zaterdag 4 augustus 2018

St Agnes


Vrijdag 3 augustus
's Ochtends vroeg varen we in een half uurtje op de motor naar het zuidelijkste eiland: St. Agnes.
Dit is heel klein en met laagwater via een zandbank verbonden met Gugh.
We gaan voor anker in de baai aan de zuidkant.
Het is ook hier best druk met boten, maar verder is het heel rustig, er is geen verkeer.
We leggen onze bijboot op de zandbank
en lopen naar de westkant van St. Agnes.
Daar is een kerkje
met prachtige moderne glas in lood ramen.
Op de heenweg hadden we niet door dat we het dorp gepasseerd hadden, maar op de terugweg komen we er achter dat het bestaat uit een dorpshuis en een telefooncel en een winkel!
Deze heeft verrassend veel dingen die ons aanspreken, blijkbaar komen hier het soort klanten met dezelfde smaak als wij.
's Middags wandelen we het eiland Gugh rond. Hier is maar 1 huis, er wonen vooral meeuwen, scholeksters en nog wat vogel soorten en ook diverse vlinders.
De grond is veenachtig en doet ons aan Shetland denken. Ook de mistflarden die regelmatig overkomen, doen noordelijk aan. Alleen de temperatuur is hier veel hoger, wel lekker eigenlijk, niet te branderig.
Het zeewater is maar 14 graden, dus de meeste mensen die hier zwemmen hebben wetsuits aan.

donderdag 2 augustus 2018

St Mary's


Donderdag 2 augustus
We hebben een heel onrustige nacht aan de kade. We zijn vroeg gaan slapen omdat we moe waren, maar het water zakt tot ongeveer 2 uur, dus we moeten steeds checken of de lijnen niet te strak komen te staan. We komen ook op de grond met de SB romp en dat knarst nogal.
's Ochtends is de havenmeester aanwezig en die is niet blij met ons aan de kade. 
Door de lange lijnen komen we met hoogwater scheef te liggen 
en we belemmeren allerlei beroepsvaart.
Gelukkig komen er moorings vrij en kunnen we verhalen.
Ronald is nog de rest van de ochtend bezig met het opruimen van de landvasten en fenders.
's Middags tijd voor een wandeling, we bekijken allerlei strandjes, die zijn er aan alle kanten.
Het onkruid is hier prachtig.
Er is ook een kerk met een quilt.
's Avonds wordt er wedstrijd gezeild in dinghies, een wayfarer en een enterprize en nog iets wat we niet kennen.

een vrij ruwe oversteek naar de Scillies


Woensdag 1 augustus
We vertrekken om 6.30 van Helfordriver. Het tij is wel tegen tot de Lizard, maar het is 55 mijl naar de Scillies, dan moet je wel vroeg vertrekken als je in daglicht wilt aankomen.
Het eerste stukje tot de Menacles is het bezeild, dat schiet goed op.
Daarna is het recht tegen de ZZW wind. Kruisen tegen tij schiet niet op, er staat ook bijna geen wind. Met 1 motor gaan we met 2,5 knoop over de grond in de goede richting.
We zijn net na de kentering bij de Lizard, ongeveer 11 uur.

Er staan meer brekers als we verwachten. Gelukkig kan de fok weer uitgerold, het is nu bezeild.
We gaan nu met 6-7 knoop door de brekers.
We zijn blij als we er voorbij zijn.
De zee blijft nog vrij lang onrustig. Toch kook ik om 12 uur warm eten.
Landsend is al te zien. We beseffen ook dat we nu op de oceaan zitten, er rollen grote deining golven.
De wind neemt ook toe. We zetten een rif bij 20 knopen wind. De genua is nu eigenlijk ook wat groot, maar die is niet te wisselen.
Leuk is dat we wat dolfijnen zien. We varen een tijd gelijk op met een grote Proud catamaran, maar na het reven, wat hij ook doet, kunnen wij hoogte houden, hij niet.
Het lukt ons precies op de ingang van de Scillies af te sturen, ongeveer 45 graden aan de wind. We varen op het laatst 9-10 knoop. 
De scheepvaart route die we kruisen is heel rustig en daarna is er land in zicht.
Om ongeveer 18 uur schieten we de ingang in, we varen 10 knoop, maar er staat 4 knoop tegen.
Het is niet echt rustig tussen de eilanden, naar het ZW is het open naar de oceaan.
Bij de moorings bij St Mary's is het chaos van slingerende jachten.
We zien geen vrije mooring en varen in de beschutting van de pier naar het strand.
Daar laten we eerst maar eens het anker vallen om wat bij te komen.
Na wat rond kijken maken we vast aan de pier. Dat zou mogen volgens de pilot.
Lilian ziet ons op de webcam.
De nacht wordt heel onrustig, want er is 4 meter tij , veel voor een oceaan eiland.

dinsdag 31 juli 2018

afterparty at Helfordriver


Dinsdag 31 juli
Het is weer mooi weer, tijd voor een afterparty.
We zeilen al vroeg op de rivier de Fal heen en weer, wachten tot de Mana en de Heron er aan komen.
Om 10.30 komen ze er aan.
Het is leuk de Mana nu te zien zeilen in ruim water met slechts 3 opvarenden, Hanneke, James!!! en Paul.



De Tiki 21 zeilt nu met alleen Julian en Carli en hun kinderen, dus ze varen een stuk sneller als in het weekend.
Het laatste stuk is het kruisen naar Helfordriver. Dat gaat prima.
Rory McDougall komt ons tegemoet varen met zijn Tiki 30. Hij was met zijn gezin gisteren al naar Helfordriver gezeild.
We gaan ten anker op Helfortriver, 4 boten aan ons anker.

Het wordt een gezellige lunch. We bekijken ook de boten nog eens die we nog niet allemaal goed gezien hebben.
Aan het eind van de middag zeilen de Mana en de Tiki 21 terug naar Devoran. Rory ankert een beetje verder op aan een eigen anker. Het is opeens helemaal rustig, de Hui is nu echt voorbij.

maandag 30 juli 2018

Falmouth


Maandag 30 juli
Om 7 uur, met hoogwater, is iedereen klaar om te vertrekken, springtij is voorbij en niemand wil vast blijven zitten.
Wij varen in regen op de motor naar Falmouth.
We maken vast aan een mooring, het ponton voor bezoekers ligt vol.
We varen de hele ochtend in regenbuien met de dinghy heen en weer voor de was en boodschappen en vuilnis wegbrengen en op zoek naar zeekaarten van de Franse kust en een nieuw heklicht. Die laatste twee zijn helaas niet te koop.
's Middags hebben we tijd voor een wandeling.
We lopen eerst naar het strand met uitzicht op Helford river.
Daarna langs de kust naar het kasteeltje bij de monding van de rivier de Fal.
Terug hebben we mooi uitzicht op de scheepswerven.
's Avonds nog douchen en dan zijn we weer helemaal klaar voor zeilen, nu alleen de wind nog.

zondag 29 juli 2018

de Mana zeilt


Zondag 29 juli
De ochtend is compleet verregent. Gelukkig wordt het 's middags droog als het water opkomt, ook neemt de wind wat af.



Hanneke, Paul en Ronald maken de Mana zeilklaar.
Het zeil is nog helemaal nieuw.

Er moet na een eerste proefrondje nog wat versteld worden aan het grootzeil.
Daarna wordt er flink heen en weer gezeild met verschillende opstappers.
De Amatasi gaat als eerste op huis aan.

harde wind en regen


Zaterdag 28 juli
Na wat rustige klusjes aan boord lopen we met lege waterjerrycans naar het huis van Hanneke en James. Gelukkig zijn er ook mensen met auto's die ze wel vol weer naar de kade brengen.
Het is winderig en nat, onder de tunnel wordt de barbecue weer aangestoken om iedereen op te warmen. Vooral de mensen met kleine bootjes hebben wel onderdak nodig.
's Middags als er weer water in de rivier staat komt er actie.
Een man die een 14 feet Hitia op het dak van zijn auto uit Birmingham heeft meegenomen zeilt het eerst in wind tot 30 knopen.
Later komt ook de Tahiti wayfarer aan.
Op de Pahi is het druk met kijkers.
Ook de andere boten krijgen veel bezoekers. Onze warme kajuit is wel aantrekkelijk.
Aan het eind van de middag neemt de wind wat af, 
dan zeilt ook de Tiki 21 met 5 aan boord.
Weer terug zijn de jongens nog niet koud, die gaan nog even zwemmen.