Geen wind

Zaterdag 14 juli

Geen wind! 's Ochtends staat de stroom ook nog tegen, we blijven wachten.

's middags staat in ieder geval de stroom mee. Ook komt er een beetje zeewind, helaas tegen.

We varen 20 mijl op de motor naar het begin van de Solent.

Daarna is het wel bezeild naar de ingang van Chichester Harbour, maar je kunt daar niet aan het eind van de eb binnenvaren, dus als we diverse jachten die kant op zien snellen, starten we ook 2 motoren.

Die blijken we echt nodig te hebben. Er staat 5 knoop stroom naar buiten.

Verstandiger was wachten op de vloed, maar dat is pas 's avonds en iedereen vaart met volle kracht naar binnen, terwijl je maar 1,5 knoop maakt.

Er worstelt ook nog een roeiboot in de stroom.

We komen wel op een heel leuk plekje.

Een strand waar diverse boten droog liggen en ook een heel aantal ten anker. 

Er ligt zelfs een platbodem, maar wel met Engelse vlag. Het lijkt wel of we weer op het wad zijn. Alleen veel warmer en drukker.

We zetten de boot tegen het strand, want de modder van Rye is nog niet van het onderwaterschip gespoeld. We komen tamelijk scheef te liggen, maar met de vloed gaan we wel verder stroom opwaarts.

Het duurt lang voor we loskomen, de zon is al lang onder. Maar de bakens zijn verlicht en met de plotter vinden we het plekje waar we heen willen.

Er liggen al een paar boten, maar we gaan wat dichter tegen een eilandje liggen. Benieuwd hoe het er morgen uit ziet.

Ideaal zeilweer

Vrijdag 13 juli

Het duurt lang voor er weer water in de haven van Rye komt, maar als het dan komt gaat het snel. Binnen een half uur zijn we los. Keren in het smalle haventje is nog wel even een dingetje. Eerst een stukje achteuit naar een iets bredere plek. Daar komt net een boot liggen, maar er is nog een vrij plekje waar het lukt. Daarna gaat het varen naar buiten vlot, het lijkt wel breder dan gisteren.

De coaster ligt er ook nog, die is ook gekeerd!

De Engelse kust is prachtig om langs te zeilen, heel afwisselend. Gele kliffen , witte kliffen, badplaatsen. We hebben ook ideale omstandigheden, ZO wind 3 en stroom mee.

Hastings is nog niet veranderd.

Bij Eastbourne is de afgebrande pier weer opgebouwd.

Beachy Head blijft de toplokatie voor foto's

Ook de Seven Sisters zijn spectaculair.

Tegen de avond valt de wind weg en de stroom gaat ook tegen te staan.

Omdat we geen boodschappen nodig hebben, hoeven we geen haven in. We zoeken een stukje kust met strand en geen kabels en andere obstakels en gaan ten anker voor Worthing.

Het deint wel een beetje, maar we liggen toch mooi rustig.

Rye

Donderdag 12 juli

Om 9 uur zien we een vissersboot naar binnen varen en we roepen de havenmeester op of we naar binnen kunnen. Dat is goed, maar we moeten wel halverwege het kanaal vastmaken bij het havenkantoor om te bespreken waar we kunnen liggen.

Het blijkt enorm hard naar binnen te stromen en het is heel moeilijk om te stoppen, de havenmeester adviseert te draaien en tegen de stroom in vast te maken, dat lukt.

Onze boot blijkt vrij groot voor de haven, maar hij wijst een plekje met behulp van de CCTV camera's en een luchtfoto.

We kunnen beter nog even wachten tot de stroom wat minder is, maar er komt wel over een uur een coaster binnen, dan moeten we weg zijn.

We gaan al iets eerder. Het blijkt een enorm end varen naar binnen, steeds nauwer.

Gelukkig kunnen we net langs een afgemeerde mijnenveger, zodat we helemaal aan het eind van het kanaal liggen, hopelijk komen we niet scheef droog te vallen.

Met hoogwater ligt het heel mooi.

Ronald is de rest van de ochtend zoet met lange landvasten en nog wat klusjes.

Ik doe wat boodschappen en bekijk het bijzondere plaatsje dat op een heuvel ligt aan de rand van een vlakte.

Er zijn heel aparte houten huizen.

De straatjes zijn met rondje keitjes bestraat.

Er is een mooie kerk en een kasteel en een poort.

Samen beklimmen we 's middags het kasteel, daar hebben we mooi uitzicht over het kanaal waar we gevaren hebben

Met laagwater is het een stuk minder leuk op de ligplaats, vooral omdat er een stinkende rioolpijp vlakbij uitmondt. Ik zal blij zijn als het water weer terugkomt.

de oversteek naar Engeland

Woensdag 11 juli

Wegens het tij vertrekken we vroeg uit Nieuwpoort.

De uitgang is wel heel ondiep met laagwater, maar dat is voor ons geen probleem.

Wel moeten we de zeilen al in het kanaal hijsen, want we moeten er meteen tegen aan, het is min of meer lagerwal.

Langs de hele kust van België en Noord Frankrijk is het halve wind met dikke golven.

Het is koud en het miezert.

De kust ziet er ook niet echt mooi uit met zware industrie.

Even voor Calais gaan we de kust uit richting Dungeness, Engeland.

Het is nog een heel gemanoeuvreer om de scheepvaartroutes over te steken. De ferry's komen daar ook nog dwars op.

Als we drie zuidwaarts varende schepen voorbij zijn, denk ik dat we er zijn en zet een kopje thee.

Opeens zie ik nog een groot schip achterop komen, die vaart helemaal op het randje van de route, steekt eigenlijk een stukje af, nu ik stuur onze boot er toch maar even dwars voor om er snel voor langs te gaan.

Leuker is een superjacht Elfje dat achterop komt, die roept ons op of we koers houden, dan gaat hij achterlangs.

Eenmaal in de luwte van de Engelse kust wordt het relaxed varen. 

De automaat zetten we dan ook aan. We zijn wel een beetje moe na de hele dag met de hand sturen, om de beurt een half uur.

6 Mijl voor Dungeness is de wind opeens op.

We starten een motor. Dat is ook goed voor de accu's, want die waren 's ochtends al vrij leeg door uitgebreid internetten in Nieuwpoort en met het bewolkte weer waren ze totaal niet bijgeladen.

We schieten met flinke stroom mee langs de kerncentrale en gaan ten anker voor Rye.
We hebben 80 mijl gevaren in 12 uur.

Je kunt daar alleen met hoogwater naar binnen.

Het is pas 's avonds 22.30 hoogwater, we slapen dan allang. Wij wachten wel tot morgen,

Nieuwpoort

Dinsdag 10 juli

We vinden het geweldig in Nieuwpoort. De haven heeft een prima wasmachine en droger. Alles is keurig onderhouden en de prijs is ook nog heel betaalbaar.

Er is een enorme watersportzaak, waar we een Belgisch en een Frans vlaggetje kopen, niet voor het voetbal....

De patat is heerlijk

De stad is heel apart met een moderne tramlijn en oudlijkende gebouwen.

In een monument voor koning Albert komen we van alles te weten over WO I en de monding van de IJzer en nog 5 andere wateren, 

die komen bij elkaar als een ganzenvoet. Alles is geregeld met een heel systeem van sluizen.

De stad is in WO I helemaal verwoest , vandaar dat de oude gebouwen er nieuw uitzien.

een grote sprong voorwaarts

Maandag 9 juli

Om 6 uur gaan we anker op bij Hellevoetssluis, de zon komt net op.

De sluis bij Stellendam wordt vlot bediend en om 7 uur varen we buiten.

De zon is inmiddels verdwenen zodat we in volledig zeilpak wegvaren van het Europoort gebied.

Het eerste stuk vaart fijn en al spoedig gaat de zon weer schijnen en kan het lichtweerzeil op.

De oversteek van de Westerschelde is wel spannend.

Er zijn 2 vaargeulen. De eerste langs Vlissingen valt mee, er varen wel bijzondere dingen en sleepboten, maar alles keurig in 1 vrij smalle vaargeul.

De zuidelijke tak van de Schelde is ander koek. Het is een soort T splitsing waardoor schepen van alle kanten komen.

We zijn blij als we met de schepen mee langs de Belgische kust varen.

Daarna wordt het opeens heel rustig en zijn de laatste paar uur nog prachtig zeilen.

De kust bestaat wel grotendeels uit flatgebouwen met af en toe een stukje duinen.

We zien Zeebrugge met veel kranen en Oostende met enorm veel flats.

Omdat we voor donker willen stoppen hebben we een haven uitgezocht die makkelijk in te varen is op de juiste afstand. Het wordt Nieuwpoort. We hebben 73 mijl afgelegd, dat is wel genoeg voor 1 dag. We hebben 14 uur gevaren.

Het ziet er heel buitenlands uit met zeilles in dinghies op zee

en vissers met teutebellen op de pier.

Langs de invaart stikt het van de vogels zoals bergeenden en scholekters.

Een van de havens blijkt veel vrije plekken te hebben. 

Het gaat er heel relaxed, ik kan de havenmeester bellen, afrekenen kan morgen. De hekken staan open, je kunt zo douchen.

Er liggen veel catamarans. We blijven nog maar een extra dagje.

50 jaar CTC

Woensdag 4 juli tot Zondag 8 juli

Het 50 jarig jubileum van de CTC is geweldig. Doordat we er een hele week zijn, leren we veel mensen beter kennen.

Het gezamenlijk meten van de zeilen is heel gezellig.

Ook het wegen van de boten is een hele happening. We zijn geen wedstrijd zeilers, maar het met elkaar bezig zijn is heel leuk.

Het is ook heel interessant elkaars boten te bekijken, er zijn veel doe het zelfers, die hun boten gebouwd en verbouwd hebben. Ook heeft iedereen nog wel wat problemen op te lossen, waarbij we elkaar bijstaan.

Alleenstaanden worden geholpen met kopjes koffie en dergelijke.

Steeds komen er meer deelnemers binnen.

Het kijken naar de wedstrijden is heel leuk vanaf de pier, er is heel weinig wind, de boten komen niet ver weg. 

Zelfs een multihull heeft wat wind nodig.

Voor ons is het een complete familie reünie.

Lilian en Barry hebben Nico opgehaald uit Groningen en verblijven met hem in een hotel.

Hanneke en Jamie komen met het openbaar vervoer en logeren bij ons.

We maken een toertocht waarbij Hanneke en Jamie Ronald assisteren. Ik vaar met Maarten Bakker mee, want Marianne is nog aan het werk. Leuk eens op een ander boot te zeilen en

ik kan mooi foto's maken van Tortuga. Er is eerst heel weinig wind, maar later steekt er een zeebries op en kunnen we nog even lekker zeilen.

Voor de lunch wordt er geankerd in klusters.

Er wordt ook nog gezeild met opstappers. Eigenlijk zouden we met 3 oude mannen zeilem: Nico, Simon Rosenbrand en Tjeerd Mellema.

Helaas miste Mellema de boot, maar we kregen een jong stel monohull zeilers mee, serieus geïntereseerd in een toercatamaran..

Het wordt ook nog heel druk met oude bekenden zoals Henk de Velde, Leon Bart, Simon Rehbergen, Klaas Jan Hoeve en nog vele anderen.

Er zijn gezamelijke happy hours maaltijden.

De afsluiting is met koffie en Engelse cake bij de vuurtoren

en daarna wordt er nog lang nagepraat en gekeken naar elkaars boten en uitgezwaaid.

's Middags varen we de haven uit en gaan ten anker, ook wel weer heerlijk, de rust.