woensdag 26 september 2018

harde wind mee, verder zit het wat tegen


Woensdag 26 september
Het leek 's avonds mooi rustig, maar de nacht werd best ruw, om middernacht ging het tij weer af en de wind nam toe. Met een boot dwars op de wind ligt het niet lekker.
Het ontwaken is ook ongezellig, doordat onze accu's na 9 jaar wat minder worden, is de spanning zo laag dat we de kachel niet willen starten. Gelukkig is er havermout pap en poolkleding.
Het waait windkracht 6 W.
Om 9.30 is het 2 uur voor hoogwater en we zien een platbodem al richting wantij varen.
Wij gaan ook anker op. We houden de 2 motoren bij om de accu's te laden en ook om ons over het wantij van de vlakte van Oosterbierum te krijgen, dat is eigenlijk iets te ondiep voor ons, maar met springtij wagen we het, het is erg ver om via Terschelling.
Op de genua halen we de platbodem in, die laat steeds zijn gaffel zakken als hij moet gijpen.
In de smalle geul gaat het passeren net.
Op het ondiepste stuk hobbelen we regelmatig over de bodem en we laten de motoren flink meedraaien om vaart te houden.
Daarna is het gelukkig dieper en kunnen we op alleen de genua verder.
Opeens gaat de plotter piepen zonder dat er een schermpje verschijnt met een melding en dan gaat hij op zwart en weer opstarten en weer op zwart etc. Uitzetten lukt niet, we koppelen hem los en proberen hem na een tijdje opnieuw, weer hetzelfde.
Gelukkig hebben we papieren wadden kaarten, die komen ouderwets aan dek. Binnen hebben we ook de ipad nog.
Toch is het lastiger op kruispunten. We komen in de Zwarte Haan ipv de Kromme Balg.
Op zich niet echt fout, maar we moeten wel een stuk oploeven aan het eind naar halve wind. Dan voel je pas echt hoe hard het waait.
Oversteken naar het Molengat moet op kompaskoers. Gelukkig hebben we nog een tweede gps systeem van Furuno waar je de gemaakte koers op kunt aflezen, want ons echte kompas is deze zomer ook kapot gegaan, het “glas” is opeens ingedeukt en het is nu lastig aflezen.
De wind neemt nog toe en we stuiven met meer dan 9 knoop door het water. De stroom staat nu tegen, dus het gaat over de grond wat minder hard.
Toch beginnen we de genua geleidelijk in te rollen, jammer dat onze gewone fok ook onlangs kapot gegaan is.
Als we bij de haven van Ameland komen, komt er net een veerboot naar buiten. Remmen is niet echt mogelijk, dus we varen maar even buiten de betonning, er staat nog genoeg water.
Een klipper wil ook net naar binnen, dat wordt nog een beetje dringen bij de ingang.
De haven is vrijwel leeg, en het afmeren lijkt niet zo moeilijk, maar als ik net een landvast om de bolder op de steiger heb, begint de boot zo hard achteruit te drijven dat ik hem niet kan houden, mijn gekneusde hand is nog niet 100%. Ronald snelt toe en net op het einde van het landvast kan hij het houden, ook omdat ik inmiddels weer wat gas vooruit heb gegeven.
Het is nog een heel getrek om de boot bij de steiger te krijgen.
Na een kop thee loop ik naar het havenkantoor, op mijn bootschoenen. De havenmeester is er niet, op de terugweg glijd ik van de tranen plaat aan het eind van de beweegbare loopplank, scheenbeen beschadigd.
's Avonds is de havenmeester wel, hij had de watertaxi gemist. De schrik is groot als het tarief 20 euro hoger is als vorig jaar. Toen was er korting wegens de werkzaamheden aan de dijk.
Nu buiten liggen is met de windkracht 7 die er inmiddels waait ook geen optie. Hopelijk morgen minder wind.
We hebben nu in ieder geval walstroom zodat de kachel aan kan.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten