Wick 2

Dinsdag 25 juli

We beginnen vroeg met boodschappen doen. Er is nu weer een echte supermarkt in de buurt, daar worden we toch wel blij van.

Het is ook gezellig dat het feestweek is in Wick, overal zitten poppen in etalages en tuinen.

We kopen een zeekaart van de Moray Firth, we willen wat langs de kust varen. Maar als we de kaart bekijken blijkt die van 2015 te zijn, die moet morgen weer terug!

Het valt nog niet mee met de genezing van de kies. De kaak blijft wat dik en is vrij pijnlijk.

De rest van de ochtend besteden we aan het zoeken van een tandarts hier. Er kon niet een antibiotica recept hiernaar toe gefaxt worden vanuit Kirkwall.

Het blijkt dat de tandarts helemaal buiten de stad in een industrie terrein zit. Er worden nu geen halve maatregelen genomen: oude vulling eruit, flink diep boren en een noodvulling erop. Gelukkig alles onder goede verdoving. Daarna voor 2x een week een recept voor antibiotica. Gelukkig is alles gratis, de National Heath zorg is echt wel geweldig. Nu maar afwachten hoe het voelt als de verdoving is uitgewerkt.

Wick

Maandag 24 juli

De wind is nog noord vandaag, dus niet nog een tandarts bezoek en ook geen overnachting bij de Churchill barriers, dit is ideaal voor de tocht naar de vaste wal van Schotland.

We vertrekken om ongeveer 8 uur met flinke stroom mee. We gaan met 11 knopen over de grond!

Al spoedig zijn we bij Copinsay. En ook daarna blijft het hard gaan.

Er staan wel heel onrustige golven ter hoogte van de Pentland Firth, maar dat is altijd zo.

Leuk is dat we de Peggy, van de mensen uit Wales tegen komen op zee. Ze laten door de marifoon weten dat ze onze landvast bij zich hebben en ook naar Wick gaan.

Ronald stuurt de laatste 2 uur met de hand, want de acuu's zijn vrij leeg en de automaat is veel te druk met al die golven.

De ingang van Wick is lastig te zien, we zijn blij met de plotter.

Er staan brekers op de hoek en er zijn ballen van lobsterpots die door de stroom onderwater getrokken worden.

We zijn blij als we tussen de haven pieren varen. Voor het eerst sedert tijden sluiten we walstroom aan. Er wordt druk gewerkt in de haven, het is er minder rustig dan andere keren.

Shapinsay

Zondag 23 juli

De wind is NO! Alle drie de jachten vertrekken.

De Fransen hebben het meeste haast, die willen 50 mijl naar het zuiden, zij gaan het eerst, gezamenlijk helpen we de vele lijnen losgooien.

Daarna slepen we de boot uit Wales naar de plek van de Fransen, want daar zijn minder waterplanten.

Daarna gaan wij, we willen niet heel ver, maar we zijn klaar. We vertrekken zeilend om geen waterplanten in de schroeven te krijgen. Helaas loopt de laatste lijn die we los willen gooien vast. Ronald moet hem achterlaten. Maar waarschijnlijk treffen we de boot uit Wales wel weer in Wick, ze zullen de lijn meenemen.

Het is mooi bezeild. Wij gaan tussen de eilanden door en daar is het heel beschut. 

Allen als we uit de luwte van Stronsay komen staat er nog deining uit ZO. We hebben het helemaal goed uitgerekend met de stroom, alles mee, het schiet op. 

We liggen al om 12 uur aan een mooring bij het eiland Shapinsay.

We zijn hier 5 jaar geleden geweest. 

Het is een eiland met een kasteel en een bos.

We maken een kleine wandeling naar een meertje waar een vogelkijkhut staat. Er zijn veel vogels die in Nederland heel gewoon zijn, zoals ganzen en wilde eenden. Ook een paar dodaars.

We houden het bij een korte wandeling.

Eigenlijk zijn we hier omdat ik misschien weer naar de tandarts moet, maar met 3 dagen N wind gaan we dat niet doen, morgen verder zuidwaarts!

Stronsay 2

Zaterdag 22 juli

Weer een prachtige dag. We fietsen naar de zuidelijkste punt van het eiland Stronsay.

We wandelen het laatste stuk langs een strand waar heel veel zeehonden ons bekijken.

De kop heeft weer prachtige kliffen en ook een paar “strandjes” waar je naar beneden kunt, een mooi plekje voor de lunch.

Boven op de kop nog een verrassing, er blijken gaten in de grond te zitten en als je naar binnen kijkt blijken dat ronde kamertjes te zijn, ze worden de picts houses genoemd en behoren waarschijnlijk bij een broch.

Daarna zijn we met wind mee en meest heuvel af , snel weer bij de haven waar we lekker thee drinken in de tearoom en de geweldige douche gebruiken.

's Avonds weer uit eten, nu bij Robin en Jennifer.

Stronsay

Vrijdag 21 juli

Het is een heel onrustige nacht met heel veel regen en wind uit de verkeerde hoek, zodat we enorm liggen te klotsen. Maar 's ochtends draait de wind weer naar ZO en de zon schijnt.

Ideaal voor nog een wasje. En wat rustig bijkomen. De kies houdt zich aardig rustig.

's Middags maken we gebruik van de fietsen die hier beschikbaar zijn voor toeristen. 

Ze zijn betaald door de windcompagnie.

We fietsen naar de ZO kant van het eiland, die hoek kennen we alleen maar van de zeekant.

Er zijn prachtige kliffen. Ze zitten vol met broedende Noordse stormvogels. 

Er zijn al veel jongen.

Op de terugweg ziet Ronald op eens iemand aan een boot werken in een schuur. Meteen kijken natuurlijk. Het blijkt een oude Orkney boot te zijn die hij prachtig restaureert.

's Avonds eten we gezellig met de Franse zeilers en de zeilers uit Wales.

Kirkwall

Donderdag 20 juli

Een regen dag. We maken er toch nog iets nuttigs van.

We gaan met de veerboot naar Kirkwall, een tocht van 2 uur.

In het begin gaat de boot best te keer op de golven en het is nog mistig ook. Echt niet leuk om te zeilen.

Eenmaal onder de hoge wal van Shapinsay gaat het rustig.

In Kirkwall heb ik een afspraak met een tandarts in het ziekenhuis. Het blijkt in een container op de parkeerplaats van het ziekenhuis te zijn. Maar dat doet niets af aan de behandeling. De tandarts is heel voorzichtig. Na wat voorzichtig drukken maakt hij een foto. Er is een kies gescheurd. Hij kan helaas niet zien hoe de scheur loopt, dwars of naar beneden door de wortel.

Er zijn twee opties: simpel wat epoxy in de scheur of alles openmaken met de kans dat de kies breekt en getrokken moet worden. Ik kies eerst maar voor de simpele optie en hoop dat ik geen dikke kaak krijg, want dan moet ik weer. De kosten zijn ongelooflijk laag, maar 8 pond!

Als we weer buiten staan regent het nog harder, we komen doornat bij een lunchroom. Het is er druk met doornatte toeristen. We willen ergens anders thee drinken, maar de enige tearoom is ook overvol.

Dan maar eerst naar de Tesco, we lopen een beetje verkeerd, dus worden nog veel natter.

Uiteindelijk toch nog thee in de tearoom en dan is het alweer tijd om naar de veerboot te gaan. Daar is het lekker warm en droog. We komen al bijna droog terug aan boord. Meteen de kachel aan zodat alles echt weer droogt.

De wind is gedraaid naar NW en dat is wat minder gunstig hier, we liggen aardig te klotsen, maar vannacht gaat hij weer naar ZO draaien gelukkig.

Whitehall

Woensdag 19 juli

Een mooie havendag. Ronald is blij dat hij lekker wat kan klussen aan boord. We maken o.a. Alles schoon. Ik kan een afspraak maken met een tandarts in Kirkwall.

De was kunnen we doen en buiten drogen. Ook is de winkel lekker dichtbij en water tanken is ook goed te doen.

Robin komt gezellig op de thee en de zwarte zeekoetjes zitten zelfs aan dek.

Achter de zware havenmuur hebben we totaal geen last van de harde ZO wind.