het bleef niet rustig

Toen we rustig aan de thee zaten, zag ik opeens dat het anker krabte. Eerst een tweede anker erbij gelegd om te controleren of het echt zo was. Ja hoor. Met veel moeite het anker opgehaald en er bleek een enorme kluit wier aan te hangen.

Toen we eindelijk weer goed lagen, nu aan het zware Rocna anker, zag ik opeens een bekende boot aan de horizon: de Safari. Zij kwamen ook ten anker. Ook niet meteen goed. Ronald hielp omdat ze eerst ook een kluit wier in het anker kregen.

Toen we allemaal goed lagen konden we op bezoek en werd het een heel gezellige avond met gezamelijk eten en foto's en films kijken van hun tocht naar de Scillies, ze zijn nog op de terug reis naar Groningen.

Vanochtend werd Wouter de mast in gehesen van de Safari en hij maakte een leuke foto van onze boot. Die lijkt wel heel klein vanuit hun super hoge mast.