Shapinsay

Zondag 23 juli

De wind is NO! Alle drie de jachten vertrekken.

De Fransen hebben het meeste haast, die willen 50 mijl naar het zuiden, zij gaan het eerst, gezamenlijk helpen we de vele lijnen losgooien.

Daarna slepen we de boot uit Wales naar de plek van de Fransen, want daar zijn minder waterplanten.

Daarna gaan wij, we willen niet heel ver, maar we zijn klaar. We vertrekken zeilend om geen waterplanten in de schroeven te krijgen. Helaas loopt de laatste lijn die we los willen gooien vast. Ronald moet hem achterlaten. Maar waarschijnlijk treffen we de boot uit Wales wel weer in Wick, ze zullen de lijn meenemen.

Het is mooi bezeild. Wij gaan tussen de eilanden door en daar is het heel beschut. 

Allen als we uit de luwte van Stronsay komen staat er nog deining uit ZO. We hebben het helemaal goed uitgerekend met de stroom, alles mee, het schiet op. 

We liggen al om 12 uur aan een mooring bij het eiland Shapinsay.

We zijn hier 5 jaar geleden geweest. 

Het is een eiland met een kasteel en een bos.

We maken een kleine wandeling naar een meertje waar een vogelkijkhut staat. Er zijn veel vogels die in Nederland heel gewoon zijn, zoals ganzen en wilde eenden. Ook een paar dodaars.

We houden het bij een korte wandeling.

Eigenlijk zijn we hier omdat ik misschien weer naar de tandarts moet, maar met 3 dagen N wind gaan we dat niet doen, morgen verder zuidwaarts!