Papa Westray

Zondag 16 juli

Een stormachtige dag. We gaan met een veerbootje naar Papa Westray, een klein eiland een half uurtje varen van Pierowell.

De overtocht met de veerboot verloopt heerlijk warm en rustig.

We eten eerst maar eens onze lunch in de prachtige wachtkamer, voordat we met wandelen in de harde wind beginnen. Het mooiste wat hier te zien is, is een boerderij uit het neoliticum, 5000 jaar oud!

Het oudste huis van N Europa.

Ook de gerestaureerde Bonifation kapel is mooi, deze is uit 1200, dus van dergelijke kerkjes hebben we in Groningen ook veel. Maar deze ligt wel mooi aan zee.

Aan de andere kant van het eiland is een prachtige baai met spierwit strand. Hier zou je met je eigen boot kunnen liggen, maar we zijn toch wel blij dat we hier met de veerboot zijn.

Het middelste deel van het eiland is een groot meer en daarin is een schiereilandje met de resten van een kapel, maar dat valt tegen, het is een hoop stenen overwoekerd door brandnetels.

In het “dorp” treffen we toevallig nog even de dominee die een vriend is van Robin en Jennifer van Stronsay. Robin is ontmoetingen voor ons aan het regelen met al zijn vrienden. Maar met een zeilboot is het moeilijk afspraken maken, we kunnen niet blijven op plekken als de wind niet goed is.

De terugtocht met de veerboot is wat onstuimiger, het gaat nu tegen windkracht 7 in, de golven spatten tegen de ramen. Maar verder geen centje pijn. In de haven staan beste golven, diverse jachten moesten verhalen omdat ze tegen de pontons lagen te schuren.

De terugtocht met onze bijboot is ook een onderneming. Als we in de haven komen nodigt iemand van een jacht ons uit om eerst maar eens thee te drinken terwijl we wachten op minder wind of lager tij.

Na twee kopjes thee aanvaarden we toch maar de oversteek. Zwemvesten en laarzen aan. Spullen in een waterdichte tas.

Gelukkig is het motortje sterk genoeg en worden we niet heel erg nat. Het is maar 50 meter of zo.

Aan boord is het rustig, onze boot heeft niet veel last van de golven.