zaterdag 12 augustus 2017

Lobsterpotten ellende

Zaterdag 12 augustus
Eindelijk goede wind om een stuk zuidwaarts te komen.
We vertrekken om 7 uur van Berwick. Het is dan hoogwater en het is makkelijk van de boot op de kade te stappen om de lijnen los te maken.
Met afgaand tij gaan we vlot de rivier af.
Buiten kan het lichtweer zeil erop en er zwemmen al snel wat dolfijnen mee.
Het enige vervelende is, dat het regent. Daar wordt je erg nat van. Buiswater krijgen we eigenlijk nooit over ons heen, maar met regen blijkt dat mijn pak al weer aardig lekt. Die pakken gaan echt maar een paar jaar mee.
Het zicht is door de regen ook niet optimaal en dat is slecht in een gebied vol lobsterpotten.
Nog voor Holy Island zitten we muurvast aan twee ballen.
De pikhaak is niet sterk genoeg om de lijnen op te trekken. Eerst moeten de zeilen naar beneden en een motor aan. Zelfs dan is het nog moeilijk de lijn zover boven water te trekken om te snijden.
Ik snijdt de kleinste bal los terwijl Ronald de lijn omhoog trekt. Toch loop ik wel een natte mouw op.
De tweede bal zit nog vaster aan het roer. Ronald laat het platform zakken om die los te snijden.
Hij heeft nu ook natte mouwen.
Het roer wil daarna niet meer naar de midden stand, er zit nog een stuk touw tussen. Gelukkig komt dat los na het bewegen van het roer naar de maximale uitslag.
Daarna sturen we om de beurt een uurtje.
Holy Island hadden we oorspronkelijk wel willen bezoeken, maar we komen toch al wat krap in de tijd. We zijn er al een paar keer geweest en in de regen ziet het er niet aantrekkelijk uit.
Ook de Farne eilanden zeilen we voorbij.
Ondanks tegenstroom zijn we veel te vroeg bij de baai van Amble, waar we heen willen. Bij Amble is een bar voor de haven, je kunt alleen rond hoogwater naar binnen.
We gaan voor anker in de baai. Lekker even drogen en uitrusten.
De wind neemt af. Er komt een kudde waterscooters voorbij. Gelukkig zijn die wel doelgericht en draaien geen rondjes om de boot.
Om 15 uur is het water genoeg gestegen en de zon komt ook een beetje door.
Op het lichtweerzeil varen we de laatste 4 mijl naar Amble.
Dat is veel groter dan we dachten. Er is een rivier met moorings waar diverse multihulls liggen.

Wij gaan deze keer aan een ponton in de marina. Sinds Peterhead hebben we niet meer aan een ponton gelegen, daar zijn we wel weer eens aan toe.

vrijdag 11 augustus 2017

Tweedmouth, de zuidelijke oever, Engeland!

Vrijdag 11 augustus
's Ochtends regent het en met laagwater is de haven echt een zwart gat.
Omdat er geen ladders langs de kademuren zijn, moeten we met de bijboot naar een ladder in een hoek, die is lang en vies. 
De boodschappen laten we aan een touw zakken.
Gelukkig is het 's middags weer mooi weer hoewel de wind nog wel hard is.
We maken een mooie wandeling langs de kust, in zuidelijke richting.
Je heb mooi zicht op de haven ingang
ook is te zien dat het echt wel hard waait
Er zijn mooie rotsen en ook stranden.

We lopen tot we Holy Island duidelijk zien. Het kasteel staat in de steigers .

donderdag 10 augustus 2017

Folklore

Donderdag 10 augustus
Er is altijd wat te beleven als je onderweg bent.
's Avonds zicht op een zeilwedstrijdje.
Na een avondwandeling zwemt er een OTTER vlak achter de boot, helaas heb ik geen camera in mijn hand.
We worden door Chris en Margery uitgenodigd voor de herdenking van de slag bij Flodden, die was in 1513 en de Schotten verloren. Maar toch wordt dat elk jaar uitgebreid gevierd in het dorp Coldstream, een half uurtje rijden stroomopwaarts aan de Tweed.
Er wordt gespeeld op doedelzakken en er rijden 400 paarden door het dorp.
Daarna is er een tuinfeest bij een vriendin van hen met Prosecco 
en veel lekkere hapjes.
Achter in de tuin is er prachtig uitzicht op de rivier de Tweed met zalmvissers.
Daarna zijn we wel aan een rustige middag toe.
Tijdens het avondeten met hoogwater vaart de coaster weer het haventje uit.
Het is een wonder dat hij kan draaien in de kleine havenkom.
Dan hebben we opeens genoeg van het ankeren, want morgen is er weer harde wind voorspeld. Het is een heel werk en gedoe om de twee ankers op te halen.

We varen de haven in en Ronald is daarna nog wel een uur bezig alle anker spullen op te ruimen.

woensdag 9 augustus 2017

Berwick 3

Woensdag 9 augustus
Gisteravond werd ook nog weer mooi.
We maken een wandeling langs de rivier
en daarna klimmen we omhoog naar het huis van Chris en Margery. 
We kunnen eerst niet geloven dat we bij het juiste adres zijn, wat een enorm huis.
Ook de tuin is geweldig.
Het wordt heel gezellig en ook laat. Het is al donker als we naar de kade gebracht worden.
Ons bijbootje hangt een beetje aan de landvast en ligt ook in de modder.
Gelukkig licht Margery ons wat bij als we in het bootje klauteren en door de modder steppen.
Ook licht ze ons nog bij door de koplampen op Tortuga te richten, want het is echt donker.
De nacht is niet helemaal rustig, met hoogwater komt er een Hollandse coaster binnen, ongelooflijk op de smalle rivier en in de kleine haven.
De ochtend is gelukkig weer rustig. 
We kunnen met laagwater lopend naar de zuidoever, waar een een winkel is bij de haven. Ook zijn de zalmvissers weer leuk om naar te kijken. 
Al zijn ze niet heel blij, een mooie grote zalm die ze vangen is aangevreten door een zeehond!
's Middags wandelen we naar de pier. Volgens de weerkaarten staat er een hoop wind en door de kijker zien we ook wel brekers op zee, maar hier op de rivier merk je daar niks van.
Als we op de pier staan, blijken er inderdaad brekers te staan op zee en 's avonds als een plaatselijk zeiljacht naar zee gaat voor een tochtje, is die binnen tien minuten weer omgedraaid. We zien met de kijker dat het enorm te keer gaat.
We wandelen verder over de vesting werken van de ommuurde stad 
en bekijken ook nog een mooie tentoonstelling van Schotse Colouristen.

Daarna is het tijd voor persoonlijke verzorging. Douches zijn hier niet, dus de teil komt er aan te pas. Gelukkig is het lekker warm weer.

dinsdag 8 augustus 2017

Berwick 2

Dinsdag 8 augustus
Na alle avonturen van vannacht, verloopt de dag gelukkig heel rustig.
We zitten eerste rang bij het kijken naar de zalmvissers. Met precies zo'n cobble als in het museum, roeien ze een net rond op de rivier en trekken het dan naar de grindbank.
Ze zijn uren bezig en vangen uiteindelijk 2 kleine zalmen.
Ze hebben veel last van een zeehond , die zelfs het net in zwemt en de al gevangen zalmen pakt!
Ronald schuurt ook weer een stuk van het onderwaterschip, de algen groeien al weer hard.
Verder kijken we naar de honderden zwanen
en de tientallen grote zaagbekken.
's Middags durven we het aan de boot alleen te laten, 
we lopen even de stad in voor wat boodschappen en we lopen een stukje stadsmuur.
Als we net weer aan boord zijn krijgen we een berichtje of we willen koffie drinken met Chris en margery, die hebben we 2 jaar geleden ook ontmoet, het zijn vrienden van Robin en Jennifer.

Het wordt een gezellig weerzien dat vanavond nog een vervolg krijgt.

Anker avonturen

Anker avonturen
Gisteravond kwam er een visser langszij, volgens hem lagen we te dicht bij een onderwaterstaand remmingwerk. Nu waren we toch al van plan een tweede anker uit te brengen, voor als het tij keert, we willen in dezelfde positie blijven liggen.
Omdat het Rocna anker al onder water ligt, brengt Ronald met de bijboot het Bruce anker nog wat verder stroom opwaarts, het is net hoogwater, dus het roeit wel makkelijk.
Daarna is het wachten op laagwater.
Als het zover is lijken we mooi te liggen, totdat we ontdekken dat we bovenop het Rocna anker liggen.
Omdat we toch een anker nodig hebben om niet weer met de vloed mee te draaien, brengt Ronald het aluminium anker van de bijboot naar achter uit.
Maar het zit hem niet lekker dat we op het anker liggen. 
Gelukkig hebben we een schep en lukt het het Rocna anker uit te graven. Het is inmiddels al bijna donker, maar toch verwisselen we het aluminium anker nog voor het Rocna, we gaan met een gerust hart slapen.
Om 4 uur wordt ik wakker van een raar geluid. Met de zaklamp zien we de lijn van het Rocna anker dwars achter de boot. Het geluid was volgens mij meer van een gevlochten ankerlijn die uit liep. Dat blijkt ook zo te zijn! In al het gedoe van ankers verwisselen zijn we vergeten de ankerlijn van het Bruce anker te beleggen. Gedurende de vloed stroom hebben we mooi aan het achter anker gelegen, maar nu met de ebstroom liggen we aan de Bruce en er is 120 meter lijn uitgelopen.
We liggen helemaal op een verkeerde plek, voor de haveningang, op het remmingwerk waarschijnlijk.
Door de harde stroom en doordat we dwars liggen krijgen we de lijn niet ingetakeld. Pas als we ook de achterlijn vieren kunnen we weer 100m intakelen. Nog steeds liggen we niet op de plek waar we moeten liggen. We halen nog 10 meter in en leggen er een loodblok bij.
Daarna maar weer even warm worden in bed tot het water wat meer gezakt is.
Om 7 uur lukt het het Rocna anker omhoog te halen met de bijboot, maar uitbrengen stroomopwaarts lukt nog niet. Gelukkig komen we toch op een vrij goede plek vast en om 8 uur is de stroom wat minder en lukt het wel de Rocna stroomopwaarts te brengen.
Nu moet alleen de Bruce nog als achteranker uitgebracht worden en dan maar hopen dat we de volgende kenteringen wel goed doorstaan.

Je ligt hier wel mooi en goedkoop, maar het geeft wat werk en een hoop rotzooi aan dek van touwen, kettingen en wier.

maandag 7 augustus 2017

Berwick uponTweed

Maandag 7 augustus
We vertrekken om 6 uur, want we willen voor laagwater weg, anders zitten we vast.
De havenuitgang is even een uitdaging met ZW 5 recht op de ingang, zoiets als Stavoren. Maar met een aanloopje en vrij veel gas gaat het goed.
Daarna is het halve wind de Firth of Forth over. Dat is een stuk kleiner water als de Moray Firth, je ziet de overkant liggen 
en na 2 uur zijn we vlak bij Bass Rock.
Het wordt ook steeds beschutter onder hoge wal.
Om 9 uur zijn we bij St Abbs Head, 25 mijl in 3 uur.
Dan gaat het iets hoger aan de wind. Het water is vlak, maar de wind is absoluut niet minder, die valt van de heuvels af.
We passeren Eyemouth, geen ingang die ons aanspreekt met allemaal rotsen.

Om 11.30 varen we de rivier de Tweed op. Het water komt alweer wat op en er staat genoeg water om over de bar te kunnen. We kunnen niet meteen naar de plek waar we willen droogvallen, maar naar de lunch lukt dat wel. Daarna is het afwachten of we mooi recht komen te liggen.

zondag 6 augustus 2017

Anstruther

Zondag 6 augustus
's Ochtends prachtig weer. We lopen door het leuke stadje.
's Middags trekt het dicht en gaat het regenen, ideaal om het enorme Schotse visserij museum te bezoeken.
Ze hebben veel prachtige modellen en ook een hal vol echte boten, bijna net zo groot als het museum in Enkhuizen.
Het is moeilijk de mooiste foto's te kiezen, maar de salmon cobble is wel leuk.
Ook wordt het verschil tussen een Fifie, met rechte neus, kiel en achtersteven en een Scaffie met ronde neus en kiel en schuine achtersteven uitgelegd, de een snel, de ander wendbaar 
en de uitvinding van de Zulu, die een combinatie van de twee is. De naam komt van de Zuluoorlogen die toen woedden. De Schotten stonden toen ook al tegenover de Engelsen en waren voor de Zulu's.


De Shetland en Hebriden boten zijn ruim aanwezig.
We horen ook nog dat de Reaper een ongeluk heeft gehad. 
Toen hij droog stond tegen een kade met het zeil op, is hij omgewaaid! Wat een klap moet dat geweest zijn !!!!
Toen het water weer op kwam was hij wel lek. Gelukkig is er geld beschikbaar voor de restauratie.

Voor mijn verjaardag drinken we thee met taart in de tearoom en we kopen een T shirt.

Anstruther

Zaterdag 5 augustus
Er is nog een dag noorden wind voorspeld, dus opgewekt starten we een flinke tocht.
Het begint inderdaad goed, maar al spoedig valt de wind weg en draait alle kanten op.
We willen niet weer in Arbroth stoppen met de sluis deur die alleen met hoogwater open is, 
Montrose ziet er leuk uit, maar is niets voor jachten en Dundee is ook een heel eind de rivier op. We moeten 54 mijl varen naar Anstruther.
Het grootste deel zijn we aan het motorzeilen, een beetje slagen makend rond de koerslijn.
Vanaf de ingang van de Firth of Forth is de wind ZW en dus pal tegen.
Tot nu toe hebben we de buien gemist, maar nu hangt er een die tegen de wind in precies over ons heen gaat. Het grootzeil hebben we dan al onder de hoes, maar zelf worden we heel nat. Het is in de regen ook lastig de eindeloze hoeveelheid ballen van lobsterpotten te zien. Maar om ongeveer 19 uur bereiken we de haven.
Het is al bijna laagwater, maar gelukkig kunnen we nog vastmaken aan de kade.
Er is hier een hoop tij verschil, wel 4 meter, dus de ladders zijn heel erg hoog.

Na drogen en eten maken we een kort wandelingetje rond de haven. 
Het plaatsje voldoet aan onze verwachtingen met o.a. een groot visserijmuseum en de haringlogger Reaper.