24 juli
We vertrekken om 5 uur 's ochtends naar
de Outer Hebrides. We hopen dat het daar wat zonniger is als op het
hoge Skye.
De wind is een stuk minder als de
afgelopen dagen. Zelfs zoveel minder dat bij de hoge kliffen van Skye
helemaal geen wind meer staat.
Maar het is een prachtige tocht langs
de rotsformaties en watervallen en de imposante basaltzuilen.
Ook zien we weer puffins!
Eenmaal bij de noordpunt van Skye
begint de zon te schijnen en ook waaite er een mooie ZW wind.
Halve wind kunnen we op het
lichtweerzeil de Minch, het water tussen de Inner en Outer Hebrides
oversteken. We komen er achter dat een van de regelaars van de
zonnepanelen kapot is, er gaat alarm over bij 14,9 V. We dekken de
betreffende cellen maar af met een doek. Dat verwacht je toch niet,
te veel zon op de Hebriden.
Helaas is de theorie, dat er op de
Outer Hebrides veel minder regen valt, niet helemaal waar.
Als we Loch Shell binnen varen begint
het te plenzen en dat gaat meer dan een uur door.
We gaan aan een mooring liggen bij Tob
Lemreway. Hier hebben we in 1982 een storm doorstaan.
Het is er behoorlijk veranderd. Er
liggen resten van fishfarms en er liggen vrij veel visboten en er
zijn heel veel nieuwe huizen.
Maar het is er wel doodstil op het
geluid van wat watervallen na.
's Avonds klimmen we tussen de buien door nog even omhoog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten