Salcombe

Woensdag 13 augustus

Eigenlijk zouden we 's ochtends nog even de wal op, maar toch niet zo'n zin in gedoe.

Dat bleek goed uit te komen, want na de ochtend zon viel er opeens een hoop regen.

Maar na regen komt hier al snel weer zon en we vertrekken om een uur of 10 met prachtig weer.

Het is pal voor de wind naar Salcombe, niet ver weg, ongeveer 20 mijl.

We varen gelijk op met een Farrier trimaran. Hij neem een iets andere route, kruisend voor de wind en komt iets eerder aan.

Wij varen recht door een gebied met overfalls, er staan iets meer golven dan we verwachten, we zijn wat vroeger en de stroom staat nog tegen. 

We sturen de laatste mijlen met het hand daar doorheen.

De ingang bij Salcombe bestaat uit heel kale rotsen.

Eenmaal binnen is het een enorme drukte van badgasten en bootjes.

De havenmeester komt op ons af in een sloep. Als we vertellen dat we stroomopwaarts willen liggen aan ons eigen anker, krijgen we een boekje van hem met een plattegrond, met daarop de juiste ankerplek.

Tor onze verbazing zijn we daar opeens uit de drukte van moorings in een rustige modderrivier. Gezellig met zeilende Wayfarers en Salcombe yawlen om ons heen.

Helemaal rustig blijft het niet, als het water opkomt draaien we als een gek rondjes om ons anker in de wind die tegen de stroom in staat. Ook komen er opeens veel motorboten langs.

Gelukkig is het na 20 uur wel weer rustig.