04 aug, het dagelijks leven op Stronsay
We begonnen de dag met koffie in de voormalige vismarkt, het is daar nogal rustig maar de verse muffins zijn heerlijk. Al spoedig kwam de man van de Tiki daar binnen, blijkbaar had hij ons makkelijk kunnen vinden, iedereen weet denk ik al precies waar we lopen. Hij nodigde ons uit voor de lunch bij hem thuis.
Eerst hadden we nog wel tijd om het museum te bekijken, ook in het vismarkt gebouw. Het is hier een enorm drukke haring haven geweest, waar heel veel fabrieken waren waar de haring in vaten gedaan werd, meisjes werden zelfs uit Ierland gehaald voor het werk.
Grappig waren de poppetjes die de haringmeisjes voorstellen, de visjes in de mand waren gebreid!
Het echte leven was iets minder waarschijnlijk, hoewel er ook wel gefeest werd, er was een bioscoop en een danszaal.
De toiletten waren praktisch, een gebouwtje op het strand, waar 7 mensen tegelijk konden zitten, het getij spoelde de zaak 2x per dag door.
Er wordt op het eiland nog steeds hard gewerkt, de monniken zijn druk bezig met het pleisteren van een gebouwtje, dat is een kapel hier op het grotere eiland. In gesprek bleek dat het klooster pas 20 jaar oud is en de monniken komen van de hele wereld, een van de pleisteraars was van Samoa!
Er wonen hier trouwens veel mensen van andere delen van de wereld, de dominee bleek uit Californië te komen. De lunch was heel gezellig, we bespraken niet alleen boten en quilten, maar ook windenergie en zonne-energie en tuinieren.
Naast de kerk in een grote gemeenschappelijke kas, zijn overdekte volkstuinen. Leuk echt weer eens mooie groentes te zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten