naar de Orkneys

Dinsdag 11 juli

Het weer doet precies als voorspeld: wind NNW 2-3, ideaal om naar de Orkneys over te steken, een tocht van 50 mijl.

We vertrekken om 7.30 en zodra we buiten zijn kunnen we het lichtweerzeil hijsen. Dat kan de hele reis blijven staan.

Om 12 uur hebben we Fair Isle dwars. Er hangt een mooie eilandwolk boven.

We zien zowaar twee grote schepen varen en er drijft iets waarvan we denken dat het een kleine dode walvis is, verstrikt in een net.

Er zit een meeuw bovenop.

Om 15 uur is N Ronaldsay al in zicht, tenminste de vuurtoren.

Het eiland is heel laag.

Het is net een waddeneiland, maar dan met stenen erin verwerkt.

We hebben geluk met de stroom, die staat helemaal mee tot de laatste hoek.

Ook hebben we geluk met de mooring. We zagen op de AIS een ander jacht daar, maar die voer uiteindelijk verder naar een andere baai. Om 18 uur liggen we vast.

We zijn best wel moe en gaan vroeg slapen. Ondanks dat we 50 mijl gevaren hebben in ruim 10 uur, zijn we toch maar 6 mijl dichter bij huis. We zitten nu weer een stuk westelijker.