10 juli
Een enerverende dag. Het leek niet
best, helemaal dicht van de regen en mist.
Eerst maar eens naar het nabij gelegen
dorp voor wat boodschappen.
Toen we net aan boord waren belde onze
zoon dat ze over anderhalf uur langs Fort William rijden met de
Carbage run, een ralley van zo'n 500 oude auto's.
Dus na een snelle bak koffie en
omkleden met de bus naar Fort William.
We zien al vrij snel wat bont gekleurde
auto's met toeters langs rijden. Veel oude Volvo's, we denken eerst
dat Dirkjan en Bart ons voorbij rijden, maar even later bellen ze dat
ze er zijn.
Samen gezellig naar een restaurant, zij
voor ontbijt, wij voor lunch.
Daarna gaan ze door richting Fort
Augustus.
Wij gaan lopend richting Ben Nevis. Als
het te slecht weer blijft gaan we langs de rivier lopen, anders een
stuk klimmen.
Gelukkig is het helder genoeg om een
stuk te klimmen.
Het gaat een stuk makkelijker dan Pico
vorig jaar. Het is echt een pad en het is ook minder warm.
Helaas is de top van Ben Nevis nog in
dichte nevels gehuld en we zijn ook niet helemaal op tijd en goed
voorbereid aan de klim begonnen.
We klimmen tot 620 meter, bijna
halverwege.
Afdalen gaat ook een stuk makkelijker
dan op Pico.
Helaas is de tearoom al gesloten als we
beneden komen, dus dorstig nog een paar km verder naar de bushalte.
We zijn blij als we bij de boot zijn.
Tot onze vreugde zien we ook de boot liggen van de Noor waarvan de
vrouw haar pols brak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten