Wick

Maandag 24 juli

De wind is nog noord vandaag, dus niet nog een tandarts bezoek en ook geen overnachting bij de Churchill barriers, dit is ideaal voor de tocht naar de vaste wal van Schotland.

We vertrekken om ongeveer 8 uur met flinke stroom mee. We gaan met 11 knopen over de grond!

Al spoedig zijn we bij Copinsay. En ook daarna blijft het hard gaan.

Er staan wel heel onrustige golven ter hoogte van de Pentland Firth, maar dat is altijd zo.

Leuk is dat we de Peggy, van de mensen uit Wales tegen komen op zee. Ze laten door de marifoon weten dat ze onze landvast bij zich hebben en ook naar Wick gaan.

Ronald stuurt de laatste 2 uur met de hand, want de acuu's zijn vrij leeg en de automaat is veel te druk met al die golven.

De ingang van Wick is lastig te zien, we zijn blij met de plotter.

Er staan brekers op de hoek en er zijn ballen van lobsterpots die door de stroom onderwater getrokken worden.

We zijn blij als we tussen de haven pieren varen. Voor het eerst sedert tijden sluiten we walstroom aan. Er wordt druk gewerkt in de haven, het is er minder rustig dan andere keren.