vrijdag 17 juli 2015

een diepe storm depressie

17 juli
De nacht is nogal onrustig. De diepe depressie zit nog ten zuiden van ons en we hebben harde wind uit het oosten. Omdat daar veel heuvels zitten is de wind nogal vlagerig en komt van alle kanten. De boten aan de moorings draaien ook niet allemaal gelijk.
We gaan een paar keer het bed uit oa om de zeilhoes beter vast te zetten en om te kijken hoe het met andere boten gaat die te dicht bij elkaar liggen. Ook aan de pontoons, die mudvol liggen is het niet rustig, er verhuist zelfs een boot naar een mooring.
's Ochtends is de wind een stuk minder in het oog van de depressie, de zon schijnt zelfs even.
We gaan nog even de wal op en bekijken het museum. Er is veel te zien over de visserij en de spoorlijn. Ook drinken we nog even koffie bij de zeemans missie. De wifi is daar heel goed en de iPad kan even helemaal de zeekaarten updaten. Het is heel ververlend dat het Navionics programma alleen de kaarten download die je opent. Op zee heb je daar dus niks aan, als je geen verbinding hebt, krijg je een grijs vlak met alleen de betonning en verder niks. Je moet je reis dus goed voorbereiden door de gebieden waar je heen wilt eerst te downloaden. Zelfs als je de hele UK gekocht hebt, heb je nog niet alles in je apparaat. Volgens Navionics, die we gemaild hebben, is dat om geheugen te sparen.
's Middags komen we in de ZW sector van de depressie, we blijven lekker aan boord met een nieuw boek.
Er staan al dikke golven buiten de haven.
's Avonds begint het serieus te waaien en te regenen.

donderdag 16 juli 2015

Stilte voor de storm

16 juli
Vandaag nog mooi weer met bijna geen wind. Goed dat we gisteren hierheen gezeild zijn.
We maken een mooie wandeling in de dichtbij liggende heuvels
Het gaat wel echt door veengebied en we raken het pad een beetje kwijt.
We hebben deze keer wel brood en drinken mee en vinden wat droge stenen om te zitten
Op zoek naar het pad krijg ik nog een kletspoot, ondanks de bergschoenen.
We komen bij een meer en daarna weer op een geciviliseerd pad

woensdag 15 juli 2015

naar een storm veilige haven

15 juli
Muck is heel erg leuk en ik wil er eigenlijk wel blijven om de vilters en wevers te ontmoeten, maar er staat een prachtige zuidwesten wind en de zon schijnt, ideaal om verder tegaan naar een beschutte haven. Vrijdag en zaterdag wordt er storm verwacht, eerst uit het oosten en daarna uit het westen, dus een goed omsloten haven is wel gewenst.
We vertrekken om 8 uur en het gaat heel lekker op het lichtweerzeil.
We passeren het eiland Eigg, eigenlijk ook wel een bezoekje waard, maar je kunt niet alles zien.
We zien nog wel weer een kleine walvis een paar keer opduiken.
Om ongeveer 13 uur zijn we in Mallaig. Er liggen hier veel stevige moorings.
Het is er wel vrij druk met toeristen en er varen regelmatig veerboten naar Skye.
We zien de stoomtrein van Fort William hier weer klaar voor vertrek.

's Avonds zien we een pilot cutter zeilend de haven inkomen en aanleggen!
We houden het hier vast wel een paar dagen uit.

eindelijk weer open water

14 juli
De ochtend begint grijs, Tobermory lijkt meteen wat minder gezellig, maar Ronald haalt nog even wat benzine vlak bij de haven en later gaan we samen naar de supermarkt, ook aan de haven.
De sfeer is toch nog wat Mediterraan ondanks de grijze lucht en geen wind.
De meeste boten vertrekken en wij ook.
Eenmaal buiten de haven blijkt er een mooi windje te staan en we kunnen aan de wind naar open zee! Heerlijk weer echt te zeilen. We kunnen mooi Ardnamurchan vrij zeilen.
Helaas valt opeens de wind weer weg en gaan we toch over op de motor.
De eilanden Rum, Eigg en Muck zijn al goed te zien in het spiegelende water. Muck is het dichts bij, dus daar gaan we heen.
Het is een heel leuk klein eilandje, maar twee mijl lang.
Het haventje is ook heel klein, gelukkig vinden we nog een anker plekje. De zon breekt ook nog door.
Na de thee gaan we de wal op. Er is 1 weggetje en niet veel huizen.
De meeste nog echt oud.
Er is een winkeltje zonder bemanning, je mag zelf iets uitzoeken van de prachtige vilten voorwerpen, of weefwerk of zeep of ansichtkaarten en dan geld in een kistje doen.
We lopen het weggetje naar de andere kant van het eiland, daar is nog een ankerbaai met zeehonden.

Op het pad komen we schapen, koeien en kippen tegen en we horen fazantachtige vogels roepen. We zijn benieuwd hoelang het hier nog zo mooi blijft, want er wordt wel een fish-farm gebouwd en er zijn al wat nieuwe huizen voor de mensen die daar werken.

maandag 13 juli 2015

uit de Great Glen

13 juli
We staan om 5 uur op om goed van het tij te kunnen profiteren. 


Net echt lekker met grijs en nat weer.
Er staat geen wind, dus varen we rustig op een motor.
Om 11 uur zijn we eindelijk aan het einde van de Great Glen, de scheur die Schotland in tweeën verdeelt. Het wordt ook wat helderder.
We slaan rechtsaf de Sound of Mull in en het is opeens voor de wind. 
We kunnen een tijdje op het lichtweerzeil varen. Ook de stroom krijgen we weer mee.
Helaas draait de wind na een uurtje naar NW en is tegen. Maar die laatste paar mijl gaan we niet kruisen, we willen op tijd bij Tobermory zijn, het kan daar wel druk zijn.
Het is schrikken dat er een cruiseschip voor anker ligt.
Gelukkig zijn er nog voldoende moorings vrij.

's Middags blijkt het heel leuk aan de wal, niet erg druk en de zon breekt ook nog door. Veel winkeltjes met echt mooie en nuttige spullen zoals een pilotboek voor het komende stuk.

terug op zeeniveau

12 juli
Regen en tegenwind, het is niet aantrekkelijk om het kanaal uit te gaan, maar onze licentie loopt vandaag af, dus we moeten er uit.
De hele ochtend zijn we bezig met eerst de Neptunes stairway, 9 sluizen achter elkaar en na een stukje kanaal nog twee sluizen aan elkaar. Het gaat allemaal goed, makkelijker dan omhoog, maar onze handen zijn wel doorweekt van het vasthouden van de natte touwen.
We vinden het dan ook helemaal niet erg dat het tij nog niet goed is. Iedereen wil pas om 13 uur de zeesluis uit.
We warmen op bij de lunch en het wordt ook droog. De zeesluis gaat makkelijk, niet veel stroom zoals bij Inverness.

De tegenwind is gelukkig ook niet sterk.
Maar we zitten nog steeds in de Great Glen op Loch Linnhe en dat is vrij smal, dus kruisen is niet echt een goed idee. De stroom is ook nog wat tegen.
We varen 6 mijl over het prachtige meer met dit echt Schotse weer in 50 tinten grijs.

We gaan ten anker bij een vernauwing, mooi beschut en het uitzicht is heel mooi.

Het enige nadeel is een fish farm, ik hoor de hele tijd geluidjes als van een vogelfluitje door het voeren. Ronald hoort niks.