Berwick-upon-Tweed, Schotland

20 juni

Er is zuidenwind voorspeld, we vertrekken om 7 uur.

De wind blijkt wel erg zwak, we varen de 9 mijl naar Berwick op de motor. Af en toe lichte regen.

Bij Berwick upon Tweed varen we de rivier op tot de bruggen.

Het tij is al half af gegaan en daardoor komen we vast te zitten met de BB romp. De SB romp, waar het echolood in zit, ligt nog in diep water. 

Als het water nog verder valt komen we heel scheef te liggen.

De boot ligt echter goed vast, dus kunnen we met een gerust hart met de bijboot naar de stad Berwick varen. We zijn in Schotland!

's Middags komen we weer los en met een voor en een achter anker hopen we nu recht te komen bij de volgende eb.

De zon komt door en we zitten lekker in de kuip om bruine benen te krijgen. Ondertussen vaart er van alles langs, zoals roeiers en vissers.

Holy Island, eiland van monniken en pelgrims

19 juni

's ochtends bezoeken we het informatie centrum, vooral de uitleg over het schrijfwerk van de monniken en het inbinden van boeken met een leren kaft met bladgoud is erg interessant.

's Middag wandelen weet eiland naar de NW hoek van het eiland.

Het water is nog vrij laag als we beginnen, de pelgrims weg staat nog droog en ook rijden er nog veel auto's van het eiland naar de wal, want met laagwater is het een schiereiland.

Wij lopen heen door de duinen, langs de drukke weg is niet zo leuk. Ook nog een mooi stuk langs het strand aan de noordkant. Het water ziet er nu rustig uit, de wind is gaan liggen.

Terug gaan we wel langs de weg, er rijden nu geen auto's. Het water stroomt nog niet over de weg, maar je kunt zien dan dat wel regelmatig gebeurt.

De pelgrimsweg staat nu wel al onder water.

Holy Island, een plek met historie

18 juni

Het wordt weer leven met het tij.

's Nachts eerst de ankerlijn wat strakker zetten zodra we drijven. Om 4 uur weer even wakker omdat met hoogwater de vissers uitvaren.

Om 9 uur liggen we droog en kunnen we naar de wal lopen.

We lopen een rondje door het dorp en bekijken in de kerk het prachtige beeld nog eens van de monnikken die het lichaam van St Cuthbert wegdragen, na de rooftochten van de Vikingen waren de monniken hier niet meer veilig.

Het klooster is een ruïne.

Daarna maken we vast aan een mooring, iemand heeft ons gezegd dat dat mag. Er zitten twee ankers aan van wel 100kg, dus dan liggen we zeker goed.

De wind blijft voorlopig verkeerd, dus we blijven nog wel even.

's middag met hoogwater gaan we met de bijboot naar de wal. We dragen hem flink hoog, want er komt nog water bij.

We wandelen langs het kasteel dat op een rotspunt staat en langs de kalkovens. Ook helemaal naar de NO punt van het eiland.

Als we terug komen is het water toch nog iets hoger dan we verwachten, het is springtij. Ons bootje drijft. Gelukkig kunnen we er nog bij zonder natte voeten te krijgen.

Holy Island

's Avonds met vallend water kwam de branding erg dichtbij. Gelukkig konden we met 2 motoren nog wegkomen. Langs het strand stond niet al te veel  golfslag. De ingang naar Holy Island stond wel 3 knoop stroom tegen. De waypoints van een paar jaar geleden stonden nog in de plotter en we hadden de ervaring dat het ankeren in diep water erg onrustig is bij Holy Island. Er stond net nog genoeg water om de boot tussen de droogliggende vissersboten te parkeren.

op weg naar Holy Island

16 juni

's Ochtends kijken we nog een keer bij de stoomtrein, nu iets verder stroomopwaarts, zodat we hem mooi langs de rivier de Esk zien rijden. Ook doen we nog wat boodschappen, meestal terf je het niet dat de supermarkt naast de haven is.

Daarna moeten we tot 15 uur wachten tot de brug open gaat, dat is wel balen, want de windvoorspelling is goed: ZW 3-4.

Als we eenmaal buiten zijn blijkt de wind ZO te zijn, ook wel goed, het gaat lekker met ruime wind.

's Avonds draait de wind als nog naar ZW, maar ook al snel door naar west.

We wilden eigenlijk in 1 ruk naar de Farne eilanden of Holy eiland, dus hadden we wat uit de kust gestuurd. Maar met de ruimende wind, sturen we toch maar meer de kust in.

De wind wordt ook steeds harder, dus het relaxte zeilen is toch wat weg.

De zon gaat ook wat onheilspellend onder.

Om middernacht wordt het echt donker en besluiten we bij Blyth ten anker te gaan. Het ligt daar mooi beschut voor het strand.

17 juni

We slapen lekker tot 5 uur.
Met een mooi windje uit het westen varen we vol goede moed verder.

We zien ook nog roeiers die we al in Bridlington gezien hebben, die zijn met een tocht rond Engeland bezig voor een goed doel.

De wind blijkt nogal wisselend van WK 2 tot zelfs 7 !

We besluiten in een harde wind tussen Coquet eiland en de vaste wal door te gaan en we gaan zelfs ten anker net voorbij Amble, omdat we zeilen met zoveel wind niet leuk vinden.

Een uurtje later is de wind weer gaan liggen en gaan we verder.

Vanaf de Farne eilanden moeten we tegen een harde NW wind opkruisen, de stroom die mee zou staan, staat ook nog tegen.

Zodra we bij een geschikte plek komen gaan we ten anker, de laatste paar mijlen naar Holy eiland moeten nog maar een dagje wachten.

Het ligt niet echt rustig, maar we slapen alle twee even lekker en het uitzicht is mooi op Holy Island, de Farne eilanden, veel vogels en kite surfers.

we genieten van Whitby

14 en 15 juni

's Avonds verkennen we Whitby, veel leuke oude straatjes met leuke winkeltjes, 

het captain Cook museum, het standbeeld van Cook. 

Cook heeft hier in Whitby een groot deel van zijn opleiding gehad.

Vanaf de hoogte hebben we een mooi gezicht op de brug waardoor we gekomen zijn en onze boot.

's Ochtends is het prachtig weer en we genieten wel van de luxe van een marina. Geen steile laddertjes op. Water pakken naast de boot, goedkope wasmachine. Meteen nog maar een was gedraaid en al weer buiten gedroogd, dat is al vaker dan op de Azoren!

Daarna boodschappen vlakbij, dat was ook wel weer eens nodig.

Vervolgens naar het Cook museum. 

Heel leuk te zien hoe hij gewoond heeft en waar hij allemaal gereisd heeft en wat ze allemaal ontdekt hadden aan planten, dieren en andere volken.

Ook was er nog een tentoonstelling van polynesisch “textiel”, gemaakt van moerbeibast is er tapa en ook is er nieuw zeelands vlas.

De vrouw van Cook maakte een vest voor hem van tapa. Helaas stierf hij voor het af was.

Nog een leuke verrassing van Whitby is een stoomtrein die een paar keer per dag aankomt en vertrekt.

's Middags beklimmen we ook nog 199 treden naar de kerk en abbey die boven op de kliffen staan, na Scarborough een klimmetje van niks, maar het uitzicht is mooi.

Whitby

14 juni

Het is een wat grijze dag met af en toe regen 's ochtends de wind is NO 4.

Het is laagwater 's ochtends , dus eerst nog maar een wandeling, nog even klimmen naar het kasteel.

Om 12 uur kunnen we varen. We gaan door een heel smalle doorgang naar buiten, de brug hoeft dan niet open.

Buiten staan aardig wat golven, maar gelukkig ook genoeg wind. Na een slag naar buiten is het bezeild langs de kust. 

Het is wel een lagerwal, dus de golven uit het noordoosten zijn aardig hoog en ook nog rommelig door weerkaatsing tegen de kliffen. We sturen de hele tocht van 17 mijl met de hand. We hebben stroom tegen en varen door het water 22 mijl. We komen nu wel mooi met hoogwater aan in Whitby.

Op het fokje voor de wind naar binnen, er staat een beste golfslag.

We moeten een brug door, die draait meteen na marifoon contact. Ook de havenmeester staat al te wachten op een ponton. Dit is een echt luxe marina. 

De prijs in Scarborough viel achteraf erg mee, de 31 pond was voor meerdere dagen. Hier betalen we 40 pond per nacht, duurder dan aan de zuidkust. Toch maar 2 nachten geboekt, we willen wel wat zien natuurlijk.

klimmen in scarborough

13 juni

Ondanks de misthoorn slapen we prima! 's Ochtends worden we wakker met regen.

Toch maar er op uit, we hebben munten van 1 pond nodig voor de wasmachine. Wisselen lukt door wat boodschappen te doen o.a. In een overdekte markt.

Ronald hijst ondertussen de stormfok, die moet wel gespoeld worden na al het Noordzeewater.

De wasmachine doet het gelukkig meteen en ook de droger.

Maar als de was half droog is, breekt de zon door en kan hij verder buiten drogen.

Het kasteel is zichtbaar nu de mist verdwenen is.

We klimmen er heen en hebben onderweg mooi uitzicht op de haven.

Het kasteel is heel oud, al vanaf de prehistorie is het in gebruik geweest tot en met de 1e wereld oorlog.

We horen ondertussen het geluid van bellringers. We lopen vanaf het kasteel meteen naar de naast gelegen kerk. We hebben geluk, de bellringers zijn er nog en gaan zo nog een keer luiden.

We kunnen de 10 klokken bekijken en krijgen veel uitleg en we kunnen ook blijven als ze de tweede sessie luiden. Heel speciaal.

Scarborough

12 juni

Te enthousiast geweest over het weer. Vandaag grijs en 's middags zelfs dichte mist!

We maken de boot zeilklaar, want vandaag zal er nog oosten wind staan, mooi om 35 mijl naar het noorden te varen Whitby is de planning.

We vertrekken om 10.30, zodra we drijven. Eenmaal buiten blijkt er erg weinig wind te staan.

We varen de eerste 6 mijl naat Flamboroughhead op 1 motor, want dat stuk is ook nog recht tegen de wind.

Bij de kaap zien we heel veel vogels, puffins, alken, zeekoeten en jan van genten.

Na Flamboroughhead is het bezeild, maar de wind is wisselend. Af en toe kunnen we het lichtweerzeil uitrollen, even later is het bijna aan de wind.

Om ongeveer 15 uur valt de wind helemaal weg en zitten we ook in de dichte mist. Gelukkig is Scarborough maar 2 mijl weg en varen we daar heen. Een Fitis lift met ons mee, hij vindt veel vliegen bij ons aan dek gelukkig.

Pas een halve mijl van de haven krijgen we iets te zien.

Op goed geluk varen we de haven in. Er is niet echt plek voor ons.

Gelukkig wijst de havenmeester ons toch nog een plek bij de hijskraan.

Het valt daar droog, maar dat vinden we niet erg. Het is wel duur 31 pond per nacht voor weinig faciliteiten en elke minuut de misthoorn op het havenhoofd is ook nog even wennen.

Scarborough

12 juni

Te enthousiast geweest over het weer. Vandaag grijs en 's middags zelfs dichte mist!

We maken de boot zeilklaar, want vandaag zal er nog oosten wind staan, mooi om 35 mijl naar het noorden te varen Whitby is de planning.

We vertrekken om 10.30, zodra we drijven. Eenmaal buiten blijkt er erg weinig wind te staan.

We varen de eerste 6 mijl naat Flamboroughhead op 1 motor, want dat stuk is ook nog recht tegen de wind.

Bij de kaap zien we heel veel vogels, puffins, alken, zeekoeten en jan van genten.

Na Flamboroughhead is het bezeild, maar de wind is wisselend. Af en toe kunnen we het lichtweerzeil uitrollen, even later is het bijna aan de wind.

Om ongeveer 15 uur valt de wind helemaal weg en zitten we ook in de dichte mist. Gelukkig is Scarborough maar 2 mijl weg en varen we daar heen. Een Fitis lift met ons mee, hij vindt veel vliegen bij ons aan dek gelukkig.

Pas een hgalve mijl van de haven krijgen we iets te zien.

Op goed geluk varen we de haven in. Er is niet echt plek voor ons.

Gelukkig wijst de havenmeester ons toch nog een plek bij de hijskraan.

Het valt daar droog, maar dat vinden we niet erg. Het is wel duur 31 pond per nacht voor weinig faciliteiten en elke minuut de misthoorn op het havenhoofd is ook nog even wennen.