maandag 7 juli
We hebben nog een dag de auto en nu bekijken we de oosthelft van het eiland Pico.
Eerst veel piep kleine haventjes waar we langs voeren maar niet naar binnen konden.
Overal zijn veel whale boten, allemaal in top conditie. Er wordt veel mee gevaren, ook wedstrijden, ook door vrouwen. De botenhuizen staan vol bekers.
Ook zijn overal prachtige kerken.
In een van de plaatsjes laat een meisje ons de machinekamer zien van sleepboot voor walvisboten.
Ronald heeft nog nooit zo'n gezellige machinekamer gezien.
Langs de weg zien we hier en daar mannen met verrekijkers, het walvisspotten wordt nog druk beoefend, nu ten bate van het Whale watchen.
We zien zelfs een paar van de boten die dagelijks uit Lajes vertrekken, samen met een potvis!
Ook zien we veel kleine wijnveldjes, waar de beroemde Pico wijn vandaan komt.
Daarna gaan we weer de bergen in. Nog net voor we in de dichte mist komen zien we een krater waar we een meertje verwachten.
We komen op onverharde wegen terecht, soms midden tussen de koeien. Het lijkt wel Schotland, maar dan met koeien ipv schapen en ook een stuk warmer.
Weer aan boord eten we trekkervis, die zagen we van de week bij vissers hier, dus vast lokaal gevangen.
We hebben nog een dag de auto en nu bekijken we de oosthelft van het eiland Pico.
Eerst veel piep kleine haventjes waar we langs voeren maar niet naar binnen konden.
Overal zijn veel whale boten, allemaal in top conditie. Er wordt veel mee gevaren, ook wedstrijden, ook door vrouwen. De botenhuizen staan vol bekers.
Ook zijn overal prachtige kerken.
In een van de plaatsjes laat een meisje ons de machinekamer zien van sleepboot voor walvisboten.
Ronald heeft nog nooit zo'n gezellige machinekamer gezien.
Langs de weg zien we hier en daar mannen met verrekijkers, het walvisspotten wordt nog druk beoefend, nu ten bate van het Whale watchen.
We zien zelfs een paar van de boten die dagelijks uit Lajes vertrekken, samen met een potvis!
Ook zien we veel kleine wijnveldjes, waar de beroemde Pico wijn vandaan komt.
Daarna gaan we weer de bergen in. Nog net voor we in de dichte mist komen zien we een krater waar we een meertje verwachten.
We komen op onverharde wegen terecht, soms midden tussen de koeien. Het lijkt wel Schotland, maar dan met koeien ipv schapen en ook een stuk warmer.
Weer aan boord eten we trekkervis, die zagen we van de week bij vissers hier, dus vast lokaal gevangen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten