een heel ruwe tocht naar Peterhead

11 augustus

Als we buiten de haven van Wick komen, is het meteen al wat anders dan we verwachtten.

Er staan nog vrij hoge golven en bijna geen wind.

We houden 1 motor aan om de kust uit te komen. We sturen met de hand. Gelukkig zet de stroom ons in de goede richting.

Er komen wat donkere wolken opzetten vanuit het ZW.

Opeens een stormwaarschuwing via de marifoon, thunderstorms with WK 8 imminent .

Maar dan zitten we er al bijna middenin.

We hopen eerst nog dat de buien boven land blijven hangen, maar als na 2 uur op de motor varen de wind opsteekt, dan gaat het meteen snel.

Eerst maar 3 reven in het grootzeil en de genua een stuk oprollen.

De wind is gelukkig wel uit de goede richting, het is ruime tot halve wind richting Peterhead.

We strijken uiteindelijk het grootzeil helemaal, het gaat nog hard genoeg met alleen een puntje van de genua. De automaat kan gelukkig wel sturen.

Als we af en toe buiten kijken krijgen we best water op ons pak.

Om de beurt gaan we even liggen, maar met de grote golven kom je af en toe los van het matras.

In de paar donkere uren lichten overal grote witte brekers op rond de boot.

Normaal voel ik me nooit zeeziek, maat nu voel ik me toch niet goed, eten smaakt niet.

We zijn blij als 's ochtends vroeg de zuidkust van de Moray Firth in zicht komt,

nu komen we onder hoger wal.

Ook wordt het zonnig en krijgen we de stroom mee.

De laatste 12 mijl is het leuk varen, grootzeil kan er ook weer bij.

We varen vlak langs Rattray Head, er staan geen brekers.

Als we bij Peterhead binnen varen begint het weer dicht te trekken, we zijn blij dat we er zijn.

Ons vaste plekje is helaas bezet, we moeten aan een vingersteiger vastmaken.

Doordat er stroom in de haven staat en we heel moe zijn, gaat het niet helemaal vlekkeloos, maar om 9 uur liggen we vast na bijna 14 uur varen.

We zijn zo moe dat we meteen gaan slapen en pas om 14 uuur weer wakker worden!

We zien dan een Nederlander liggen die al gisterochtend uit Wick vertrokken was, die is no later dan ons aangekomen, terug gezet door de stroom de Moray Firth in en schade aan een zeil deed hem besluiten niet door te varen naar Lelystad maar terug naar Peterhead. Die sliepen ook het grootste deel van de dag. Dus een kieljacht maakt het niet makkelijker in dit soort omstandigheden.