12 juli, een vermoeiende nacht
Het sliep helemaal niet lekker op de nieuwe plek in Bergen, ’s avonds om 21 uur begonnen ze naast de boot het asfalt open te zagen en met pneumatische hamers het asfalt te verwijderen, ook werden met vrachtwagens kabels gebracht. Dat stopte even tussen 0 uur en 3 uur, waarna ze weer op volle toeren verder gingen.
We waren dan ook blij dat er een goede noorden wind stond om zeewaarts te varen. We voeren langs steeds kalere bergen met ook weer stroom mee. Dat is meer geluk dan wijsheid, we hebben geen getijtafels van dit gebied.
We zochten nog een haven om tot rust te komen, eerst kwamen we in een te klein haventje terecht, Ronald sprak daar met een paar mannen en die verwezen ons naar Kleppevik, dat ligt vlakbij zee.
Het is er heerlijk rustig. Alleen wij zelf zorgen toch weer voor onrust.
Ronald wilde nog even de mast in voor inspectie.
Toen ik hem omhoog hees liep het spinaker val vast. Dus toen maar met het grootzeilval.
Het spinakerval bleek bijna helemaal doorgeschavield te zijn en het blok was ook kapot. We weten niet of dit nu gebeurd is toen ik Ronald hees of dat het al eerder stuk gegaan was.
Bij het weer vastmaken van het grootzeilval viel er ook nog een klein onderdeeltje in het water, dus er is weer een hoop werk te doen en voorlopig kunnen we het lichtweer zeil niet gebruiken en we hebben geen reserve val naar de top van de mast.
Daarna hadden we toch nog een rustige middag en maakte ik een quiltje over de donkere fjorden waar we deze maand waren. Het opener gebied dichter bij zee vind ik toch prettiger. Ook is het internet hier heel goed in tegenstelling tot Bergen. We hebben nu een goed weerbericht ontvangen voor de komende dagen om naar Shetland te kunnen oversteken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten