de overtocht naar de Azoren

15-26 juni

De oversteek is niet helemaal zoals we verwachtten. De voorspelling is minstens 5 dagen wind uit het oosten, op zich uitstekend. 

Het begint ook prachtig de 1e dag met een groep dolfijnen die wel een kwartier met ons meezwemmen.

De eerste 5 dagen hebben we passaatachtige omstandigheden. Windkracht 4-5 van achteren met zon en grote golven. Wel vrij fris, vooral 's nachts.

Daarna wordt het bewolkt, nog wel dezelfde stevige oosten wind. 

We krijgen nu meer het gevoel in de roaring forties te zitten. Hadden we niet beter naar Ierland kunnen gaan? Daar ligt een groot hoge druk gebied. De accu's raken nogal leeg zonder zon.

We doen de koelkast uit en sturen overdag een paar uur met de hand. We zijn blij als na 3 dagen de wind wegvalt en we met een buitenboordmotor stroom kunnen draaien. Wat ons ook niet bevalt is het feit dat de nachten zo lang zijn. Wel 7 uur duisternis. In het begin is er nog volle maan, maar later niet meer en met de bewolking zie je 's nachts geen hand voor ogen.

De rustige dag heeft ook een enorme oppepper: een groep potvissen zwemt een tijd met ons mee. Volgens Ronald wel griezelig dichtbij, ze zijn enorm.

Daarna wind uit het zuidwesten, het wordt nu kruisen tegen erg korte golven, het lijkt het Ijsselmeer of de Noordzee. Het regent ook nog. Gelukkig draait de wind na een abrupte frontpassage naar NW en is koers 240 weer bezeild. De boot krijgt wel erge klappen van golven onder het brugdek, we doen geen oog dicht.

Maar de barometer stijgt en de wind neemt af, het wordt weer gezellig aan boord. We maken onszelf en de boot enigszins zoutvrij. Het wordt nu ook warm, zeewater 19 graden!

Helaas valt de wind weer helemaal weg als we 100 mijl van Terceira zijn. Maar weer een motor aan op een snelheid van 4 knopen, dat kost weinig benzine. Ook kunnen de accu's weer wat extra lading gebruiken, het is nog steeds bewolkt.

Op 26 juni komt tussen allerlei buien opeens Terceira in zicht. Het is al vrij dicht bij, je kunt al huizen zien. Maar de laatste loodjes wegen het zwaarst, de laatste 10 mijl staat er windkracht 5 pal tegen en het stroomt ook nog. We hebben geen zin er nog een dag langer over te doen, met 2 motoren lukt het motorzeilend er tegen in te komen, wat een herrie. We zijn blij dat we er zijn.

De wereld is opeens heel anders, een havenmeester die een half uur bezig is met een formulier inte vullen. Douches waarbij je handdoeken krijgt. Uitzicht op strand met badende mensen. Maar voorlopig moeten we uitrusten van 11 dagen kermis.