zaterdag 16 augustus 2014

op tijd bij de Solent

Zaterdag 16 augustus
We vertrekken om 7 uur, met een gemiddelde snelheid van 5 knoop moeten we dan precies om 14 uur bij de Solent zijn, als er weinig stroom staat.
Maar de praktijk is altijd anders. Er staat heel weinig wind, we maken zelfs met het lichtweerzeil maar 3-4 knoop, ook omdat het tij nog tegen staat.


We genieten wel van de prachtige kust waar we langs varen met Lulworth Cove en St Albanshead en Swanage.
Daarna gaat het goed, het tij gaat mee staan en de wind neemt toe, we maken 7-8 knoop over de grond.
Helaas valt in zicht van de Needles de wind weer weg.
We willen niet in een harde tegen stroom terecht komen en starten een motor.
Zo komen we tegen 13 uur bij de ingang van de Solent. De wind heeft toch nog een verrassing in petto: opeens windkracht 5-6 uit het Zuidwesten. Op grootzeil met 3 reven en 1 motor en nog een gierende stroom mee, schieten we langs Hurst Castle en loeven dan meteen op. In de luwte gaan we voor anker.
Het is er niet zo rustig als vorige keer, er staat zelfs achter de landtong een dikke wind.

Het zicht op de Solent is enerverend met jachten die na de kentering met stroom mee tegenwind naar buiten willen.

Het gaat niet steeds goed, de reddingsboot moet in actie komen, dus met marifoon en plotter aan is er voldoende te beleven.

vrijdag 15 augustus 2014

Weymouth

Vrijdag 15 augustus
We doen rustig aan 's ochtends. 
Om 10 uur hijsen we de zeilen en varen even vlak langs het strand voor sight seeing.
Daarna zeilen we naar de Olympische jachthaven van Portland. We vinden het een fijne ruime haven.

Er zijn nog steeds internationale wedstrijden, vandaag met Cadetten.
Internet is een probleem, te goed beveiligd, de havenmeester moet er tot 2x toe aan te pas komen om het aan de gang te krijgen.
Als we eindelijk weer up-to-date zijn gaan we nog even met de bus naar Weymouth, het strand van de andere kant bekijken.



Het is er erg druk, maar toch wel leuk. Vooral de oude haven is mooi, 
we zien de reddingsboot en het Nederlandse jacht nu van dichtbij.

te vroeg bij Portland Bill

Donderdag 14 augustus
We vertrekken om ongeveer 7 uur van de ankerplaats bij Salcombe. Het is nog een uur voor hoogwater en de stroom staat tegen, maar dat hindert niet op de motor. Het is nogal zwaar bewolkt en er is nu geen badgast te bekennen.
Buiten staan vrij grote golven terwijl stroom en wind dezelfde kant opstaan.
We varen maar met 4,9 knoop, maar doordat de stroom buiten meestaat maken we 8,2 knoop over de grond.
Het is pal voor de wind naar Portland Bill, niet ideaal. We varen met uitgeboomde fok en grootzeil met 3 reven. Later neemt de wind af en zetten we zelfs even het lichtweerzeil. Maar doordat de wind steeds wisselt blijven we bezig met gijpen. Dat gaat best wel eng ondanks de reven in het grootzeil, Ronald kan het maar net genoeg afremmen.

Ook zijn er buien, gelukkig alleen met regen en niet veel wind.
We krijgen al snel Portland Bill inzicht. De stroom gaat nu wel tegen staan en doordat het springtij is, is die heel sterk.
Deze keer gaan we niet vlak langs de kliffen maar 3 mijl naar buiten.

Toch komen we nog in brekende golven. De wind is kracht 5 en tegen een stroom van 4 knoop geeft dat een zeer onrustige zee. Gelukkig maken we een snelheid van 7-9 knopen door het water en maakten we over de grond nog een voortgang van 2 knoop. We sturen met de hand.
Een Nederlands jacht dat we op de AIS zagen zat dichterbij de kust middenin de race en kwam geen meter meer vooruit, die werd uiteindelijk door de reddingsboot eruit gehaald.
Wij komen op eigen kracht voorbij de race en daarna aan de wind naar Weymouth Bay.

Daar gaan we ten anker, te moe om af te meren in de marina. Heerlijk rustig met visdiefjes rond de boot en zicht op een zeilwedstrijd van kleine bootjes.

Salcombe

Woensdag 13 augustus
Eigenlijk zouden we 's ochtends nog even de wal op, maar toch niet zo'n zin in gedoe.
Dat bleek goed uit te komen, want na de ochtend zon viel er opeens een hoop regen.
Maar na regen komt hier al snel weer zon en we vertrekken om een uur of 10 met prachtig weer.
Het is pal voor de wind naar Salcombe, niet ver weg, ongeveer 20 mijl.
We varen gelijk op met een Farrier trimaran. Hij neem een iets andere route, kruisend voor de wind en komt iets eerder aan.
Wij varen recht door een gebied met overfalls, er staan iets meer golven dan we verwachten, we zijn wat vroeger en de stroom staat nog tegen. 
We sturen de laatste mijlen met het hand daar doorheen.
De ingang bij Salcombe bestaat uit heel kale rotsen.
Eenmaal binnen is het een enorme drukte van badgasten en bootjes.
De havenmeester komt op ons af in een sloep. Als we vertellen dat we stroomopwaarts willen liggen aan ons eigen anker, krijgen we een boekje van hem met een plattegrond, met daarop de juiste ankerplek.
Tor onze verbazing zijn we daar opeens uit de drukte van moorings in een rustige modderrivier. Gezellig met zeilende Wayfarers en Salcombe yawlen om ons heen.
Helemaal rustig blijft het niet, als het water opkomt draaien we als een gek rondjes om ons anker in de wind die tegen de stroom in staat. Ook komen er opeens veel motorboten langs.
Gelukkig is het na 20 uur wel weer rustig.


dinsdag 12 augustus 2014

weer in open water

Dinsdag 12 augustus
We staan om 6 uur op met hoogwater en varen van Millbrook weg naar diep water.
We maken vast aan een mooring waar we rustig kunnen ontbijten en de boot weer zeeklaar maken.
We beginnen meteen ook weer wat in te slingeren, dat zijn we helemaal ontwent in de modder.
Het is goed dat we 3 reven in het grootzeil maken want er staat nog WK 5-6.
Het eerste stukje langs Drakes eiland is het wind en stroom mee, maar daarna is het kruisen naar Cawsand. Er staan grote golven in de baai van Plymouth.
De boot doet het goed, gaat steeds vlot overstag en met de stroom mee schieten de slagen goed op.
Dichter bij Cawsand worden de golven steeds kleiner.
Om 8.40 gaan we ten anker voor het strand van het tweeling dorp Cawsand en Kingsand.

De ochtend doen we even rustig aan, kijken of we goed liggen.

Daarna gaan we de wal op, leuk wandelen in de kleine straatjes.
Ook is er een winkel met goede groentes en vlees.
Het wegvaren met de dinghie in kleine branding lukt net zonder de laarzen vol water te krijgen.
Later gaan we nog eens de wal op, nu een pad door een bos.

Aan boord is trouwens ook van alles te zien, hier wordt fanatiek geroeid in gigs.

maandag 11 augustus 2014

Plymouth

Maandag 11 augustus
Het waait nog steeds 25 knoop uit westelijke richting. We blijven nog even liggen. Het havengeld is maar 35 pond voor een week!
We gaan met de bus naar Plymouth.
Het blijkt een spectaculaire tocht te zijn, eerst langs Cawsand, daarna langs de zeekust.

Er staan grote golven en buien drijven op de kust aan. 
We zijn blij dat we niet zelf hoeven te sturen, het uitzicht is prachtig vanuit de dubbeldekker, wel een beetje eng langs de kliffen.

Daarna gaat de bus naar de ferry bij Torpoint, dat hebben we ook nog nooit meegemaakt met de bus op een ferry..
We rijden nog door heel wat wijken van Plymouth met typisch Engelse huisjes
en een afwisseling van oud en nieuw. In totaal zijn we 1 ½ uur onderweg voor 3 pond per persoon.
In het oude haven gebied is alleen een oude mijn nog hetzelfde als 30 jaar geleden.
Ook de Hoo heeft nog steeds een mooi uitzicht op Drakes Island en Mount Edgcumbe.

zondag 10 augustus 2014

Mount Edgcombe

zondag 10 augustus
We hebben helemaal geen last van de overtrekkende storm. Alle regen valt 's nachts, 's ochtends schijnt de zon. De boot ligt prima en we besluiten te wandelen naar de overkant van de rivier.



Het loopt lekker langs de waterkant en na ruim een uur zijn we bij het dorpje Cremyll waar een veerbootje is naar Plymouth. We zien daar dat er nog beste golven staan en zijn blij dat we niet in  de Mayflowermarina liggen aan de overkant. We hebben ook geen zin om over te steken.
We hebben we trek gekregen en de Inn ziet er goed uit.
We eten Cornish pastry.
Daarna bezoeken we het landgoed Mount Edgcombe.
Het ziet er heel oud uit en dat was het ook wel, maar in WO II is het gebombardeerd en daarna weer opgebouwd.
Het ziet er mooi uit van binnen.
Vooral de torenkamers zijn gezellig.
Daarna weer terug lopen, het is lekker dat we de rest van de middag met de benen omhoog kunnen zitten.