8 aug. Herfst
Vannacht woei het weer hard en het regende enorm, zelfs in de marina lag het niet echt rustig.
Zeilend het eiland verkennen is dan ook geen optie. We kopen een dagkaartje voor de bus.
Eerst gaan we naar de westkant van het eiland, naar de plaats Stromness. Iets kleiner dan Kirkwall , maar wel mooier behouden.
Vooral de huizen langs het water met allemaal eigen piertjes en hellingen zijn mooi.
Gelukkig regende het niet meer hard en konden we lopen naar de doorvaart tussen het Mainland en Hoy. Dit is een van de ingangen van Scapa Flow.
Er staat hier veel stroom en het is vaak heel moeilijk om hier naar binnen of buiten te varen.
Toen we voldoende uitgewaaid waren bezochten we het museum. Behalve veel materiaal van WO II was er ook heel veel over ontdekkingsreizigers. Vele hadden Stromness als uitvalsbasis, vooral voor de tochten naar Labrador.
Er was heel mooi kralen werk van de Indianen en snijwerk van de Inuit en ook de aller oudste opblaasboot.
Daarna namen we de bus helemaal naar de oostkant van het eiland. We wilden graag de Churchill barriers zien. Die zijn opgeworpen nadat een Duitse U-boot een Brits oorlogsschip, The Royal Oak, had getorpedeerd in de baai van Scapa Flow. De doorvaarten waren eigenlijk al gebarricadeerd met scheepswrakken en stalen netten, maar de U 47 was er toch binnen gekomen.
Vanuit de bus konden we de dammen goed zien en ook de wrakken die er nog lagen.
We namen bij het eindpunt vrijwel meteen dezelfde bus weer terug, want daar woei je echt uit je pak en het was ook weer gaan regenen en er was ook niks bijzonders daar te zien en geen enkele beschutte plek te vinden.
Aan boord is het weer lekker, zelfs de accu’s zijn vol zodat de kachel lekker kan branden en de computer aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten