zaterdag 29 juli 2017

Banff

Zaterdag 29 juli
De Moray Firth is een heel groot stuk water. Na de dag zeilen van gisteren zijn we nog niet halverwege Peterhead. We hebben deze keer geen zin in een nacht doorvaren en proberen het in dagtochten te doen. Eigenlijk willen we veel haventjes langs de zuidoever bekijken, maar de wind werkt daar niet echt aan mee. Die is nog Z. We beginnen aan de wind, maar dat is toch wel heel onrustig varen, we vallen af tot 50 graden en dat is koers ZO, richting Banff.
Onderweg zien we een vliegdekschip, die varen wat rond.
Gelukkig ruimt de wind 's middags en gaat het lekker hard het laatste stuk.
Het water wordt ook een stuk rustiger als we onder hoge wal komen.

Het haventje van Banff is kleiner als we uit de pilot verwacht hadden, maar we passen precies door de ingang en maken vast aan een ponton. 
We moeten al spoedig verhalen, want zo kan er niemand langs. En 's avonds komt de havenmeester en moeten we nog eens verhalen, maar dan liggen we prachtig.

Helmsdale

Vrijdag 28 juli
De zee is rustig genoeg geworden om te vertrekken denken we. De wind is ZO en staat wel dwars op de kust, het is lagerwal.
Wick uit is altijd wat moeizaam, er staan bijna altijd grote golven . We maken eerst een slag uit de kust. Daarna is het bezeild langs de kust naar het zuid westen.
De bergen worden steeds imposanter, echt highland.
Het is moeilijk de haventjes te onderscheiden, er zijn er trouwens niet veel en de meeste te klein voor ons.
Maar na 25 mijl komen we bij Helmsdale. Dankzij de plotter kunnen we de ingang vinden. Ronald had gelukkig al in Wick geïnformeerd hoe breed de ingang is, het moet kunnen.
De havenmeester staat al klaar om de lijnen op te vangen. De prijs is wel hoog, 25 pond per nacht, en dan is er geen wifi. Je mag wel in nog een haventje de volgende dag gratis liggen, maar daar hebben we niks aan.


Helmsdale is wel een mooi haventje gelukkig. 
's Avonds wandelen we ook nog even het dorp uit langs de rivier en tot onze verrassing zijn we meteen in de Schotse hooglanden. Het is er super stil.

donderdag 27 juli 2017

Wick 4

Donderdag 27 juli
Het concert gisteravond was super leuk.
Heel gevarieerd met accordeon, doedelzakken, viool, zang
en een danseresje van 7 jaar.
de doedelzakken zijn wel wat hard binnen
Vandaag een heerlijk zonnige dag. We maken een wandeling langs de kust om te zien hoe de zee eruit ziet voor morgen.
We zien een schip binnenkomen met de volgende windmolenonderdelen.

We zitten nog lang buiten en proberen bruine benen te krijgen.

woensdag 26 juli 2017

Wick 3

Woensdag 26 juli
Gisteravond hoorden we doedelzak muziek. 
Vlakbij de haven was er een prijsuitreiking voor een verkleed wedstrijd voor kindertjes.
Zoiets wordt in Wick altijd opgeluisterd door de bagpipe band.
Daarna hebben we een gezellige avond met de zeilers van de Peggy.
We kunnen de zeekaart gelukkig ruilen voor een exemplaar van 2017!
Ook halen we nog meer boodschappen. Ik heb niet al te veel last van mijn kies.
Het is interessant te zien hoe delen van windmolens vanaf de kade op vrachtauto's worden geladen en door de nauwe straten naar een heuvel 5 km verder worden gebracht. Wick is een haven waar altijd wat gebeurt.
Er is 's middags heel harde wind en veel regen voorspeld, we maken vroeg in de middag nog even een wandeling langs de rivier. Als we net terug zijn barst de regen los. Tijd voor een middagdutje.
Tijdens het avondeten begint de zon alweer te schijnen, het is verbazingwekkend hoe snel zo'n front voorbij gaat.
's Avonds nog meer muziek , nu binnen, we zijn benieuwd.

dinsdag 25 juli 2017

Wick 2

Dinsdag 25 juli
We beginnen vroeg met boodschappen doen. Er is nu weer een echte supermarkt in de buurt, daar worden we toch wel blij van.
Het is ook gezellig dat het feestweek is in Wick, overal zitten poppen in etalages en tuinen.
We kopen een zeekaart van de Moray Firth, we willen wat langs de kust varen. Maar als we de kaart bekijken blijkt die van 2015 te zijn, die moet morgen weer terug!
Het valt nog niet mee met de genezing van de kies. De kaak blijft wat dik en is vrij pijnlijk.
De rest van de ochtend besteden we aan het zoeken van een tandarts hier. Er kon niet een antibiotica recept hiernaar toe gefaxt worden vanuit Kirkwall.
Het blijkt dat de tandarts helemaal buiten de stad in een industrie terrein zit. Er worden nu geen halve maatregelen genomen: oude vulling eruit, flink diep boren en een noodvulling erop. Gelukkig alles onder goede verdoving. Daarna voor 2x een week een recept voor antibiotica. Gelukkig is alles gratis, de National Heath zorg is echt wel geweldig. Nu maar afwachten hoe het voelt als de verdoving is uitgewerkt.

maandag 24 juli 2017

Wick

Maandag 24 juli
De wind is nog noord vandaag, dus niet nog een tandarts bezoek en ook geen overnachting bij de Churchill barriers, dit is ideaal voor de tocht naar de vaste wal van Schotland.
We vertrekken om ongeveer 8 uur met flinke stroom mee. We gaan met 11 knopen over de grond!
Al spoedig zijn we bij Copinsay. En ook daarna blijft het hard gaan.
Er staan wel heel onrustige golven ter hoogte van de Pentland Firth, maar dat is altijd zo.

Leuk is dat we de Peggy, van de mensen uit Wales tegen komen op zee. Ze laten door de marifoon weten dat ze onze landvast bij zich hebben en ook naar Wick gaan.
Ronald stuurt de laatste 2 uur met de hand, want de acuu's zijn vrij leeg en de automaat is veel te druk met al die golven.
De ingang van Wick is lastig te zien, we zijn blij met de plotter.
Er staan brekers op de hoek en er zijn ballen van lobsterpots die door de stroom onderwater getrokken worden.

We zijn blij als we tussen de haven pieren varen. Voor het eerst sedert tijden sluiten we walstroom aan. Er wordt druk gewerkt in de haven, het is er minder rustig dan andere keren.

zondag 23 juli 2017

Shapinsay

Zondag 23 juli
De wind is NO! Alle drie de jachten vertrekken.
De Fransen hebben het meeste haast, die willen 50 mijl naar het zuiden, zij gaan het eerst, gezamenlijk helpen we de vele lijnen losgooien.
Daarna slepen we de boot uit Wales naar de plek van de Fransen, want daar zijn minder waterplanten.
Daarna gaan wij, we willen niet heel ver, maar we zijn klaar. We vertrekken zeilend om geen waterplanten in de schroeven te krijgen. Helaas loopt de laatste lijn die we los willen gooien vast. Ronald moet hem achterlaten. Maar waarschijnlijk treffen we de boot uit Wales wel weer in Wick, ze zullen de lijn meenemen.
Het is mooi bezeild. Wij gaan tussen de eilanden door en daar is het heel beschut. 
Allen als we uit de luwte van Stronsay komen staat er nog deining uit ZO. We hebben het helemaal goed uitgerekend met de stroom, alles mee, het schiet op. 
We liggen al om 12 uur aan een mooring bij het eiland Shapinsay.
We zijn hier 5 jaar geleden geweest. 
Het is een eiland met een kasteel en een bos.
We maken een kleine wandeling naar een meertje waar een vogelkijkhut staat. Er zijn veel vogels die in Nederland heel gewoon zijn, zoals ganzen en wilde eenden. Ook een paar dodaars.
We houden het bij een korte wandeling.

Eigenlijk zijn we hier omdat ik misschien weer naar de tandarts moet, maar met 3 dagen N wind gaan we dat niet doen, morgen verder zuidwaarts!

Stronsay 2

Zaterdag 22 juli
Weer een prachtige dag. We fietsen naar de zuidelijkste punt van het eiland Stronsay.
We wandelen het laatste stuk langs een strand waar heel veel zeehonden ons bekijken.

De kop heeft weer prachtige kliffen en ook een paar “strandjes” waar je naar beneden kunt, een mooi plekje voor de lunch.
Boven op de kop nog een verrassing, er blijken gaten in de grond te zitten en als je naar binnen kijkt blijken dat ronde kamertjes te zijn, ze worden de picts houses genoemd en behoren waarschijnlijk bij een broch.
Daarna zijn we met wind mee en meest heuvel af , snel weer bij de haven waar we lekker thee drinken in de tearoom en de geweldige douche gebruiken.

's Avonds weer uit eten, nu bij Robin en Jennifer.