20 augustus
Het wad is toch niet zo rustig als het
lijkt.
We zetten de wekker om 's nachts de
ankerlijn wat in te halen, we willen vanuit het geultje op de plaat
komen.
Dat blijkt toch niet zo'n goed idee. We
blijven van 1 tot 3 uur bonken tot we droogvallen.
Maar 's ochtends liggen we mooi droog
en kunnen we lopend naar de winkel.
Ook kunnen de mensen van de Kaimiloa
lopend naar onze boot. Die hadden ook een slechte nacht gehad met
bonkende roeren en de Wadvaart was zelfs 's nachts verhaald naar het
geultje wegens hetzelfde euvel.
Na de lunch komen we los. Er staat een
zwakke ZO wind, we gaan motorsailen.
Het is wel erg warm en we moeten flink
zonnebrand creme smeren, dat is echt wennen. De hoeveelheid vliegen
aan boord is ook enorm.
We steken zoveel mogelijk bochtjes af
en komen tot de westkant van het Smeriggat, onze laifste stee.
Het is geweldig de hoeveelheid
zeehonden en vogels. We vallen droog in volkomen helder water.
Je vraagt je af waarom je toch af en
toe ver weg wilt varen.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten