30-31 juli
Met geduld heb je altijd goede wind. Na
5 dagen Noorden wind in Stornoway is de wind gedraaid naar ZW.
Na betalen van het haven geld
vertrekken we om ongeveer 9 uur.
De wind is al meteen beter dan we
durfden hopen, hij zou eerst heel zwak zijn, maar we komen meteen
goed vooruit met het grootzeil en lichtweerzeil ieder aan een kant.
's Middags valt de wind wel even weg en
starten we een motor om vooruit te komen.
De Noordwestkust van Schotland heeft
heel aparte bergen. Misschien moeten we daar ooit ook eens heen?
De wind krimpt naar ZO, en dat is ook
wel mooi, het is nog goed bezeild 60 graden aan de wind en nu komen
we niet op een lagerwal aan, maar juist mooi beschut onder de
Orkneys.
's Avonds zijn ze al vaag te zien aan
de horizon.
We gaan de Westray Sound in. De
Noordelijke eilanden hebben we nog niet eerder bezocht.
Het komt perfect uit met het tij. Dat
kun je zo niet plannen, we hebben een dikke stroom mee het gat in, we
gaan 11 knopen over de grond.
We zetten zelfs even 2 reven, want om
met zo'n snelheid door een onbekend klein gaatje te manouvreren lijkt
wel erg spannend.
Het valt allemaal erg mee, als we wat
afvallen neemt de snelheid af en het gaatje blijkt ook groter dan we
dachten.
Daarna is het nog 5 mijl voor de wind
naar Pierowall op Westray. Het wordt zo warm dat er heel wat kleding
uit kan.
Om 12.45 liggen we aan een mooi ponton.
Toch wel een beetje moe, al hebben we wel alle twee een paar uur
geslapen.
Het weer is echter ook hier
veranderlijk, 's avonds schijnt de zon weer.
Na deze tocht zijn we opeens weer een stuk dichter bij huis!
Na deze tocht zijn we opeens weer een stuk dichter bij huis!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten