2012-08-07 Dinsdag
Het eiland Man staat o.a. bekend om de treintjes. We moeten echter eerst aan de juiste ponden zien te komen. Als je denkt dat in heel Great Britain dezelfde ponden zijn, kom je bedrogen uit. We hebben op Barra de laatste Schotse ponden opgemaakt en kwamen in Ierland even makkelijk aan boodschappen met euro’s. Maar zodra we in Noord Ierland komen, krijgen we op eens hele rare ponden uit de cashmachine, de Noord Ierse ponden. Die hebben we dus opgemaakt in Bangor. Nu op Man in Port St Mary, blijkt er geen cashmachine te zijn. De supermarkt heeft een pinautomaat die het maar matig doet, niet met Mastercard, wel met Visa, maar dan is geen wisselgeld mogelijk.
Uiteindelijk in de snoep en souvenirwinkel die ook postkantoor is, moeten we iets verzinnen om te kopen voor 5 pond, voor we kunnen pinnen, valt niet mee als je op stap wilt. Het wordt een potje honing en een ansichtkaart. Eigenlijk iets te weinig, maar we krijgen dan eindelijk 50 ponden van het eiland Man.
We kopen kaartjes voor de eerst komende trein. Het blijkt een heel kort ritje naar Port Erin, aan de westkant van het eiland.
De stoomtrein is leuk en het station van aankomst ook. Port Erin is veel meer een gezellige badplaats dan Port St Mary. We drinken koffie in een cafeetje waar ook wifi is en ik krijg op mijn telefoon enorm veel verjaardagsmail binnen. Iedereen bedankt.
Het weer werkt ook mee, er zijn veel mensen op het strand en na een mooie wandeling rond de baai drinken we thee op een terrasje aan het strand. Het begint nu echt op vakantie te lijken.
Voorlopig is de wind niet goed om verder te zeilen, dus we genieten maar eens een tijdje hier.
Dit ziet er ook allemaal geweldig uit. Met een koningin op de high tea.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes, P&E