Bixter en Aith

Zondag 9 juli

Het zou eigenlijk 's ochtends slecht weer zijn, regen en harde wind, maar dat trok 's nachts al over.

Ronald kan daardoor 's ochtends al naar de wal. Hij wil graag naar een voe 3 mijl verderop, naar het plaatsje Aith, daar waren gisteren roeiwedstrijden en volgens de Shetland Times zou er ook een trimaran op de pier liggen.

Ik breng Ronald naar de wal, ik heb geen zin om 3 mijl langs een weg te lopen. Het is nog best lastig in je eentje van lagerwal weg te komen. Eerst een eind hard roeien en dan zo snel mogelijk het motortje laten zakken en starten. Het lukt.

Ronald heeft gelukkig binnen 5 minuten een lift. Het blijkt een klein haventje te zijn, maar wel met een interessant gebouwtje vanwaaruit op afstand een zalmkwekerij bestuurt wordt.

De trimaran blijkt op een andere plek te liggen met vrijwel dezelfde naam.

De meeste roeiboten zijn alweer naar huis vertrokken, maar hij treft nog wel een bouwer van Shetland boten.

Die neemt hem mee naar huis om zijn nieuwste boot te laten zien.

Hij wordt door de zoon van die man netjes terug naar Bixter gebracht.

Ik heb ondertussen rustig naar grote groepen zeehonden gekeken die hier op grindbankjes liggen te huilen en een boek uitgelezen.

's Middags gaan we samen naar de andere oever, dit is makkelijker, hoge wal.

We lopen langs het “strand” naar het einde van de voe en via een weggetje terug.

Er blijkt hier nog veel turf gestoken te worden, dat was niet te zien vanaf de boot, het lijkt allemaal gras op de oevers, maar de gesteentesoorten wisselen hier snel af en dus ook de grond en het gebruik ervan.
Er staat een verlaten huisje aan de oever, wonderlijk te zien dat er nog wat meubels en boeken liggen.