zaterdag 20 augustus 2011

we liggen echt vast

20 aug. droogvallen
’s ochtends vroeg, met hoogwater, verhaalden we de boot naar de binnenhaven. We willen hier wel een tijdje blijven zolang de wind niet goed staat. Het is hier niet duur en wel heel leuk. Voor Engelsen is dit een vakantie plaats.
We wandelden langs een echte rivier. Je merkt wel dat hier wat meer achterland is als op de eilanden, de rivieren zijn groter. Ook neemt het aantal bomen langzamerhand toe.
Toevallig troffen we de kampioenschappen van het Quoiting, dat is werpen met zware ijzeren ringen. Er waren zelfs deelnemers helemaal uit Wales gekomen.
Toen we weer bij de boot waren, was het laagwater. Een tijd geleden dat we de boot zo gezien hebben. Wel echt Engels zo’n haventje.

naar Stonehaven


19 aug. Weer een stukje verder
’s ochtends was het goed zeilweer en we vertrokken weer bij zonsopkomst. Schotland is groot en de afstanden tussen de havens zijn lang. Er is dus elke keer wel een stuk tij tegen of wind tegen of beide.
Het eerste stuk ging vlot, mooi bezeild was het tot Aberdeen, echt een heel grote stad, direct aan zee.
Toen viel de wind weg en ook het tij kwam tegen te staan. Daarna kwam er lichte tegenwind. Na een slag zonder vooruitgang  startten we een motor en liepen zo toch nog 3-4 knoop in de goede richting. Elke keer moeten we wel een paar uur motoren om ergens te komen. Het grootzeil bleef nog wel wat doen gelukkig.
In de loop van de middag trok de wind steeds meer aan en toen het tij weer afnam konden we kruisen. Het werden nog best ruige laatste mijlen naar Stonehaven.
Het haventje zelf is echter heel vakantieachtig met strand.
Ook wordt er veel gezwommen, hoewel de temperatuur van 13 graden ons nog steeds helemaal niet trekt.

een stoere stad

18 aug.Peterhead
Dit is echt de stad van vissers, al sedert lange tijd.
Vroeger liepen de vrouwen met manden vis op hun rug naar het boerenland om vis te ruilen voor landbouw producten.
De film ”Trawlerman”, die vorig jaar op tv werd uitgezonden, gaat over de huidige vissers.
Tegenwoordig wordt trouwens ook veel gewerkt in de olie industrie.
De stad is stevig gebouwd, graniet is het favoriete bouwmateriaal, zelfs voor modernere woningen. De oude gebouwen worden langzamerhand wat gerestaureerd en gaan een minder grauwe toekomst tegemoet.
Het oude droogdok ziet er ook nog stevig uit.

een stuk verder naar het zuiden

17 aug. Westen wind
Op de gribfiles hadden we gezien dat ’s nachts de wind naar west zou draaien, eerst kracht 4, later afnemend. Dus eigenlijk hadden  we midden in de nacht moeten vertrekken,maar dat trok ons niet zo. We zetten de wekker op 5 uur. We sliepen slecht wegens allerlei geluiden en waarschijnlijk ook stress.
Om 5 uur was het nog stik donker, dus we bleven nog maar een uurtje liggen. Maar toen vertrokken we toch echt.
De zon kwam prachtig op en we voeren ruime wind met fok en gereefd grootzeil. Het schoot goed op.
Later nam de wind inderdaad af en kon het rif eruit. 
Nog later moest zelfs het lichtweer zeil gehesen om de vaart erin te houden. Dat zeil hadden we sinds Noorwegen niet meer gebruikt.
Het oversteken van de Morayfirth was 60 mijl. De kust aan de overkant verbaasde ons zeer, het leek wel IJmuiden met duinen en schoorstenen!
Het was daarna nog 14 mijl naar Peterhead. Helaas viel de wind toen helemaal weg. We hadden gelukkig nog wel flinke stroom mee.
Om ongeveer 19 uur voeren we de grote havenhoofden van Peterhead  binnen. Het is een grote commerciële haven.
Maar de jachthaven bleek heel leuk te zijn met strand. We waren wel weer toe aan wat rust, al was het een prettige zeildag geweest. We hadden ruim 13 uur gevaren over 74 mijl.

dinsdag 16 augustus 2011

vreemd weer

16 aug. Nog steeds zuidoosten wind
Wat je hier niet zou verwachten, gebeurt toch, steeds zuidoosten wind, precies de kant waar we heen willen. Dus nog maar een extra dagje hier rondkijken.
Dat is geen straf, het is hier heel leuk.
We bekeken eerst een oude haringlogger, die is gerestaureerd en hoort bij het museum. Vooral de twee lugsails zijn uniek.
Daarna wandelden we langs de rivier de Wick. De monding is bij laagwater heel smal, bij hoogwater heel breed.
De winkelstraat was in de route, die is ook gezellig, nog echte oude winkeltjes.
Daarna ben je eigenlijk meteen echt op het platteland. De rivier is vlak bij de stad nog breed met zandbanken.
De rivier werd snel smaller. We eindigden bij een bruggetje uit 1800. Voor de bouw hadden schoolkinderen geld bij elkaar gebracht, in die tijd zou je verwachten dat ze wel wat anders aan hun hoofd hadden.
’s Middags liepen we ook nog langs de kust. De zandstenen rotsen vormen prachtige plateaux, en een deel was afgeschermd, dat werd vroeger als zwembad gebruikt.
We eindigden bij een kasteel uit 1100, dat was van een Noorman. Het stond helemaal op een smalle rotspunt.

maandag 15 augustus 2011

wasdag

15 aug. Maandag wasdag
We begonnen met een bezoek aan de havenmeester. 
Hij was heel erg aardig, liet ons nog een mooie oude motor zien die hij ’s winters als restauratie project heeft.  Hij vertelde ook veel over de stad. Ze hebben de laatste jaren veel opgeknapt, o.a. met bijdrage vanuit "Europa". 
o.a.Oude kelders waren van mooie hekken voorzien.
Daarna was een douche ook wel weer eens lekker.
Na weken zonder wasmachine was het mooi dat hier een wasserette was. Onze boodschappen kar kwam daarvoor wel van pas. Want het was mooi zonnig en de was aan boord drogen is dan wel een stuk goedkoper. Natte was sjouwen is echter erg zwaar.
We hadden geluk het bleef vrijwel de hele dag droog. Alleen toen we ’s middags wilden gaan wandelen begon het te regenen, Gelukkig was het museum vlakbij.
Er waren veel oude woning inrichtingen te zien, o.a. een soort bedstee, maar dan anders dan in Nederland, dit was echt een losstaande kast waarin je sliep. Er lag ook nog een patchwork quilt in.
’s Avonds zorgde een buitje nog voor een prachtige regenboog.

naar Wick

14 aug. Weer op weg
Om 7.30 vertrokken we, de voorspelling was westzuidwest wind, dus dat zou halve wind tot aan de wind moeten zijn naar Wick.
Toen we net onderweg waren zagen we op de AIS dat een boot die we steeds tegenkomen , al vanaf Shetland, ook vertrok.
Zo konden we leuk foto’s van elkaar maken op zee.
De wind viel helaas tegen: eerst geen wind en daarna weer zuidoost, dus dat werd toch een beetje kruisen voor ons.
De oversteek van de Pentland Firth, waar 7 knopen stroom kan staan, was ook niet helemaal zoals we gepland hadden, er stond hier en daar al stroom de verkeerde kant op. Gelukkig zie je op een plotter meteen dat je een gat in gezogen wordt en konden we overstag gaan tot we nog een paar mijl verder ervan af waren. Er stonden tamelijk ruwe golven daar en met een snelheid van 8 knoop komt er dan best wel water over.
We waren blij toen we de noordkaap van Schotland , John o’Groath, achter ons hadden.
Toch viel het laatst stukje naar Wick ook nog tegen. Het water was wel vlakkker en we kruisten lekker met 7 knoop, maar er stond wel meer dan 2 knoop stroom tegen, dus dat schoot niet op.
Op het laatst starten we maar de motoren en dat lukte wel goed ondanks dat er wel wat golven stonden. De ingang van Wick was lagerwal, maar gelukkig woei het niet te hard.
We waren blij dat we om 18 uur de haven invoeren.
Binnen was het heerlijk rustig. We hadden 11 uur gevaren, 60 mijl op de log voor een afstand van 40 mijl.