zaterdag 6 augustus 2011

verjaardag


6 aug, Marijke 60 jaar
Het mooiste cadeautje wat ik kon krijgen was wel mooi zeilweer! We vertrokken al om 8.20 met zon en windkracht 3 uit het westen. We hoefden maar twee keer overstag en het meeste was iets ruimer dan aan de wind. Ook de stroom kwam helemaal goed uit en we zagen nergens brekers.
De aankomst was vrolijk met zeilwedstrijden.
Kirkwell is weer iets helemaal anders dan we tot nu toe gezien hebben.
Grote gebouwen en toch rustig en heel aardige mensen.
De kathedraal uit de middeleeuwen is enorm,
Ook de paleizen van de bisschop en de graaf zijn groot.
We genieten ook weer eens van een echte winkelstraat met veel unieke winkels 
en natuurlijk wordt de verjaardag gevierd met een tea.

verwaaid


5 aug, stormachtige wind
Eigenlijk wilden we vandaag naar Kirkwell varen. We hadden het getij al zorgvuldig uitgezocht. Maar de wind bleek anders dan de voorspelling. Er stond een toenemende NW wind. We lagen niet echt lekker meer aan de pier op lagerwal. Voordat de wind te erg werd verhaalden we naar een mooring. 
Van andere zeilers hadden we gehoord dat er een heel groot blok beton aan zat en de mooring boei zag er ook goed uit.
De wind werd inderdaad hard en we waren blij dat we zo goed lagen. Een dagje lezen en wachten op minder wind.

Stronsay

04 aug, het dagelijks leven op Stronsay
We begonnen de dag met koffie in de voormalige vismarkt, het is daar nogal rustig maar de verse muffins zijn heerlijk. Al spoedig kwam de man van de Tiki daar binnen, blijkbaar had hij ons makkelijk kunnen vinden, iedereen weet denk ik al precies waar we lopen. Hij nodigde ons uit voor de lunch bij hem thuis.
Eerst hadden we nog wel tijd om het museum te bekijken, ook in het vismarkt gebouw. Het is hier een enorm drukke haring haven geweest, waar heel veel fabrieken waren waar de haring in vaten gedaan werd, meisjes werden zelfs uit Ierland gehaald voor het werk.
Grappig waren de poppetjes die de haringmeisjes voorstellen, de visjes in de mand waren gebreid!
Het echte leven was iets minder waarschijnlijk, hoewel er ook wel gefeest werd, er was een bioscoop en een danszaal.
De toiletten waren praktisch, een gebouwtje op het strand, waar 7 mensen tegelijk konden zitten, het getij spoelde de zaak 2x per dag door.
Er wordt op het eiland nog steeds hard gewerkt, de monniken zijn druk bezig met het pleisteren van een gebouwtje, dat is een kapel hier op het grotere eiland. In gesprek bleek dat het klooster pas 20 jaar oud is en de monniken komen van de hele wereld, een van de pleisteraars was van Samoa!
Er wonen hier trouwens veel mensen van andere delen van de wereld, de dominee bleek uit Californië te komen. De lunch was heel gezellig, we bespraken niet alleen boten en quilten, maar ook windenergie en zonne-energie en tuinieren.
Naast de kerk in een grote gemeenschappelijke kas, zijn overdekte volkstuinen. Leuk echt weer eens mooie groentes te zien.

donderdag 4 augustus 2011

we raken ingeburgerd


3 aug, veel bezoek
Gistermiddag regende het behoorlijk, mooi tijd om eens een quiltje te maken.
De vele leuke papagaaiduikertjes ( puffins) van Shetland en Fair Isle waren de inspiratie.
Vandaag was een beetje een rust dag, wel gewassen e.d. Ronald kon niet meer fietsen, maar ik wilde nog wel een stuk van het eiland bekijken waar we nog niet geweest waren.
Toen ik in een kerk keek, zag ik daar een groeps quilt hangen.
Helemaal verrassend was het feit dat achter de kerk een Tiki catamaran lag. De eigenaar is getrouwd met de vrouwelijke dominee en zij een quiltster te zijn. De man kwam natuurlijk onze boot bekijken.
Ook kregen we zeilers op bezoek die we al een paar keer tegengekomen zijn sedert Shetland.
Daarna nog een plaatselijke man die ook heel wat van boten wist.
Het is trouwens rond de boot ook een hele drukte, zwarte zeekoetjes nestelen in de kade muur en vliegen af en aan.

Stromsay

2 aug. Fietsen
We werden wakker met een beetje rare geluiden. Al gauw bleek dat we met 1 romp in de landvasten hingen. Gisteravond hadden we met vallend water al steeds de landvasten moeten verlengen, maar blijkbaar was het ’s ochtends nog lager water. Gelukkig kwam het water al snel weer terug en was er niks kapot gegaan.
De pier waar we lagen wordt druk gebruikt door vissers, er worden veel kreeften gevangen.
Eigenlijk lagen we een beetje in de weg, ’s middags gingen we aan een andere pier liggen, daar waren ook betere laddertjes en de lijnen hebben we nu ook nog langer gemaakt.
Vlakbij is een eilandje met een klooster, Papa Stromsay,  ik wist niet wat ik zag toen ik vanochtend een echte “Papa” zag lopen en die later in een bootje zag stappen. Het leek wel iets uit een historische  film.
Er stond weinig wind en omdat het eiland nogal vlak is besloten we te gaan fietsen. Dat viel Ronald echter erg tegen, hij kreeg meteen weer last van zijn knie. Daar had hij eerder ook al last van gehad, maar we hadden al sinds Denemarken niet meer gefietst en het ging beter.
We fietsen toch nog eerst naar de noordpunt van het eiland en daarna naar een strand aan de zuidkant . 
Het was een heel apart strand, zand gemengd met dikke ronde stenen.