Mid Yell

Dinsdag 20 juni

Eigenlijk wilden we tot woensdag in Baltasound blijven en dan vertrekken naar de Faeöer eilanden, 180 mijl in NW richting. Maar het weer ontwikkelt zich toch wat anders. 1 dag ZO wind is niet genoeg, en tegen W 5-6 willen we niet varen.

We besluiten nog wat eilanden van Shetland te bekijken.

Om 7 uur vertrekken we, voordat we droogvallen.

De wind is WNW 5-6. Het eerste stuk is het ruime wind naar het zuiden. Daarna een stukje kruisen tussen allerlei klein rotseilandjes.

Om 9.40 zijn we in Mid Yell. We gaan ten anker in de heel beschutte inham.

De rest van de ochtend rusten we uit met de kachel aan. Het is wat kouder en grijzer dan de voorspelling.

's Middags laten we de bijboot te water en met het motortje varen we naar de “marina”

Er is een winkel in het dorp en ze verkopen zelfs bruin brood!

We maken meteen ook een wandeling naar de andere kant van het eiland. Het is hier heel smal doordat er aan beide kanten een diepe inham is. Het eiland Yell is bijna helemaal bedekt met turf en het wordt hier ook nog gestoken. De grond is ideaal voor orchideeën, die groeien overal langs de kant van de weg.

Op het hoogste punt tussen de twee inhammen staat Windhouse, het is een ruïne en het schijnt erg te spoken. Elk huis hier zou trouwens wel windhouse kunnen heten. Er zijn veel ruïnes De mensen wonen in moderne goed geïsoleerde huizen

Balta Sound

Maandag 19 juni

Na de feestelijke vakantie dagen is het tijd voor wat werk.

We maken de boot van binnen schoon en halen 80 liter water.

Dankzij de dames van het havenkantoor hebben we goed internet aan boord, daar worden we blij van. Gisteren hadden we wel een gribfile gedownload met behulp van de telefoon, maar dat duurde een half uur. Nu kunnen we weer foto's bekijken en uploaden.

's Middag wel weer tijd voor een mooie wandeling. Vlak bij de haven is een heel bijzondere heuvel.

Deze bestaat uit serpentijn gesteente, wat als oceaan bodem gevormd is, maar hier boven water ligt. Het is heel doorlatend gesteente en daardoor heel droog.

Het is een soort woenstijn met heel bijzondere plantjes, eentje komt hier zelfs als enige plaats op aarde voor!

Er was ook een mijn waar dit gesteente gedolven werd, er zit n.l. ook chroom in.

Met paarden in een tredmolen werd het gesteente vermalen.

Tot onze verbazing zien we 's avonds de hoteleigenaar zwemmen naar de boot! Volgens hem is het niet koud. 10 graden brrr

Unst 2

Zondag 18 juni

We hebben nog een dag de auto. Nu gaan we naar de zuidkant van het eiland.Hier is meer historie te vinden.

Eerst een baai met een oud kerkje. We moeten 4 hekken openen voor we er zijn.

Er lopen overal schapen op de weg en ook een Shetland pony, die zijn echt klein. Er is een enorme parkeerplaats bij het kerkje, want het kerkhof wordt nog steeds gebruikt. Zoals overal hier in het noorden, liggen de kerkhoven aan zee.

Daarna naar de ferry terminal. We verwachtten daar wel wat levendigheid en vooral Wifi, maar er staat alleen een nieuw gebouwtje met wachtkamer en mooie toiletten, dat is altijd fijn.

Daarna naar een strand met prehistorische huisjes. Helaas verdwijnen deze langzamerhand in zee. Het is wel een mooie plek aan het strand aan de monding van een riviertje. De steentijdmensen wisten wel wat ze nodig hadden.

Een kasteel uit de 16e eeuw staat ook in die buurt. Helaas gebouwd met bloed, zweet en tranen van de lokale bevolking.

Het uitzicht vanuit het kasteel is geweldig. Het is ook mooi dat er een kastje met zaklampen bij de ingang is, want de kelders zijn erg donker.

Het is inmiddels mooi aan het opklaren, we gaan weer naar de noordkant van het eiland. Het is maar 18 km, we zijn er in een half uur.

De wandeling naar de kliffen gaat nu een stuk sneller en de moeite wordt beloond, het is het mooiste uitzicht dat we ooit gezien hebben.

Je ziet Muckle Flugga nu heel goed liggen.

De kliffen zitten vol met Jan van Genten.

Op de terugweg naar de boot hopen we nog even te internetten bij de tearoom. Maar dit is Unst, het internet doet het vandaag niet :(

Daarna nog even naar de winkel, bier halen met de auto. Daar komen we al heel wat bekenden tegen! Nadat we alles weer aan boord gebracht hebben, brengen we de auto terug.

Eenmaal bij de boot blijken mensen van een jacht dat ten anker ligt, naar de wal geroeid. Ze hebben nu het probleem dat wij voorkomen hebben door op de helling te liggen. Hoe komen ze terug tegen de harde wind? Uiteindelijk roeit de man een heel eind tegen de wind en de vrouw loopt die kant op. Ruim een half uur later zien we dat ze het gehaald hebben.

Unst

Zaterdag 17 juni

Harde wind en regen.

We halen om 8 uur de auto die we voor 2 dagen gehuurd hebben.

We rijden naar de noordkant van het eiland. Het is maar 18 km lang, dus we maken niet veel kilometers. Maar er is maar een paar km 2 baans weg, de rest is 1 baan met passing places.

Direct na de eerste heuvel stoppen we al, want er staat een vikingschip langs de kant van de weg en ook een viking huis.

Het schip blijkt in Zweden gebouwd te zijn, met het doel naar Amerika te zeilen. De reis hebben ze echter in Shetland opgegeven. Het schip is hier gebleven.

Daarna rijden we helemaal naar de noordpunt van het eiland, het meest noordelijke puntje van het Verenigd Koninkrijk.

Hier is een baai met een prachtig strandje en er mondt een riviertje uit. We zien helaas geen otter sporen.

Om 11 uur gaat de Unst Boat Haven open. Dit is een grote hal met allemaal Shetland boten, we bekijken alles nauwkeurig. Zo drogen we ook weer wat op, want ondanks regenpakken zijn we toch wel vochtig geworden bij uitstapjes uit de auto.

De tearoom is lekker warm en heeft goede wifi. Ik durf de laptop niet te gebruiken omdat het nogal druk is.

We gaan ook nog naar het Heritage centrum. Vooral de informatie over de geologie is interssant. De westhelft van het eiland is eigenlijk een stukje Amerika, de oosthelft een stuk oceaanbodem wat omhoog gekomen is. Later is de Atlantic tussen het eiland en Amerika ontstaan. Helaas krijgen we het internet daar niet aan de praat, zodat we geen weerbericht kunnen downloaden en de blog niet kunnen uploaden.

4G is even verder in de middle of nowhere wel aanwezig, geeft toch nog een beetje contact met het thuisfront.

Vervolgens rijden we naar de NW kant van het eiland, we hopen Mucka Flugga te zien, het aller noordelijkste puntje.

Je moet het laatste stuk lopen.

Het is een prachtig pad over de moor, het laatste stuk helemaal op flonders. Het is wel vermoeiend tegen de harde wind in en het blijkt ook steeds te stijgen. Het is inmiddels gestopt met regenen, maar het wordt steeds mistiger.

Helaas zien we bijna niks als we bij de kliffen komen. Ze zijn vreselijk hoog en er staat een stormachtige wind, dus we blijven niet lang. Terug loopt het een stuk makkelijker.

Er zitten veel vogels op de moor. De skua's zijn heel tam, die zitten langs het pad.

We drinken nog even thee bij de winkel/tearoom/garage/autoverhuur in de hoop dat daar wifi is, maar daar kun je alleen de vaste computer gebruiken.

Als we bij de boot komen blijken de Fransen, die we steeds tegenkomen , ook in de haven te liggen.

Er staat inmiddels wk 6 en zij liggen een stuk onrustiger dan wij.

Balta Sound, Unst

Vrijdag 16 juni

We zijn in het ritme van vroeg op en vertrekken weer om 7 uur.

De wind is west en het is halve wind naar het noorden, naar het eiland Unst, het meeste noordelijke stukje van het Verenigd Koninkrijk. Het is maar 10 mijl.

We gaan naar Baltasound, een mooi beschutte inham. We hopen daar een plekje te vinden om beschut te liggen met komende harde wind. Ook zoeken we een reparateur voor ons motortje.

In eerste instantie maken we vast aan een mooring, de haven is nogal onoverzichtelijk en klein en het is laagwater.

Bij de boatingclub en het havenkantoor worden we heel erg goed ontvangen.

We mogen liggen op een helling die droog valt. Ook krijgen we het adres van een mechanicien.

We hebben nog uren voor het hoogwater is en lopen eerst maar eens een stuk.

Het hotel waar Ronald en Hans vroeger eens snel weggelopen zijn wegens de vreselijke bardame, is er nog steeds. Er is een nieuwe eigenaar, maar echt gastvrij is het nog niet.

Boven aan de heuvel zien we een bushalte, die we wel eens op TV gezien hebben, gezellig ingericht. Op dit moment met bloemetjes en een telefoon.

Ook is er een winkel, waar we een auto kunnen huren voor de komende dagen.

Via een weiland met een stier en koeien komen we bij een Vikinghuis.

Een mooi plekje hadden die uitgezocht met uitzicht op de beide aanvaarroutes. Daar voeren wij vanochtend binnen.

Om 14 uur is het water hoog genoeg om de helling op te varen. We zijn blij met de plek.

's Avonds komt de man voor het motortje en na doorblazen van de sproeiers doet het motortje het weer goed!

Fetlar

Donderdag 15 juni

We staan om 6 uur op, het tij is weer vroeg mee.

Helaas is het havenkantoor nog niet open, ik gooi de sleutel van de boating club in de brievenbus en krijg geen 5 pond terug.

Het is nogal grijs, maar we hebben stevige ZO wind en met tij mee gaan we super snel naar het noorden. De navigatie is best ingewikkeld, tussen veel kleine rotsjes door. Maar met een plotter is dat geen probleem.

Om 8.30 varen we al in de luwte van het eiland Whalsay. Dat hebben we bij ons vorige bezoek aan Shetland al uitgebreid bekeken. We varen door naar Fetlar, daar zijn we al meer dan 30 jaar niet geweest.

Het wordt een best ruig stukje, de wind is ZO ipv de voorspelde ZW.

Er zijn mooie kliffen , maar er staan ook hoge golven, vooral bij de NO kaap, waar stroom tegen tij staat.

Daarna oploeven naar een beschutte baai. Het blijkt niet luw achter de kaap, er staan juist valwinden en met vliegende vaart gaan we het laatste stukje naar de ankerplaats.

Ook hier staat meer wind dan we verwachten, maar we hebben vertrouwen in ons Rocna anker met een loodblok.

's Middags neemt de wind af en we willen proberen naar de wal te komen.

Het motortje van de bijboot houdt er na een minuut al weer mee op, dus dat wordt roeien, best een end tegen wind in. Voor de zekerheid wel een anker mee.

Er staat in de pilot dat landen moeilijk is, nu dat blijkt inderdaad. Er staat zo'n deining en er zijn grote stenen en je moet dan ook nog steil omhoog klimmen, dat we er van af zien.

Dit is echt een afgelegen plek, de telefoon heeft nauwelijks bereik en 4G is er al helemaal niet.

Maar met afnemende wind en steeds meer zon is het wel heel mooi.

's Avonds zien we zelfs een aantal roodkeelduikers zwemmen

Zomers Lerwick

Woensdag 14 juni

Een “werk”dag. 's Ochtends vroeg meteen naar de club om 2 wassen te doen. De Franse vrouw was ook al bezig. De machines vereisen wat speciale aandacht zoals harde klappen om op gang te komen. We zijn de hele ochtend zoet. De droger doet het helemaal niet goed, na 3x een pond en 2 uur wachten de lakens ook lekker buiten gehangen. 

Het is prima weer. De eerste was, was toen al buiten gedroogd! We gaan nog snel even funshoppen:

een Fair Isle trui voor mij en een CD met Shetland muziek

's Middags via de toeristische route naar de supermarkt,

een voetpad langs de kust, bijna een uur lopen.

De terugweg gaan we een kortere route door de stad,

we moeten dan wel een paar steile heuvels over. We komen behoorlijk warm bij de boot.

Omdat we het museum en de tearoom daar heel mooi vinden, ook nog daarheen.

Het is te merken dat het museum toch wel 5 jaar ouder is dan de eerste keer toen we er waren. Vooral de tearoom is niet meer zo fris. De scones zijn helaas ook op.

Maar er zitten nog steeds mooie kunstwerkjes in de tafels.

We zijn een beetje te moe om het museum echt goed te bekijken, gelukkig is het gratis en we hebben alles vroeger al eens uitgebreid bekeken.