zaterdag 18 augustus 2012

klaar voor vertrek


2012-08-18 Zaterdag
Om 6.15 vertrekken we, met hoogwater. Het zicht is slecht maar de wind is na een onrustige nacht eindelijk afgenomen.
Het is maar 2 mijl naar Dale. We motoren en hijsen op het laatst even de fok erbij.
In Dale maken we vast aan een ponton. Dit drijft midden in de baai, dus je moet wel met een bootje naar de kant. Maar het spaart het ophalen van een zwaar anker.
Het is nogal miezerig weer, dus eerst maar eens koffie en daarna de wal verkennen. 
Er ligt bij het strand ook een prachtig ponton voor dinghies. Het is er trouwens een hele drukte, want er worden wedstrijden gehouden met Snipes. Er is een winkeltje en een jachtclub en  er zijn verscheidene restaurants .
Als we weer terug aan boord zijn begint de zon te schijnen! We maken de hele boot schoon, want Sandyhaven doet zijn naam eer aan, er ligt overal zand. Ook maken we de boot weer zeeklaar.
Er komt nog een catamaran aan het ponton liggen. Het blijkt een Cockleshell Hero te zijn, het eerste ontwerp van Richard Woods.

tweede depressie


2012-08-17 Vrijdag
Deze depressie brengt minder wind dan de vorige, niet meer dan windkracht 7, maar wel veel meer regen.
Gelukkig heeft de bewoner van het huis langs de rivier ons voor de koffie uitgenodigd en zitten we lekker met mooi uitzicht op de boot.
We fietsen door de regen voor de laatste keer naar de Inn. Een deel van de weg staat onder water, dus voeten hoog optillen!  Onze fietsen zitten vol modder na dit ritje en wij zelf zijn ook behoorlijk nat, dus de rest van de middag gaat de kachel aan, ook al is het best warm buiten.
Maar we hebben een goede weersvoorspelling, morgen gaan we hier weg.
En met Henk en Toos houden we de moed er in, de tekst luid: op vakantie is het vaak leuker...

vrijdag 17 augustus 2012

de wind is nog steeds tegen


2012-08-16 Donderdag
Overdag komt het tij wel goed uit. Na het gebruikelijke water halen op de camping, fietsen we naar het dorp Herbrandston.
Daar bekijken we de kerk en doen een poging thuis te bellen, maar nu is daar niemand. Ook doen we in het winkeltje wat noodzakelijke boodschappen.
Nadat die aan boord zijn gebracht, fietsen en lopen we nog eens de heuvel op. Het is iets meer dan een km, met een stuk of 4 vrij steile stukken. We zijn om 12 uur bij de Inn, mooi op tijd voor een lunch daar. En eindelijk contact met het thuisfront. Dankzij de wifi  vliegen de Whatsapp berichtjes van en naar de kinderen heen en weer. We kunnen de nieuwste weerberichten binnen halen en de blog bij werken. Gelukkig is het een heel gezellige Inn met een heel aardige eigenaar die zelfs fiets routes voor ons uitprint.  De telefoon heeft bovenop de heuvel ook weer  bereik  en Nico belt na een smsje naar Hans.
De rest van de middag is het ook nog laagwater en we wandelen een stuk langs de rivier stroom opwaarts.


Er liggen wat wrakstukken en opeens realiseren we ons dat het de resten van een Wharram catamaran zijn. Naar het formaat en de constructie te beoordelen een Tangaroa???
Aan het eind van de middag begint de volgende depressie met regen en toenemende wind en moeten we ons in de kajuit vermaken.

donderdag 16 augustus 2012

Storm


2012-08-15 Woensdag
De voorspelde storm breekt nu los. ’s Ochtends eerst regen.
Met laagwater ligt de boot nog lekker hoog en droog, dus ondanks de regen grijpen we de kans om nog even een wandelingetje te maken.

De rest van de ochtend maak ik een quiltje met een weerkaart. We hebben de laatste tijd zoveel naar de weerkaarten gekeken.
Ook hebben we vanuit de kajuit mooi zicht op een aantal kleine zilverreigers, die zijn heel actief aan het rondhappen in de ondiepe rivier.
’s Middags breekt de zon door en begint het echt te waaien, windkracht 8. We komen ook los met hoogwater. Gelukkig bonken alleen de roeren even. Helaas is het bereik van de telefoon weggevallen, de bel gaat af en toe wel over, maar spreken lukt niet.
We zijn blij dat Ronald met laagwater  een tweede anker heeft uitgebracht, want ’s avonds gaat het echt waaien, windkracht 9, 45 knopen wind. Achter hebben we 2 lijnen naar een paal, zodat de boot niet draait als het tij gaat aflopen. De weerssituatie is gelijk aan die tijdens de Fastnetstorm van zo’n 30 jaar geleden.
Er staan flinke brekers op de plaat aan de ingang van Sandyhaven. Gelukkig komen er maar enkele om en over de plaat en bonken we niet al te erg bij het vastkomen.
We zijn blij als we weer droog liggen. Helaas is het al donker als we van boord af kunnen en ook bovenop de heuvel is het telefoon bereik weggevallen, dus we kunnen het thuisfront niet gerust stellen over de toestand hier.

dinsdag 14 augustus 2012

een mooie dag


2012-08-14 Dinsdag
We zijn heel blij met onze fietsen. Het is hier n.l. wel een heel mooi plekje, maar wel ver van alle voorzieningen.
Vandaag een was achterop de fiets naar Milford. Bijna al ons schone goed is op, dus er moet echt gewassen worden.
Het weer is veel mooier dan verwacht, dus terwijl de was draait eten we buiten op een bankje ons brood. Tijdens het drogen bekijken we het museum. Op de terugweg  ook nog een paar boodschappen mee op de andere fiets.
’s Middag verder met wassen, nu onszelf, wel nodig na de zweterige fietstochten.
Ook de boot maken we eens even lekker schoon en alles wordt gelucht.
Tenslotte een inspectie van de mast, ook altijd wel nuttig na een onrustige zeetocht.

maandag 13 augustus 2012

fietsen in de omgeving


2012-08-13 Maandag
’s Nachts een hoop wind en regen, ik wordt pessimistisch. Komen we ooit in Padstow en rond Landsend? Voorlopig zitten we hier vast zolang de wind zuid blijft.
Ronald graaft het anker op een iets hogere plek in, zodat we iets verder van de buren komen te liggen bij het volgende hoog water.
We besluiten er maar het beste van te maken op dit prachtige plekje.
We wandelen met laagwater wat langs de rivier.
Het is hier ook bij anderen een geliefde plek, er lopen zelfs paarden vlak langs de boot.
We brengen de fietsen naar de wal. Zo gaat boodschappen doen in het dorp een stuk sneller en ’s middags fietsen we zelfs de 6 km naar de stad Milfordhaven. De heuvels vallen mee.
De haven is helemaal gemoderniseerd. We zijn blij dat we hier niet liggen met de boot, zo veel boten dicht op elkaar en nog duur ook.
Wel is het leuk dat de Gipsy Moth IV hier ligt van de bekende vroegere zeezeiler Chicester.
We nemen op de terugweg meteen nog maar wat boodschappen en benzine mee.

Sandy Haven


2012-08-12 Zondag
Dale ziet er wel leuk uit, maar we bezoeken toch liever Sandyhaven waar we ooit op onze aller eerste zeereis samen geweest zijn. James Wharram, de ontwerper van onze boot, heeft hier een tijd gewoond en op de Tehini van hem zijn we in 1971 hier gekomen.
Op de motor is het maar een klein stukje varen met zicht op de tankers en raffinaderijen van Milford.
Sandyhaven ziet er nog  steeds lieflijk uit.
We komen aan met vrij laag water, dus lopen in de kreek vast. Terwijl we wachten op hoger water verkennen we de route met de rubberboot.
’s Middags is het hoog water en varen we een stukje verder naar binnen.
Met laag water vallen we droog. We maken ’s avonds een wandeling naar een Inn ( herberg) in de buurt. We kunnen daar even met de telefoon op internet kijken. Het weerbericht ziet er niet goed uit voor de komende dagen.Maar het is hier heerlijk. Vooral de temperatuur is opeens vele graden hoger. Water 16 graden, lucht 20 graden.

het zit tegen


2012-08-11 Zaterdag
Ochtendrood, water in de sloot is een gezegde. Het lijkt wel mooi.
Maar als we even later bij de vuurtoren aan de Zuidwest hoek van Wales zijn, staat de stormfok al op. We hadden die nog in een voorlijk liggen, dat moet je dus nooit doen, het is een heel gedoe om die in harde wind te pakken en aan te slaan.
Ondanks dat we met Oosten wind toch min of meer onder hoge wal zitten zijn de golven hoog en warrig en met een snelheid van 8 knopen echt onaangenaam.
De kok laat het vandaag even afweten, brood smeren is al een hele opgave.
We moeten na de hoek oploeven als we naar Padstow willen, dat blijkt aan de wind niet eens bezeild, we mogen blij zijn als we Landsend halen.
De wind ruimt zelfs nog verder naar ZZO en als we overstag gaan blijken we een koers te varen richting Milfordhaven. Dat lijkt opeens een goed alternatief. We hebben geen zin om nog een nacht tegen de wind in te worstelen. Milford is nog 17 mijl en voor donker te halen.
Uiteindelijk starten we zelfs een motor bij en gaan motorzeilen zoals de meeste mensen doen.
19.45 zijn we ten anker bij Dale , helemaal aan de westkant van het enorme Milfordhaven gebied. Het is al spoedig donker en we zijn blij rustig te kunnen slapen.
Als je hier onder op locatie klikt kun je zien waar we zitten

van Man naar het zuiden


2012-08-10 Vrijdag
We vertrekken vroeg van het eiland Man om optimaal van het tij te profiteren. We willen vrij zijn van de zuidpunt voor de stroom tegen gaat staan.
Er staat heel weinig wind uit het oosten. Als spoedig staat het licht weer zeil op en dat blijft de hele dag staan.
Het is echt relaxed zeilen en het is zo warm dat we zelfs iets aan bruin worden kunnen doen. 
Ook maken we film opnames uit rare hoeken zoals onder de boot hangend.
’s Avonds neemt de wind toe en ruimt een beetje naar Oost Zuid Oost. Het lichtweerzeil rollen we op en de gewone fok rollen we uit.
Windveren bij de zonsondergang beloven niet veel goeds, maar dat kun je je nog niet voorstellen als het zo mooi is.