maandag 10 juli 2017

St Ninian

Maandag 10 juli
Gisteravond was ik het bed al aan het opmaken toen Ronalds telefoon ging. Het bleek een oude bekende van ons te zijn uit Lerwick, hij vond het jammer dat we niet langs geweest waren. Maar daar belde hij niet voor. Hij was bevriend met de bootbouwer waar Ronald geweest was, en Ronald had zijn portemonnee daar laten liggen. Het lukte de bootbouwer niet zelf te bellen, maar die was wel al onderweg naar ons.
Snel de bijboot weer te water, er kwam al een auto aanrijden. Het bleek dat hij al eerder op de kant gestaan had en zelfs vuurwerk had afgestoken om onze aandacht te trekken. We hadden de kanal wel gehoord, maar dachten dat dat was om vogels te verjagen of zo. We zijn de man wel heel dankbaar. We worden steeds suffer met dingen kwijtraken en vergeten :(
Vandaag prima weer: westenwind 2-3 en zon.
We vertrekken om 8.30 en kunnen de hele voe weer zeilend uit, dat is toch een groot verschil met Noorwegen, je kunt hier veel beter zeilen en ankeren doordat de bergen niet zo hoog zijn en de voes niet zo diep.
We zeilen langs de westkust van Shetland naar het zuiden tot St Ninian. Dit is een schiereiland, met een zandbank aan het Mainland verbonden.
Het binnenvaren is best wel spannend met vrij veel deining en we weten niet zeker of het binnen in de baai wel rustig zal zijn.
Maar het is geweldig, het lijkt opeens wel zomer.
Het is er druk met wandelaars en badgasten.
Dat heeft een nadeel, er spelen jongetjes met onze bijboot, gelukkig maar eventjes.
Het eiland was al bewoond in voor christelijke tijden en ook is er een kapel van vroeg christelijke monniken.
Er is hier een enorme zilver en goud schat gevonden.
We lopen ook nog omhoog aan de kant van Mainland, volgens de pilot moet er een winkel zijn. Die overtreft de verwachtingen.
Het is een Community winkel, wordt dus gerund door de mensen van het dorp. Er wonen hier vast mensen die van gezond eten houden, want ze hebben van alles, dat komt goed uit.

zondag 9 juli 2017

Bixter en Aith

Zondag 9 juli
Het zou eigenlijk 's ochtends slecht weer zijn, regen en harde wind, maar dat trok 's nachts al over.
Ronald kan daardoor 's ochtends al naar de wal. Hij wil graag naar een voe 3 mijl verderop, naar het plaatsje Aith, daar waren gisteren roeiwedstrijden en volgens de Shetland Times zou er ook een trimaran op de pier liggen.
Ik breng Ronald naar de wal, ik heb geen zin om 3 mijl langs een weg te lopen. Het is nog best lastig in je eentje van lagerwal weg te komen. Eerst een eind hard roeien en dan zo snel mogelijk het motortje laten zakken en starten. Het lukt.
Ronald heeft gelukkig binnen 5 minuten een lift. Het blijkt een klein haventje te zijn, maar wel met een interessant gebouwtje vanwaaruit op afstand een zalmkwekerij bestuurt wordt.
De trimaran blijkt op een andere plek te liggen met vrijwel dezelfde naam.
De meeste roeiboten zijn alweer naar huis vertrokken, maar hij treft nog wel een bouwer van Shetland boten.
Die neemt hem mee naar huis om zijn nieuwste boot te laten zien.
Hij wordt door de zoon van die man netjes terug naar Bixter gebracht.
Ik heb ondertussen rustig naar grote groepen zeehonden gekeken die hier op grindbankjes liggen te huilen en een boek uitgelezen.
's Middags gaan we samen naar de andere oever, dit is makkelijker, hoge wal.
We lopen langs het “strand” naar het einde van de voe en via een weggetje terug.
Er blijkt hier nog veel turf gestoken te worden, dat was niet te zien vanaf de boot, het lijkt allemaal gras op de oevers, maar de gesteentesoorten wisselen hier snel af en dus ook de grond en het gebruik ervan.
Er staat een verlaten huisje aan de oever, wonderlijk te zien dat er nog wat meubels en boeken liggen.