Brixham

Zaterdag 21 juli

Er is weinig wind en die is nog tegen ook, we blijven een dagje in Brixham.

Met de bijboot verkennen we 's ochtends de haven. Er zijn veel vrije moorings en volgens zeilers kunnen we die zo gebruiken, de havenmeester komt pas maandag weer.

Zo kunnen we de hele dag op pad.

We gaan eerst naar het museum, daar leren we veel over WOI, er waren toen duizende Belgische vluchtelingen hier, die konden gewoon in de visserij werken.

In WOII werd vanaf hier ingeladen voor D-day. Er zijn hier veel verdedigingswerken voor oorlogen tegen Spanje, Frankrijk en Duitsland.

Daarna is het tijd voor de kapper. 

We hebben nog nooit zo'n leuke zaak gezien. Terwijl je geknipt wordt heb je uitzicht op een enorm aquarium.

Na een broodje en thee wandelen we naar Berryhead.

We komen langs de haven waar 4 Brixham viskotters liggen.

Op Berryhead  heb je prachtig uitzicht op de kust

ook staat hier de allerlaagste vuurtoren.

's Avonds hebben nog wat tijd om bij jachten te buurten, o.a. Een met een jonkentuig en Nederlanders uit den Helder, die weer allerlei mensen kennen die wij ook kennen.

Daarna ruimen we de bijboot op. Morgen is het makkelijk vertrekken vanaf een mooring.

Portland bill

Vrijdag 20 juli

Een slapeloze nacht. Volgens eigen weerberichten en getijtafels moet het prima gaan 's ochtends vroeg via de binnenroute langs Portland Bill. Maar omdat het de gevaarlijkste stroomrafelingen van Engeland zijn, heeft Ronald voor de zekerheid de havenmeester nog wat informatie gevraagd. Volgens hem wordt de wind west 4-5. Dan is het niet goed om daar langs te varen. 's Nachts hoor ik de wind door de stagen van de buren gieren. Ik zet de wekker af, dat wordt niks.

Om 5 uur zijn we toch wakker. De wind is noord 10 knopen. We staan op en vertrekken.

Het blijkt super rustig vlakbij de vuurtoren. 

Het advies van de havenmeester om het baken precies op de rode band van de vuurtoren te houden is wel goed.

Iets verder staan wat meer golven, maar het gaat prima.

De wind draait geleidelijk wel via NW naar west, zodat we een paar slagen moeten maken.

Maar met de stroom mee liggen die allemaal gunstig.

Het wordt ook steeds vlakker naarmate we de kust naderen.

Om 15 uur zijn we bij Brixham.

Daar is een klein baaitje Fishcomb cove. 

We gaan ten anker met uitzicht op de haven van Brixham 

en aan de andere kant een Dazcat.

een mooie dag

Donderdag 19 juli

Gelukkig kunnen we vandaag wel weer het ochtend tij gebruiken.

We vertrekken om 6.45. 

We schieten met 10-12 knoop langs Old Harry en Anvil point.

We hebben 's ochtends noorden wind, dus het is bezeild naar Portland.

We varen over St Albans ledge, daar staan wel wat brekers, maar we hebben er geen last van.

Tegen de tijd dat we bij Portland zijn, een uur of 10, valt de wind weg.

Even later draait de wind naar ZW zeewind. Mooi om de was te drogen.

Het is wel weer even fijn in een echte marina met wasmachines en douches en 

er is hier een benzine op op de steiger, dat tref je maar zelden.

Boodschappen is wat verder, op de heuvel. 

De Jurasic coast hebben we hellas wel weer snel voorbij gevaren, de enige fossielen zie ik in de stenen waarmee de haven verstevigd is.

Helaas is de WiFi niet best, grote foto's uploaden lukt maar heel langzaam en later helemaal niet meer.

elk voordeel heb z'n nadeel

Woensdag 18 juli

Vroeg weggaan lukt niet altijd. Deze ochtend liggen we hoog en droog.

Best wel leuk, want er zijn roeisters aan het oefenen in het keren rond ons ankerballetje.

Zwanen lopen naast en onder de boot.

Na de lunch beginnen we ons zorgen te maken. Gisteren was het springtij, komt er wel genoeg water om los te komen?

We proberen de achterkant van de boot wat lichter te maken door het platform op de bijboot te laten zakken.

Om 13 uur starten we 2 motoren en met een hoop motor geweld en trekken aan aan de ankerlijn komen we los. Er is hier dubbel hoogwater, er zou om 17 uur weer hoogwater zijn, maar we zijn blij dat we los zijn.

De vaart naar buiten is een stuk makkelijker als naar binnen.

Er staat vandaag gezellige wind. Wel tegen, maar niet harder dan WK 3.

We laten de bijboot maar rechtop liggen, die hebben we pas aan boord gehaald toen we los waren.

We kruisen in een paar uur naar Poole.

Onderweg zien we militairen uit een vliegtuig springen met parachutes. Daarna varen ze met hoge snelheid rond.

We gaan niet weer een moeilijk kanaal in, we ankeren in Studland bay met prachtig uitzicht op krijtrotsen.

Old Harry is net om de hoek. Hier helaas wel veel speedboten met waterskiërs en ook waterscooters. Dan zien we toch liever roeisters.

Christchurch

Dinsdag 17 juli

Het getij is gelukkig zover opgeschoven, dat het nu ook mogelijk is om 's ochtends vroeg met tij mee te varen. De wind voorspelling is voor 's middags nog harder ZW dan de dagen ervoor.

We vertrekken om 5.45 met een dikke stroom mee de Solent uit. De wind is niet al te hard tegen.

Zodra we buiten zijn kunnen we slagen maken.

Er staat wel een heel onrustige zee, maar we duiken meteen naar de kust in het noorden, daar is het water wel vrij vlak.

We zijn al om 8 uur voor Christchurch, 10 mijl naar het westen.

Voor ons wil een Catalac naar binnen varen. We zien het met interesse aan, want het is laagwater en dan zou dat niet kunnen.

Dat blijkt ook het geval te zijn, hij loopt vast en keert om. We laten buiten het anker vallen.

Om 10 uur doet hij nog een poging en nu lukt het wel. Wij volgen.

Het is een smalle geul die tussen allerlei bootjes door kronkelt. Af en toe raken we nog even de bodem.

Maar uiteindelijk komen we in een poel vlak bij de stad. Die is erg ondiep en er liggen geen kieljachten, alleen een paar Catalacs. Wij lopen vast, maar het water stijgt nog en na een uurtje liggen we zoals we willen. Er is riet rondom, het lijkt wel het Dokkumerdiep.

Met de bijboot is het maar een klein stukje varen naar de stad.

Daar is een prachtige jachtclub. We mogen de dinghy aan een ponton leggen en hoeven geen havengeld te betalen.

De stad wordt gedomineerd door een enorme kloosterkerk. Die bekijken we uitgebreid.

De stad heeft typisch Engelse winkelstraten.

Ook is er nog een Normandisch huis aan de rivier de Avon en een kasteel.

Het gras is helaas niet Engels groen, maar helemaal geel er is hier al tijden een heel droge zomer net als in Nederland.

Als je de locatie wilt weten kun je onder dit bericht op locatie tikken, dan krijg je google maps

kruisen

Maandag 16 juli

De ochtend is lekker rustig. We gaan met de bijboot naar de wal voor boodschappen en 

daarna varen we nog even rond om een enorme trimaran te bekijken. 

Die is de record houder van het rondje Wight, in 2 uur en een kwartier of zoiets.

Voordat de ergste middagwind weer opsteekt vertrekken we.

Het eerste stuk wel met stroom tegen, maar met grootzeil en 1 motor maken we slagen vlak onder de kust en schieten zo goed op.

Als de wind op steekt, wordt het deze keer ook bewolkt, dus pakken aan is geen probleem. 

Een rif hebben we ook al tijdig gezet.

De slagen worden steeds gunstiger naarmate de stroom mee gaat lopen.

Om 14.30 kunnen we ten anker aan het eind van de Solent, bij Hurst Castle, daar ligt het prima beschut voor de stevige ZW wind.

de Solent

Zondag 15 juli

We worden wakker in een prachtige omgeving, een modderig natuurgebied met wulpen en leeuweriken.

De hele ochtend doen we rustige klusjes, o.a. Meten we het heklicht door, dat deed het gisteravond niet. 

We komen tot de conclusie dat de lamp kapot is.

Na de lunch vertrekken we.

Het is een hele drukte met zeilwedstrijden en boten van allerlei soorten die in en uit varen.

Op de Solent is het eerst heerlijk zeilen. Dan valt achter Wight de wind weg om even later ZW 5 te worden. 

Er staan steile golven door de stroom tegen de wind.

We zijn daar niet op voorbereid, we hebben geen zeilpakken aan en het grootzeil is ongereefd.

Om te reven koersen we naar iets rustiger water bij Southampton.

We zien veel jachten die kant op gaan en kijken snel in de pilot of daar ook leuke havens zijn.

De Hamble lijkt opeens erg aantrekkelijk.

Het invaren is geen probleem. Na marifoon contact komt de havenmeester ons tegemoet varen en helpt met afmeren aan een ponton midden in de rivier.

WE zijn nogal moe en ook blijkt er een luik boven de BB kooi op een kier gestaan te hebben, onze dekens zijn nat.

Eerst maar eens rustig zitten en eten en dekens uithngen.

Het is een enorme drukte van langsvarende boten, maar 's avonds wordt het rustig.

We maken de bijboot klaar en varen naar het havenkantoor.

De prijs blijkt laag! Er is een winkel dichtbij, dus hier hebben we wat aan.