op bezoek bij Remy en Sylvia

Dinsdag 14 augustus

Remy haalt ons op met zijn bijboot, dat is makkelijker zegt hij.

Het blijkt wel dat de bijboot op de helling waar we geland zijn, leeg gemaakt moet worden, ook de lucht eruit en het bootje mee naar huis. Gelukkig heeft hij een grote auto zodat wij en onze spullen er ook nog in kunnen.

Remy en Sylvia hebben een prachtig huis, niet ver van de rivier.

We worden geweldig verzorgd, eten, drinken, douche, was.

's Middags rijden ze met ons naar St Malo, echt een bijzondere stad.

Er ligt een hoge muur om het centrum. 

De huizen zijn in WOII wel allemaal plat gebombardeerd en daarna in oude stijl weer opgebouwd.

Het uitzicht over de riviermonding, waar we gisteren voeren, is geweldig.

naar St Malo

Maandag 13 augustus

We vertrekken 's ochtends met hoogwater, 

zo hebben we net nog een beetje stroom mee als we onder Ile Brehat door zeilen.

Daarna hebben we de hele dag 2 knoop stroom tegen.

Met het lichtweerzeil halen we gelukkig voldoende snelheid om toch nog vooruit te komen.

Een visser die we passeren vindt het blijkbaar een mooi gezicht, hij maakt een foto van ons.

Voor het eerst zien we weer eens een echte kaap, blijkbaar is het graniet hier voorbij en komen we in een gebied met zandsteen of zo.

We halen ook een mooi gaffel getuigd schip in, die varen hier veel.

Als we bij St Malo de ingang binnen zeilen, zien we een mooi klassiek jacht kruisen. Er vaart een rib mee, waarschijnlijk om foto's te maken.

St Malo ziet er imposant uit, we hopen dat nog wel naderbij te bekijken, maar eerst hebben we een afspraak met Remy en Sylvia, die we vorig jaar op de Orkneys ontmoetten.

Zij wonen voorbij de getijde centrale.

We moeten een sluis door, best wel spannend, want het stroomt hard voor de sluis. Ook zijn er wat tegenstrijdige berichten over het formaat van de sluis en papieren die je nodig zou hebben.

Remy en Sylvia staan te zwaaien. En alles valt ontzettend mee, je kunt vast maken aan vertikale touwen, zodat je de landvasten niet hoeft te verstellen.

Remy klimt even meters naar beneden om ons te begroeten.

Daarna varen we een klein stukje door en maken vast aan een mooring, vlakbij de Francois Marin.

Eerst maar eens rusten, het was een lange dag.

We horen opeens nog wel de hydrocentrale in werking gaan, maar dat is een rustgevend geluid , als van een radarboot.

regen en tegenwind, een rustdag

Zondag 12 augustus

Regen en tegenwind, ideaal voor een rustdag. Deze keer doen we echt rustig. We lezen vooral, want internet doet het maar matig.

We zien bij vallend water platte boten aankomen.

Op google earth hadden we al gezien dat we tussen oesterbedden liggen.

Nadat het water 10 meter gezakt is, zien we hoe die er uit zien.

De hele dag zijn mannen bezig de netjes met oesters , die op de rekken liggen, te keren.

De omgeving zien er compleet anders uit met laagwater. 

Overal rotsen rondom en de groene staken die normaal in het water staan, blijken een enorme fundering te hebben.

Als het water op komt, varen de boten weer naar het strand. 

Eén heeft wielen, die kan nog hoger op.

oostwaarts richting Ile Brehat

Zaterdag 11 augustus

We vertrekken niet al te vroeg, want het tij is 's ochtends tegen. Toch ook weer niet te laat, want we willen 45 mijl varen en de laatste kaap willen we geen stroom tegen hebben.

Maar met zuiden wind kan het lichtweerzeil op en gaan we toch nog goed vooruit.

We zijn niet de snelste, een modern race jacht van 46 voet gaat ons voorbij.

Er wordt veel gezeild hier, o.a. In mooie gaffel getuigde schepen.

Er wordt ook echt gezeild, zelfs als er gekruist moet worden, dan hebben we in Engeland nog nooit gezien.

Op de wal is van alles te zien. Een bolvormig gebouw roept vraagtekens op. Via google earth kom ik er achter dat het een pretpark is met een planetarium.

Er staan ook oude gebouwen.

En we varen langs veel eilandjes.

Alles is heel goed bebakend, geen iele prikjes, maar enorme tonnen op betonnen bouwwerken.

Vlak bij Ile Brehat gaan we voor anker. In een prachtige baai.

Hier hopen we beschut te liggen.

Primel

Vrijdag 10 augustus

We vertrekken nadat de veerboot is afgemeerd, om ongeveer 7.30

Het is onze eerste ervaring met navigeren tussen veel rotsjes en met veel stroom

Dankzij de plotter valt het enorm mee. We varen maar een klein stukje, naar een goedkopere ligplaats. Er is harde wind voorspeld, daar willen we niet in zeilen.

Het enige probleem geeft een kreeftenkorf vlakbij de haven. Gelukkig zit er maar 1 korf aan de bal, en die skiet achter de boot aan. Ronald krijgt hem snel los.

We maken vast aan een mooring bij Primel.

We genieten van het uitzicht en wachten tot laagwater voordat we naar de wal gaan.

Een zeehond wacht ons op bij de pier. Ronald gooit een dood haaitje naar hem toe, maar die lust hij niet, hij wacht op lekkere vis.

We moeten de bijboot een enorm eind omhoog sjouwen. Bijna iedereen heeft wielen aan zijn bijboot, dat is echt wel handig hier.

We maken een mooie wandeling, een stukje stroomopwaarts langs een riviertje.

We zijn net op tijd terug, als we aan boord zijn begint het hard te regenen.

's Avonds klaart het weer op. Het ziet er met HW compleet anders uit, de hoge pier steekt nog maar een meter boven water uit.

Roscoff

Donderdag 9 augustus

We hebben nog wat last van jetlag en ook slaap tekort, we zijn voor ons doen ontzettend laat op, 8.45!

De hele dag loopt wat anders dan normaal.

's Ochtends lopen we met de boodschappen kar naar de supermarkt, dat is 20 minuten lopen. Wel een mooie route dankzij google, 

maar die houdt niet helemaal rekening met een karretje.

Omdat het nogal winderig blijft de komende tijd, strijken we de genua. Die moet eerst drogen na regen vannacht. 

Daarna hijsen we de fok die 10 m2 minder groot is.

Het water stroomt hier dwars door de marina.

Er groeit enorm wier.

Ook zwemmen er veel zandaaltjes. Toen we gisteren aankwamen, viel het al op dat er veel zeekoeten en dergelijke rond vliegen, meer dan we in Engeland gezien hebben.

De haven is heel ruim opgezet.

Er is zelfs een lift omdat het met laagwater best een heel steile klim is.

's middag lopen we nog eens naar de supermarkt omdat we nog wat vergeten zijn.

We zien dan dat er op de parkeerplaats wasmachines staan, zoiets hebben we nog nooit gezien.

Er zijn hier veel soorten groentes te koop en we hebben ook Bretonse kip.

Ik bedenk wel dat die nog op het gas staat als we weer bij de supermarkt zijn, dus snel weer terug naar de boot. Gelukkig geen rookwolken, alleen super gare kip.

Tot nu toe vinden we het hier mooi ruim en schoon en rustig, met ook nog kleine akkertjes met artisjokken en aardappels die met de hand geoogst worden.

In de stad stikt het van de kleine restaurantjes.

oversteek naar Roscoff Bretagne

Maandag 7 en Dinsdag 8 augustus

Volgens het weerbericht is het een goede dag om van de Scillies te vertrekken.

Wij zijn niet de enigen die dat gezien hebben, het is een ware exodus.

De meesten zetten koers naar Falmouth.

Wij varen recht voor de wind, koers 124 naar Roscoff, Bretagne.

Het is een mooie tocht, vooral in daglicht. We rusten om de beurt zodat we 's nachts samen meer kunnen doen.

's nachts wordt het een stuk minder, vooral omdat we dan net heel veel schepen kruisen.

We hoeven niet echt uit te wijken, maar rollen wel regelmatig de genua in en uit om onze snelheid aan te passen. De wind draait later meer naar WZW, zodat we niet op lagerwal komen.

Toch

Op het laatst zijn we in het donker al 6 mijl van de kust, we reven flink zodat we met het opkomen van de zon binnen komen.

De veerboot laten we voorgaan.

Ronald wil daarna het grootzeil wat hijsen om tegen de stroom in te komen, maar daarbij breekt een zeillat die in een stag blijft haken. De laatste mijl starten we de motoren, wel zo makkelijk

De havenmeester wacht ons op met een bootje en wijst ons een mooie plek.

Ronald gaat zo snel mogelijk wat slaap in halen.

Ik ga naar het haven kantoor en ben blij met een wifi code.

's Middags zijn we wat uitgerust en doe ik een was, maar slaapgebrek speelt ook mij parten, ik toets het verkeerde nummer van de wasmachine in op de betaalmachine en snap niet waarom de was niet gaat draaien...

We worden echt te oud voor een nacht door zeilen, gelukkig ziet het er naar uit dat we dat niet nog eens hoeven op weg naar huis. We hebben 120 mijl gezeild in 22 uur