijde van het eiland South Uist is heel vlak met grote boerderijen met koeien. Helaas ook veel vliegen.
De laatste km naar de kust lopen we. We komen bij het strand dat hier beroemd is. Het valt wat tegen vergeleken met de Nederlandse  stranden, best smal met stenen in plaats van duinen.
We fietsen nog een stukje langs de enige autoweg, dat is eng, ze rijden als gekken op de eenbaansweg met passeerplaatsen. Het dorpje waar we komen is ook niet echt gezellig, een hoop oud ijzer en andere rommel. Wel bereik van de telefoon, dus we kunnen weer even horen hoe het thuis gaat.
Om 10 uur zijn we alweer bij de boot. Die ligt niet helemaal zoals we hoopten, Ronald springt meteen in de bijboot en racet er naar toe. Gelukkig zit hij niet vast op een rotsje, toch drukt Ronald met de bijboot  Tortuga een beetje opzij voordat hij mij en de fietsen van de steiger ophaalt.
Omdat we dit Loch toch wel wat desolaat vinden met al die verlaten gebouwen en boten waar niets mee gebeurt, gaan we snel anker op en varen 10 mijl naar het zuiden.
Er staat heel weinig wind en het wordt grotendeels motorzeilen naar de zuid helft van South Uist.
We zijn met de thee in Loch Boisdale. Hier ziet het er een stuk gezelliger uit. Er liggen ook stevige moorings, wel prettig met de verwachte harde wind.

maandag 16 juli 2012

Harris Tweed


2012-07-16 Maandag
Tijd om weer eens de bewoonde wereld in te gaan. We hoeven maar 10 mijl te varen naar Tarbert.
Helaas het  meeste recht tegen wind in, zodat we het grootste deel op de motor varen.
We moeten voor het eerst dit jaar een brug onder door, volgens de kaart 20 meter hoog, dus dat moet gaan, maar het is altijd heel eng, mijn hart klopt wel even sneller.
We komen aan in regen, maar er is prima internet! En na de lunch schijnt gelukkig de zon.
De haven is kleiner geworden om ruimte te maken voor een nieuwe veersteiger en parkeerplaats. We liggen vlakbij de veersteiger.
Er is weer van alles te doen, zoals water tanken, benzine tanken en boodschappen doen.
Maar hier is ook de plek om echte Harris tweed te kopen.
Alle Harris tweed wordt nog handmatig thuis geweven! De handelaar moet een half jaar van te voren z’n stoffen bestellen. Een wever doet weken over een rol stof. Er draait een mooie film over het maken van de tweed.
Ik maak mezelf blij met een stuk stof. Nu moet ik van de winter aan het werk om een jasje te maken. Etiketten worden bij geleverd.

berg beklimmen


2012-07-15 Zondag
Na een nacht met veel regen en wind, klaart het ’s ochtends op en varen we al om 8.30 met de bijboot naar de wal.
We willen een berg beklimmen waar we 32 jaar geleden ook waren : Toddun 528m
De beklimming is makkelijker geworden, we kunnen eerst een stuk een weg lopen, die is nieuw.

Daarna moeten we toch echt de ongebaande paden op.

Het valt mee, we zijn om 11 30 op de top.

Tot onze verbazing staat hier bijna geen wind, en er schijnt ook nog een lekker zonnetje, dus lunch op de top met geweldig uitzicht naar Skye, Stornoway etc.
De afdaling gaat nog wat sneller, we zijn 0m 14 uur al weer aan boord en niet eens moe.

de wildernis in


2012-07-13 Vrijdag
We hebben wel weer genoeg van de drukte van het festival. Toen we gisteravond wandelden in het park, hoorden we de muziek tot kilometers ver.
We vertrekken vrij vroeg in zuidelijke richting. Het is voor de wind. Ondanks dat er af en toe een buitje valt, is het een prachtige tocht.
We komen bij Loch Claidh om ongeveer 13 uur. Hier is het echt totaal verlaten, geen huis, geen weg.
Alleen veel zeehonden en we zien ook zalmen springen. Na even rustig afwachten of het anker houdt, gaan we na de thee even de wal op.
Ronald loopt meteen vol enthousiasme langs de rivier, hier heeft hij vroeger eens een mooie zeeforel gevangen.
Ik klim meteen een heuveltje op voor het mooie uitzicht.

2012-07-14 Zaterdag
We staan al om 6 uur op. Omdat de wind zal gaan draaien, brengen we eerst een tweede ankerlijn uit naar een mooring.
Daarna wandelen we een uur langs het riviertje tot we bij een meer komen.
Ronald gaat proberen een forel  te vangen.
Ik fotografeer ondertussen de bijzondere planten, zoals de vleesetende Zonnedauw.
We zijn om 10 uur al weer terug bij de boot. Geen vis. We komen wel iemand tegen in dit afgelegen gebied, een enthousiaste  bergwandelaar!
We vertrekken daarna naar het volgende Loch, niet ver varen.
Dit is Loch Seaforth, het grootste Loch van de Outer Hebrides. Er staat vrij veel tegenwind, dus dat wordt motoren het Loch in.
We gaan ten anker met uitzicht op de hoogste berg van deze eilanden.
Wegens de harde wind gaan we niet de wal op, maar genieten van het uitzicht.