Slow boat naar Texel

Zondag 20 tot dinsdag 22 augustus

De nacht is wat onrustig met disco en vissers die om 3 uur moeten tanken en vertrekken.

Wij zelf vertrekken om 5.45, we zijn toch al wakker en zo staat er veel water in de haven en profiteren we het langst van westenwind.

Het gaat prima, in 3 uur zeilen we 25 mijl. De enige stress komt van de ballen van lobsterpotten. We hopen dat we die alleen bij de Engelse kust zullen tegen komen,

maar zelfs 50 mijl uit de kust kom je ze nog af en toe tegen en tot onze grote schrik zelfs in de scheidingszone van de TE route bij de Nederlandse kust. De zee is een mijnenveld geworden.

De vele booreilanden en windmoles staan tenminste op de kaart.

Het is ongelooflijk hoe snel wind kan afnemen, 's Middags moeten we het lichtweerzeil hijsen om nog vooruit te komen en aan het eind van de middag is de wind helemaal op.

Helaas was gisteravond de benzinepomp al dicht toen we daar onze laatste ponden wilden spenderen. We hebben niet veel benzine en kunnen dus niet elke windstilte door motoren. We hebben net genoeg om de 3 scheepvaart routes en de Nederlandse kust door te komen.

Het is wel mooi zo'n rustige zee. Ik zie het geleidelijk donker worden en heb vrede met een nacht op zee. Het is wel wennen dat het 's nachts echt donker is en best wel lang van 21 uur tot 5 uur 's ochtends. Ronald is helemaal gedesoriënteerd als hij in het donker op wacht komt.

We zijn blij als het om 5 uur weer licht wordt.

Er blijft weinig wind de eerste nacht en 's ochtends laten we een anker zakken op een plek waar de zee maar 17 meter diep is.

Al na een uurtje komt er weer wind, maar nu uit het oosten, dat is tegen! We moeten slagen maken.

Aan het eind van de ochtend zijn we bij de eerste scheepvaartroute. Deze is rustig, maar we starten toch een motor om er haaks en snel door te komen. Halverwege de oversteek van de route steekt er wind op en dan gaat zeilen toch een stuk sneller. Na een uur zijn we er door. We zijn vrij dicht bij een groep eilanden waar onze zoon op zit, maar toch te ver voor contact.

De hele middag hebben we stroom en wind tegen, we schieten maar 14 mijl op. Maar de zon schijnt en we zijn op een mooi rustig stuk zee.

Opeens slaat de wind om maar zuid en kunnen we koers oost varen, om 18 uur passeren we de Nederlandse grens.

De tweede nacht op zee is vrij moeizaam met het kruisen van een tweede scheepvaart route. Gelukkig is die niet zo druk als de TE route langs de Nederlandse kust. Op de AIS ziet die er uit als een autosnelweg met schepen die elkaar inhalen, we vragen ons af hoe we die over moeten. Dat zien we echt niet zitten in het donker.

Maar daar zijn we nog niet, het is licht als we na weer veel slagen maken daar aankomen.

Nu is het gelukkig rustiger, maar je moet vooral uitkijken voor schepen achter de horizon en buiten het plotter scherm,

dat zijn de snelheidsduivels die je gaat tegen komen, die je voor je ziet zijn al lang voorbij als je daar bent.

Om 9.30 zijn we aan de rand van de route. We starten nu 2 motoren, want er staat wel wind, maar die staat precies tegen als je dwars moet oversteken. Om 11.30 zijn we er over en zien we Texel liggen.

We willen eigenlijk naar Vlieland, maar de wind is inmiddels oost en ook de stroom staat tegen. Dan maar naar Texel.

Het is bezeild in het Molengat . Onze vermoeidheid is meteen verdwenen zo gezellig zeilt het daar.

Het kruisen in het Marsdiep wordt zelfs een wedstrijdje.

We zijn daar jaren niet geweest en we zijn een beetje bang dat het er ruw water is met harde tegenstroom, maar het is een gaatje van niks en op het moment dat wij er kruisen staat er niet veel stroom tegen. Daarna gaat het met stroom mee en een stevige NO wind richting Oude Schild. Dat is nog best even spannend, want met vol tuig is 20 knopen wind tegen en stroom mee best wild. We willen niet de haven in, dat kost ons bijna 60 euro per nacht. Een beschut ankerplekje vinden valt niet mee , maar het is te doen bij de vlakte van de kerken bij Oosterend.

Nu eerst maar eens echt uitrusten.