zaterdag 30 juli 2011

Fair Isle

30 juli, Fair Isle
Onze eerste indruk van Fair Isle was, dat het verlatener was dan we dachten. 
De enige weg is een enkele baan door eindeloze heide. Het eiland is 6 km lang en 3 km breed.
Er is wel een enorm vogel observatorium. 
Binnen bleek dat heel gezellig te zijn , met heel veel vogelboeken en gasten en een bar ’s avonds.
Overal staan ook grote vangkooien, Fair Isle is een kruispunt van trekvogelroutes. Er worden hier veel vogels geringd.
De zuidkant van het eiland bleek wel bewoond te zijn, er is een winkel
met een postkantoor met een heel speciaal poststempel.
Er zijn zelfs 2 kerkjes.
De zuidkant van het eiland lijkt ook wel zonniger. Hier bij de noordkant kan er zomaar uit het niets een mistwolk verschijnen.
De veerboot lijkt op een vissersboot, er wordt van alles regelmatig aangevoerd, zelfs auto’s. 's winters is het wat moeilijker, dan ligt de veerboot vaak tijden op de wal.

fair wind naar Fair Isle

29 juli,
Het was een prachtige tocht van Shetland naar Fair Isle. De wind was NNW 3 en er kwam steeds meer zon door.
Met een beetje droefheid laten we Sumborough head achter ons, maar we hebben het daar nog nooit zo rustig gezien, er waren nauwelijks brekers ten zuiden van de kaap.
Fair Isle was meteen al in zicht. Het is maar 20 mijl van Shetland.
Er stond wel echte oceaan deining. Af en toe verdween Fair Isle helemaal achter een grote golf. Doordat de deining zo lang is heb je daar echter helemaal geen last van.
Fair Isle verraste echt. De kliffen waren veel hoger en steiler dan ik dacht.
De ingang van de haven is heel klein en er zwommen honderden puffins, die helemaal niet schuw waren.
Ook het haventje is piepklein met 4 jachten is het nu eigenlijk wel vol. Er is ook verder niks op de wal, wel een pad naar een vogelonderzoeksstation en aan de andere kant van het eiland moeten wel wat huizen zijn.

donderdag 28 juli 2011

nostalgie

27 juli, Mousa
Na uitgebreid bijpraten met onze vrienden en genieten van de rust in Lerwick na het vertrek van de Tall Ships, was het tijd om te vertrekken. We gaan nu geleidelijk aan de terug tocht beginnen.
Vandaag maar 10 mijl, met een prachtig briesje uit het zuidoosten was het precies bezeild naar het eilandje Mousa.
De boot kan daar mooi voor anker in een kleine baai en doordat het water heel helder is kun je precies zien waar zandgrond is en kijken of het anker goed ligt..
Toch bleef Ronald liever ankerwacht houden. Ik wandelde ’s middags het eiland rond.
Eerst zag ik de zeehonden in een baai aan de andere kant van het eiland. Het zijn grijze zeehonden, die zijn een stuk groter dan de gewone die je in Nederland ziet.
Daarna naar de Broch, op afstand ziet alles er nog hetzelfde uit als de foto waarop ik een quilt gebaseerd heb. Maar binnen is het wat meer op bezoek ingesteld, er liggen zelfs zaklantaarns en je kunt tussen de dubbele muren helmaal naar boven klimmen.
’s Avonds was het zo rustig dat we toch nog samen een rondje om het eiland liepen, wel gezelliger.

28 juli, Hoswick

Hoswick was de eerste plaats op Shetland die we in 1980 bezochten, daarom moesten we daar wel weer naar toe. Het is trouwens een prima beschutte baai, zeker met de voorspelling van Noorden wind.
’s Ochtends was de wind nog zuid en het was maar 5 mijl, we motorden, ook omdat na dagen van slecht weer onze accu’s niet optimaal vol zijn.
Ik ging al snel de wal op ondanks de regen die al spoedig begon te vallen. Leuk de boot van boven te zien en meteen vast te stellen dat we niet op de beste plek liggen.

Het nieuwe bezoekers centrum is heel leuk met o.a. oude radio’s en weefgetouwen en een machine om de schering voor een weefsel op te rollen.
Toen ik weer aan boord was hebben we de boot een stukje verhaald. De wind was inmiddels naar NW gedraaid en nu liggen we echt goed.

dinsdag 26 juli 2011

Scalloway

Omdat we niet wisten hoe laat onze Zwitserse vrienden in Lerwick zouden aankomen, gingen we een klein uitstapje maken met de bus. Het eiland is heel smal en we gingen naar een plaatsje aan de westkust Scalloway.
Het is veel kleiner dan Lerwick, maar ook hier hadden ze wat Tall Ships op bezoek gehad en het hele plaatsje zag er nog keurig opgeverfd uit.
Deze plaats heeft een belangrijke rol gespeeld tijdens WO II, er voeren steeds kleine vissersboten heen en weer naar Noorwegen voor evacuatie van mensen en het brengen van zenders en wapens voor het verzet. Er is een mooi monument voor en de kinderen leren nog steeds Noors daar op school.

Omdat het nogal vochtig was bezochten we ook het museum dat net geopend was , eigenlijk was het nog niet eens klaar, maar voor de zomer hadden ze toch maar een tijdelijke tentoonstelling gamaakt en we hebben nog nooit zulke mooie modellen gezien, zelfs de touwtjes waren gesplitst.
Toen we weer in Lerwick kwamen, waren onze vrienden aangekomen. Dat was een leuk weerzien na 24 jaar

maandag 25 juli 2011

Tall Ships race start


25 juli, vertrek Tall Ships
Heerlijk, de wind is afgenomen!
Vanmiddag voeren de Tall Ships uit
Als eerste de Zwan, de haringlogger van Lerwick
De Duitse Alexander van Humboldt maakt zijn laatste reis, er komt een nieuw schip met dezelfde naam. Op de voorgrond de Zweedse Muckle Flugga die samen met ons als enige buiten de haven bleef in de storm.
Er zijn veel Hollandse schepen, waaronder de Tecla
Het schip van Colombia is het verst van huis. Allemaal keurig in uniform en in de kleuren van de vlag gekleed op de ra’s.
Het publiek heeft mooi zicht vanaf het kustpad.
Als laatste gaat de Noorse Staatsrat Lehnman over de startlijn.

windkracht 7 tot 8

24 juli, stormachtig
Het werd steeds wilder. ’s Ochtends misten we weer een stootkussen. Omdat we toch even de wal op wilden voor de WC en de was, ging ik meteen maar eens zoeken langs de kust. Ik vond niets op de rotsen, maar toen ik terugliep zag ik opeens aan een tuinhek onze fender hangen.  Aangebeld, ja hoor die hadden ze gevonden. Ik kreeg meteen nog een extra mee, ze hadden een schuur vol.
De start van de Tall Ships race is een dag uitgesteld, te gevaarlijk en niet leuk voor de jonge trainees.
We bleven de hele ochtend in het clubhuis internetten. Maar toen de was klaar was en we honger kregen wilden we toch wel terug naar de boot.
Dat was echt spannend, we moesten hard aan een landvast trekken om de boot dichter bij de steiger te krijgen en dan een sprong, ik ben maar op mijn knieën gegaan.
De rest van de dag zijn we lekker aan boord gebleven, het begon ook nog te gieten. De beweging van de boot viel gelukkig mee, we werden niet zeeziek.

zondag 24 juli 2011

Stormachtig


23 juli, het waait nu echt
Het is nu onverantwoord om zonder zwemvest over het steigertje te lopen, dat wiebelt veel sneller dan de boot en het is ook heel nat door overkomende golven.
Ronald maakt nog meer lijnen vast, nu rechtstreeks naar de ankerlijn van de steiger, met een autoband als rekker.
We durven toch nog wel de wal op en horen o.a. een groep doedelzakspelers, een beetje te hard in deze omgeving.
Ook gaan we nog eens naar het museum, daar is nu net een nieuwe Shetland boot klaar, gebouwd met epoxy. Er is daar ook  leuke viool muziek en er wordt gedanst.
s'avonds is het stampvol in de club met live muziek, we waren blij daarna weer veilig aan boord te komen.